เมื่อเร็วๆนี้ ผู้อำนวยการศูนย์วิจัยการคมนาคมจีนมหาวิทยาลัยการคมนาคมปักกิ่งแสดงความคิดเห็นขณะให้สัมภาษณ์ผู้สื่อข่าวว่า ปักกิ่งควรเก็บค่าธรรมเนียมรถติด 20-50 หยวนต่อวัน คำพูดนี้มีเสียงคัดค้านอย่างหนักทันที ผู้คัดค้านรวมทั้งชาวเน็ตและนักวิชาการจำนวนไม่น้อย ศาสตรจารย์เจี่ยง ฟางคณะอักษรศาสตร์มหาวิทยาลัยหูเป่ยกล่าวว่า เมื่อเกิดปัญหาในเมือง ทำไมผู้บริหารไม่พิจารณาว่างานของตนปฏิบัติได้ดีหรือไม่ กลับให้แรงกดดันแก่ชาวบ้านทั่วไปก่อน โดยผ่านการเก็บค่าธรรมเนียมเพิ่มเติมนอกเหนือภาษี
นายจัง เกิน ผู้อำนวยการฝ่ายแผนงานการก่อสร้างสถาบันออกแบบสถาปัตยกรรมกรุงปักกิ่งชี้ให้เห็นว่า การเก็บค่าธรรมเนียมรถติดนั้นจะเพิ่มต้นทุนการใช้รถยนต์ให้สูงขึ้น สำหรับผู้มีรายได้ค่อนข้างสูง เป็นเพียงเรื่องเล็กๆเท่านั้น ซึ่งไม่อาจมีผลกระทบต่อผู้คนเหล่านี้ได้ อนึ่ง ระบบขนส่งมวลชนในปัจจุบันยังไม่สมบูรณ์ครบทุกด้าน ถึงจะบังคับให้เพิ่มต้นทุนการใช้รถให้สูงขึ้น ก็ยากที่จะให้คนที่ชินกับการขับรถส่วนใหญ่เปลี่ยนไปนั่งรถเมล์หรือรถไฟใต้ดิน
ทั้งนี้ก็เป็นสาเหตุอีกประการที่ผู้คนจำนวนหนึ่งคัดค้านการเก็บค่าธรรมเนียมรถติด เนื่องจากสงสัยว่า มาตรการดังกล่าวจะมีผลต่อการแก้ปัญหารถติดจริงหรือไม่ เพราะว่ากรุงลอนดอนของอังกฤษก็มีประสบการณ์ที่ล้มเหลวในเรื่องนี้
เมื่อปี 2003 กรุงลอนดอนเริ่มใช้มาตรการเก็บค่าธรรมเนียมรถติด เขตที่เก็บค่าดังกล่าวรวมถึงโซนการเงินและการค้าทั้งเมือง หลังจากใช้มาตรการดังกล่าว ระดับความเจริญและรายได้ของโซนเหล่านี้ลดลงอย่างเห็นได้ชัดขณะที่การจราจรติดขัดลดน้อยลง ขณะเดียวกัน ค่ารถติดที่เก็บขึ้นมาได้นำไปใช้กับธุรกรรมการคลัง โดยไม่ได้ใช้ในการปรับปรุงระบบขนส่งมวลชน อีกไม่นานก็ทำให้ลอนดอนตกอยู่ในสภาพการจราจรติดขัดอีก
ประสบการณ์ของลอนดอนทำให้หน่วยงานที่เกี่ยวข้องของเมืองใหญ่ต่างๆต้องพิจารณาให้ดีว่า หลังจากเก็บค่าธรรมเนียมรถติดแล้ว ระบบขนส่งมวลชนสามารถสนองความต้องการของประชาชนอย่างพอเพียงได้หรือไม่? หากมาตรการนี้ไม่ได้ผลที่น่าพอใจ จะทำอย่างไรต่อ? เพราะหลังจากเก็บค่ารถติดแล้ว ระบบขนส่งมวลชนต้องเผชิญกับแรงกดดันมากขึ้นขณะที่การใช้รถยนต์ส่วนตัวน้อยลง หากรถเมล์และรถไฟใต้ดินไม่พอใช้หรือสภาพรถติดไม่ได้คลายลง ผู้คนคงจะกลับไปเลือกขับรถส่วนตัวอีก
ความกังวลดังกล่าวก็เป็นที่ยอมรับจากนักวิชาการและผู้เชี่ยวชาญจำนวนไม่น้อย ศาสตราจารย์จัง จู้ถิงสถาบันการบริหารกระทรวงการคมนาคมขนส่งจีนเห็นว่า หากมีวิธีอื่นควรพยายามใช้วิธีอื่นไปก่อน ส่วนการเก็บค่ารถติดนั้นควรเป็นวิธีการสุดท้าย ในการแก้ปัญหารถติด วิธีการที่ได้ผลมากที่สุดคือ สร้างระบบขนส่งมวลชนที่สมบูรณ์แบบ
สถิติที่เกี่ยวข้องระบุว่า เมืองที่รถติดมากที่สุด 10 อันดับของจีนในปี 2015 คือ ปักกิ่ง จี่หนาน ฮาร์บิน หางโจว ต้าเหลียน กว้างโจว เซี่ยงไฮ้ เซินเจิ้น ชินเต่า และฉงชิ่ง แม้เมืองจำนวนหนึ่งอย่างเซี่ยงไฮ้ และกว่างโจว เริ่มวิจัยมาตรการเก็บค่ารถติดตั้งแต่หลายปีก่อนแล้ว แต่จนถึงปัจจุบัน ยังไม่มีเมืองใดประกาศใช้มาตรการดังกล่าวอย่างเป็นทางการ นักวิเคราะห์เห็นว่า หากเมืองใดประกาศใช้มาตรการนี้เป็นเมืองแรก อีกไม่นานเมืองอื่นๆก็คงจะเลียนแบบ หน่วยงานที่เกี่ยวข้องจึงต้องพิจารณาอย่างรอบคอบ เพราะมีอิทธิพลสำคัญในขอบเขตกว้างขวาง
