แฟนรายการสานสัมพันธ์ไทย-จีนเมื่อเกือบสิบปีที่แล้วคงจำน้องนัสหนึ่งในผู้ดำเนินรายการที่จะจัดรายการคู่กับน้องเพชรและน้องน้อยหน่าอีกสองนักศึกษาไทยที่มาเรียนในมหาวิทยาลัยที่ปักกิ่งใช้เวลาว่างมาจัดรายการ โดยจะสรรหาเรื่องน่ารู้เกี่ยวกับจีนมาเล่า ด้วยเสียงใสๆ ให้แง่มุมที่หลากหลายมีชีวิตชีวา วันนี้น้องนัสหรือ ดร.อารีวัลย์ บุญอากาศ จบการศึกษาระดับปริญญาเอกด้านการค้าระหว่างประเทศ จากมหาวิทยาลัยเศรษฐกิจและการค้าระหว่างประเทศ(University of International Business and Economics) ก่อนกลับไทยได้แวะมาเยี่ยมพี่ๆที่ภาคภาษาไทย สถานีวิทยุซีอาร์ไอที่กรุงปักกิ่ง เลยได้คุยกัน เกี่ยวกับเรื่องการเรียนภาษาจีนและผลการวิจัยเรื่องปัญหาในการส่งออกผักและผลไม้ไทยมายังจีน

จบปริญญาตรีจากไทยมาต่อโทที่จีน โดยไม่มีความรู้ภาษาจีนมาก่อนเลย

จบปริญญาตรีศึกษาศาสตร์เอกเทคโนโลยีสื่อสารการศึกษาจากไทย มาเรียนปริญญาโทด้วยทุน พ.ม.(ทุนพ่อแม่) ไม่มีความรู้ภาษาจีนมาก่อนเลย เกือบ10 ปีที่แล้วตอนจบปริญญาตรีก็คิดว่าเราจะเรียนต่อต่างประเทศที่ไหนดี ออสเตรเลีย อเมริกา หรือว่าจีน ในที่สุดตัดสินใจมาจีนเพราะมองว่าในอนาคตจีนน่าจะก้าวมาเป็นผู้นำเศรษฐกิจก็เลยเลือกมาเรียนที่จีน ความไม่มีพื้นภาษาจีนมาก่อนเวลามาเรียนนี่เป็นใบ้ พูดอะไรไม่ได้เลยฟังอย่างเดียว ต้องตั้งใจฟังมาก ๆ แล้วก็พยายามที่จะพูดคุยพยามยามไปซื้อของ ด้วยความที่เราฟังเขามานานเวลาซื้อของเราก็เริ่มจำได้ค่อย ๆ หัด หัดมาเรื่อยๆแล้วอีกอย่างคือช่วงนั้นต้องพยายามไม่ค่อยคบกับเพื่อนคนไทยด้วยกัน(บอกเพื่อนไว้เลย)เพื่อจะได้ฝึกใช้ภาษาจีน พอเริ่มพูดได้พูดกับแม่ค้ารู้เรื่องก็รู้สึกภูมิใจมาก อืม ฉันก็ทำได้นะ ทำให้เรามุ่งมั่นตั้งใจที่จะเรียนภาษาจีนเพิ่มขึ้น

ใช้เวลาเตรียมพร้อมกับภาษาจีนอยู่นานไหมจึงจะได้เรียนต่อในระดับปริญญาโทซึ่งต้องใช้ผลจากการสอบวัดระดับภาษาจีนหรือเอชเอสเคด้วย

ใช้เวลาประมาณปีนิด ๆ ตอนนั้นเขาต้องการประมาณระดับหก เรียนภาษาจีนทั้งในมหาวิทยาลัย เรียนตัวต่อตัวกับอาจารย์แล้วก็มีออกไปเรียนพิเศษอีกอะไรที่ช่วยพัฒนาภาษาจีนได้เราทำหมด

