ร้านที่ว่านี่อยู่ใจกลางหูท่งเลยครับ ละแวกนั้นเดินเชื่อมถึงกันได้หมดจรดวัดลามะ (ยงเหอกง) ทางเข้าร้านค่อนข้างแคบ แต่ก็ให้อารมณ์ลุ้นเหมือนกันว่าข้างในจะเป็นอย่างไร เข้ามาแล้วบรรยากาศการตกแต่งเป็นสไตล์ยูนนานล้วน ๆ โต๊ะจิ้มจุ่มตั้งแยกย้ายกันไปตั้งอยู่ตามมุมต่าง ๆ ของบ้าน ใกล้ ๆ ต้นไม้ต้นใหญ่มีนกแก้วตัวน้อยเกาะเรียกแขก แต่ไม่ว่าผมจะพยายามสวัสดีหนีหาวด้วยสำเนียงไหน ก็ดูมันจะไม่สนใจกับการทักทายผมทั้งนั้น ผมละความสนใจจากเจ้านกจอมเมินตัวนี้มาเก็บภาพความละเมียดละไมในการจัดร้านต่อ ทางใต้ของจีนโดยเฉพาะมณฑลยูนนานดังเรื่องการปลูกชาผูเอ่อร์ ก็เลยเป็นที่คาดการณ์ได้ตั้งแต่แรกว่าทางร้านต้องมีบริการชาชนิดนี้แน่ ๆ แต่ที่เกินคาดคือเล่นยกมาวางไว้ทั้งชุดให้ชงกันเองเลยนี่สิ

นั่งได้สักพัก บริกรก็เดินมาแจกเมนูอาหารครับ จากที่พลิกไปพลิกมาก็มีหลากหลายรายการน่าทานใช้ได้ทีเดียว หลังถูกป้ายมนต์สะกดด้วยบรรยากาศร้านไปสักพัก ความชะงักใจก็เริ่มมาเยือน บริกรเริ่มอรรถาธิบายเงื่อนไขการสั่งรายการอาหาร โดยมีเพื่อนชาวจีนคอยเป็นวุ้นแปลภาษาให้เรื่อย ๆ