ชื่อ "ยิวหรานไถ" ได้รับแรงบันดาลใจมาจากนักปรัชญาชีวิตในสมัยราชวงศ์ซ่ง พื้นที่ที่ผมขอเรียกว่าอาณาจักรแห่งนี้หากจะวัดดูแล้วคงเป็นที่อยู่อาศัยของมนุษย์สักเพียง 20 ส่วน ที่เหลือนี่ต้องใช้คำว่า "ป่า" เลยครับ เพียงแค่จากปากประตูบ้านไปถึงส่วนตอนรับก็ใช้เวลาเดิน 5 นาทีได้

จุดเริ่มต้นของเรือนแห่งความสงบก็มาจากเมื่อประมาณ 10 กว่าปีก่อน ด้วยความที่คุณเจอร์ราดแกเดินทางผ่านมาเชียงรุ้ง เป็นช่วงพอดิบพอดีกับที่รัฐบาลจีนมีนโยบายผ่อนปรนให้ชาวต่างชาติสามารถเช่าที่ดินในระยะยาวได้ เมื่อดูทิศทางฝน ฟ้า ลม พืชตามสไตล์ครูชีวะแล้ว คุณเจอร์ราดก็ตกลงเป็นเจ้าของที่ดินผืนยักษ์ผืนหนึ่งที่ตั้งอยู่ติดแม่น้ำโขง แม้ช่วงแรก ๆ จะมีเสียงทักท้วงว่าที่ดินตรงนี้ดูจะเอาไปทำอะไรไม่ได้เลย เพราะทั้งลาดชันและรกรุงรังไปเสียหมด