เรียนปริญญาโทด้านไหน

มหาวิทยาลัยที่เลือกมาเรียนนี้จะมีคณะเศรษฐศาสตร์เอกการค้าต่างประเทศเป็นคณะเป็นเอกที่เด่นที่สุดของทางมหาวิทยาลัยแล้ว ไหนๆเราเลือกมาภาษาจีนที่นี่เราก็น่าจะเลือกเรียนต่อในคณะในวิชาเอกที่เด่นของเขาประกอบกับเราสนใจแต่แรกแล้วว่าจีนจะก้าวมาเป็นผู้นำเศรษฐกิจ เราก็ควรจะเรียนรู้เกี่ยวกับการค้าของจีนและมุมมองของจีนที่มีต่อนานาชาติด้วย

แรก ๆ ที่เข้าไปเรียนปริญญาโทซึ่งเรียนเป็นภาษาจีนล้วนๆเป็นอย่างไรบ้าง

กลับมาเป็นใบ้อีกแล้ว ต้องบอกว่าการสอบวัดระดับเป็นเรื่องของภาษาจีน แต่ในเรื่องของการค้าเนื่องจากเราไม่มีพื้นมาเลยไม่ว่าจะเป็นศรษฐศาสตร์จุลภาค เศรษฐศาสตร์มหภาค ความที่เราไม่มีพื้นความรู้มาก่อนเลยเพราะฉะนั้นคำศัพท์ก็จะเป็นคำศัพท์ใหม่ ๆ ดังนั้นเวลาอาจารย์พูดก็จะเหมือนภาษาต่างดาว เราก็เลยกลับมาเป็นใบ้อีกครั้งหนึ่ง จำได้ว่าทุกครั้งทุกวันหลังเลิกเรียนต้องไปนั่งเปิดคำศัพท์คำนั้น ๆ ต้องหาศัพท์ จดศัพท์ทุกวันไม่งั้นเราจะตามเพื่อนไม่ทัน ยังโชคดีที่เรียนกับนักเรียนต่างชาติด้วยกันถ้าไปเรียนกับเด็กจีนนี่อาจจะไม่ทันได้ เพราะว่าเคยไปโรงเรียนที่เรียนกับนักเรียนจีนนี่อาจารย์จะพูดเร็วมาก จะไม่เหมือนอาจารย์ที่มาสอนนักเรียนต่างชาติที่จะพูดช้าเพราะรู้ว่าเรามีอุปสรรคทางด้านภาษาที่จะค่อย ๆ พูด ค่อยๆแนะนำ ค่อยๆสอน

ความเหมือนความต่างระหว่างการเรียนในจีนกับในไทย

ที่เหมือนกันคือเราต้องตั้งใจเรียนในห้องเรียนจบแล้วต้องกลับไปทบทวนด้วยตนเองเพราะมิเช่นนั้นเราจะลืมเนื่องด้วยเป็นภาษาต่างชาติก็ทำให้เราต้องกระตือรือร้น เหมือนที่เราเรียนในเมืองไทยจากมัธยมขึ้นมาเรียนปริญญาตรีจะไม่มีอาจารย์มาคอยกระตุ้นเรา มาจ้ำจี้จำไชเราว่าทำการบ้านหรือยังอ่านหนังสือหรือยัง อันนี้คือความเหมือนคือเราต้องมีวินัยในตัวเอง ส่วนความแตกต่างคือเป็นเรื่องของบรรยากาศการเรียนนักเรียนต่างชาติหลายชาติมาเรียนด้วยกันซึ่งพวกเขากล้าถามกล้าพูดกล้าแสดงความคิดเห็นทำให้เราต้องกล้าพูดกล้าแสดงความคิดเห็นของเราเหมือนเพื่อนๆ ซึ่งต่างจากนักเรียนไทยที่เวลาอาจารย์ถามอะไรทุกคนเงียบหมด