มาต่อกันที่อีกส่วนหนึ่งหรือส่วนเมืองเก่า ตรงนี้ก็จะกินอาณาเขตสองฝั่งแม่น้ำล้างช้าง อาจจะมีบ้านเก่า ๆ แซมอยู่ให้เห็นบ้าง แต่โดยส่วนใหญ่แล้วก็เปลี่ยนไปเป็นตึกสูง มีสัญลักษณ์ของนกยูงประดับไว้อยู่บนยอดตึกทุก ๆ หลัง ส่วนที่ผมชอบคือสองข้างทางมีต้นไม้ใหญ่ปลูกไว้ตามแนวถนนทุกเส้นร่มรื่นมาก ๆ ครับ

สถานที่เที่ยวภายในตัวเมืองอีกแห่งที่น่าสนใจคือสวนพฤกษชาติสิบสองปันนาครับ สร้างตั้งแต่ปี 1959 เพื่อใช้เป็นศูนย์วิจัยทางวิทยาศาสตร์ เป็นแหล่งอนุรักษ์พันธุ์พืช และแน่นอนเป็นสถานที่ฟอกปอดของบรรดาชาวเมืองจิ่งหงเอง น่าเสียดายที่ช่วงเวลาที่ผมไปอาจจะไม่ค่อยตรงกับฤดูที่ดอกไม้ใบหญ้าแข่งขันประชันสีสันกันสักเท่าไหร่ แต่เอาเป็นว่าถ้าใครชอบถ่ายรูปกับต้นไม้แปลก ๆ เช่นต้นไม้พิษที่หากเรามีบาดแผลและโดนยางมันเข้าไปก็ถึงตาย ถ่ายรูปกับบัวยักษ์ความกว้างเป็นเมตร ๆ หรือถ่ายกับสัญลักษณ์ประจำเมือง (ที่ผมอยู่มา 3 วันเพิ่งเจอนกยูงตัวเป็น ๆ ที่นี่) ก็ห้ามพลาดเลยครับ