สัปดาห์ทองวันชาติจีนปีนี้ บ้านเราคงเตรียมการต้อนรับนักท่องเที่ยวกันถ้วนทั่วทุกหัวระแหง ตัวผมเองก็ได้เดินทางกลับไปพักผ่อนที่บ้านเกิดจังหวัดเชียงใหม่ช่วงนี้ด้วยเช่นเดียวกัน และก็ได้ถือโอกาสนี้สังเกตพฤติกรรมการท่องเที่ยวของนักท่องเที่ยวชาวจีน ซึ่งเรียกได้ว่า "เจอเข้าจัง ๆ เลย" ก็ว่าได้

ผมเดินทางกลับถึงเชียงใหม่ในช่วงค่ำของวันเสาร์ที่ 24 กันยายน และนัดกับคุณแม่ว่าจะไปถนนคนเดินกันวันอาทิตย์เพื่อหาซื้อของฝากให้พี่ ๆ ที่ทำงาน จนย่ำค่ำของวันถัดมา ด้วยไม่อยากให้ท่านขับรถเวลากลางคืน บวกกับทีจอดรถสำหรับรถยนต์ที่ก็คงจะหาได้ยากยิ่ง จึงอาสาพาแม่ซ้อนมอเตอร์ไซค์แว๊นกันไปถึงประตูท่าแพ อิทธิพลของปลายเดือน และช่วงที่ไปยังไม่เข้าวันหยุดยาววันชาติจีน ทำให้ผู้คนดูบางตาพอสมควร อาจจะไม่ถูกใจคนทำมาค้าขายแต่ผมกลับได้ใจผมเต็ม ๆ เพราะรู้สึกตัวเองมีอิสระในการแกว่งไม้แกว่งมือ มีเสรีภาพในการหายใจไม่ใช่เอาแต่เดินไหลไปตามผู้คน เห็นได้ชัดว่าการกลับมาครั้งนี้มีระบบระเบียบมากขึ้นกว่าหลายปีก่อนนัก เสียงตามสายจากต้นทางที่มีมันทั้ง 3 ภาษา การแต่งกายของพ่อค้าแม่ค้าที่เหมือน ๆ กันจนทำให้มิจฉาชีพยากจะสวมรอย จุดทิ้งขยะที่เพิ่มขึ้น แสดงให้เห็นอย่างเด่นชัดว่าหากทางการท้องถิ่นร่วมมือร่วมใจกับผู้ประกอบการเข้าจริง ๆ ไม่ว่าจะที่หนตำบลไหนก็น่าอยู่ได้ทั้งนั้น

ครั้นได้เวลากลับ ผมก็ขับมอเตอร์ไซค์พาแม่ออกจากที่จอดใกล้ ๆ วัดเจดีย์หลวง เราพูดกันว่าจะไปนั่งหาอะไรทานเพิ่มที่หลังมหาวิทยาลัยเชียงใหม่ เพราะเท่าที่ขนใส่ท้องไปเมื่อครู่ดูไม่ค่อยจะอิ่ม ผมบิดรถด้วยความเร็วแบบเต่ายังเหลียวหลัง ชั่วพริบตาเดียวนั้นเอง ก็มีชายวัยรุ่นเดินพุ่งจะข้ามถนน ผมหักหลบทันทีจนรถเสียหลักล้มลง เมื่อเรียกสติกลับมาได้ก็เริ่มหันหลังกลับไปดูแม่ว่าเจ็บตรงไหนหรือเปล่า ดีที่มีเพียงรอยถลอกเล็กน้อย แต่ผมนี่สิไหลเจิ่งนองซีกขวาทั้งแขนขา ผมเอี้ยวตัวกลับไปมองชายคนนั้นอีกครั้งแล้วก็รู้ทันทีจากสีหน้าท่าทางที่ยังเก้ ๆ กัง ๆ ว่าไม่ใช่คนไทยแน่ ๆ จึงถามเขาเป็นภาษาเขาว่าคุณใช่คนจีนใช่ไหม ยังไม่ทันจะได้คำตอบ พรรคพวกซึ่งเข้าใจว่าคงเป็นสาวเจ้าคนรักและเพื่อนอีก 2 คนก็เดินข้ามถนนมาคุยกับหนุ่มรายนั้นว่าเกิดอะไรขึ้นเป็นภาษาจีน ซึ่งผมก็ได้คำตอบในเวลานั้นเอง

จากจำนวนชาวจีนทั้ง 4 คน มีเพียงแฟนสาวของหนุ่มต้นเรื่องเท่านั้นที่คุยภาษาอังกฤษได้ ผมจึงเลือกใช้ภาษาอังกฤษคุยกับเธอ เล่าถึงสิ่งที่เกิดขึ้น กลไกการป้องกันตัวของชาวจีนมีหลากหลายครับ ขึ้นอยู่กับว่าที่ผ่านมาเขาพานพบอะไรมาบ้าง นี่คือสิ่งที่ผมอยากให้คนไทยเข้าใจและมีสติอยู่เสมอหากเขาเสนอคำพูดที่ไม่ถูกใจเรานัก เธอบอกกับผมว่าจากที่คุยกัน อุบัติเหตุครั้งนี้พวกเธอไม่มีหน้าที่จะต้องรับผิดชอบ เพราะจะให้ชาวต่างชาติทั่วไปมาเข้าใจกฎจราจรทั่วโลกก็ใช่เรื่อง ผมว่าหากใครได้ยินแบบที่ผมได้ยินผสมกับอารมณ์ที่ดูจะไม่รู้ร้อนรู้หนาวของพวกเขาแล้วนั้นคงมีน้ำโหกันแน่ ในขณะที่เลือดที่แขนก็หยดวนไป ผมก็นึกขึ้นได้ถึงกรณีที่เกิดขึ้นบ่อย ๆ ในจีนกับเหตุการณ์ที่มิจฉาชีพสร้างสถานการณ์อุบัติเหตุเพื่อเรียกร้องค่าชดเชย ผมจึงอธิบายอย่าง "ใจเย็น" อีกครั้งว่าตัวเองและแม่ไม่ใช่มิจฉาชีพ ผมมีหน้าที่การงานและก็เพิ่งเดินทางกลับมาพักผ่อนที่บ้านเมื่อวานนี้ หลังเธอได้ยินก็เห็นได้ชัดว่าลดอาการแสดงความก้าวร้าวลง เธอหันหลังกลับไปคุยกับเพื่อน ๆ อีกครั้งและบอกผมว่าพวกเธอเองก็เพิ่งเดินทางถึงเชียงใหม่เมื่อครู่และกำลังจะเดินทางไปตลาดวันอาทิตย์ (ถนนคนเดิน) โรงพยาบาลที่ใกล้สุดอยู่ตรงไหนพวกเธอจะพาผมและแม่ไปทำแผลแล้วค่อยคุยกันว่าจะเอาอย่างไรต่อ

หลังทำแผลเสร็จระหว่างรอรับยาเราก็คุยกันครับ ทราบความว่าพวกเธอเปิดธุรกิจบันเทิงอยู่แถวฉางซา แฟนของเธอหนุ่มต้นเรื่องทำงานให้กับโทรทัศน์หูหนาน ซึ่งก็เป็นไปตามที่ผมคิดไว้ เธอขอโทษและบอกว่าเข้าใจผิดนึกว่าเป็นมิจฉาชีพ เราแลกข้อมูลติดต่อกันเพื่อไม่ให้เสียเวลา เพราะแม่ผมเองก็อยากพักผ่อน ตัวพวกเขาก็อยากเที่ยวต่อแล้ว เธอรับผิดชอบค่ารักษาพยาบาลทั้งหมดพาผมกับแม่ไปส่งยังที่เกิดเหตุ

เห็นไหมล่ะครับว่าเรื่องบางเรื่อง ถ้าเราเรียนรู้และเข้าใจ ก็ไม่ใช่เรื่องยากที่จะรับมือ หลายครั้งที่เราเห็นข่าวพฤติกรรมนักท่องเที่ยวจีนที่ดูจะไม่น่าประทับใจและตัดสินพวกเขาไปต่าง ๆ นานานั้น นั่นอาจเป็นเพราะเราไม่ได้เข้าใจเขามากพอหรือเปล่า รู้จักเขาน้อยไปหรือเปล่า อย่างไรเสีย หากเหตุการณ์ดังกล่าวซึ่งผมไม่อยากให้เกิดกับใครทั้งนั้นเกิดขึ้นจริง สติสำคัญที่สุดครับ ค่อย ๆ ใช้เหตุผลคุยกัน ทำความเข้าใจทั้งเขาและเราให้มาก ผมเชื่อว่าไม่ว่าเรื่องอะไรก็สามารถตกลงกันได้ เพราะลึก ๆ แล้วชาวจีนเขาก็ยังมองเราไม่ใช่อื่นไกล พี่น้องกันนั่นเอง