นายฝาน เจี้ยนชวนขายอสังหาริมทรัพย์เกือบทั้งหมดเพื่อนำเงินไปลงทุนในการสร้างพิพิธภัณฑ์ โดยตั้งใจว่าจะสร้างพิพิธภัณฑ์ 5 แห่งให้เสร็จเรียบร้อยภายในเวลา เพียง 9 เดือน เพื่อรำลึกการครบรอบ 60 ปีชัยชนะสงครามต่อต้านญี่ปุ่นในปี 2005 ซึ่งเป็นเรื่องที่เป็นไปไม่ได้ แต่เพื่อบรรลุซึ่งเป้าหมายนี้ นายฝาน เจี้ยนชวน กำหนดเวลานับถอยหลังในสถานที่ก่อสร้างทุกแห่ง และเขาเองก็กินและนอนในที่ก่อสร้างกับแรงงานด้วยกัน เร่งงานตั้งแต่เช้าจนถึงดึก ติดตั้งลิฟต์ในตึกนี้ ติดหน้าต่างในตึกนั้น ก่อนจะเปิด 3 วัน งานยังไม่เรียบร้อย
แต่ในวันที่ 15 สิงหาคม ปี 2005 ซึ่งเป็นวันที่เขากำหนดจะเปิดพิพิธภัณฑ์ พิพิธภัณฑ์สงครามต่อต้านญี่ปุ่นได้ผ่านการพิจารณาตรวจสอบจาก 6 กระทรวง และอนุมัติให้เปิดขึ้นได้อย่างเป็นทางการ โดยแบ่งเป็น "หอแสดงสงครามต่อต้านญี่ปุ่นของพรรคคอมมิวนิสต์จีน" "หอแสดงสงครามต่อต้านญี่ปุ่นของพรรคก๊กมิ่นตั๋ง" "หอรำลึกกลุ่มเอวีจี(กลุ่มเสือบินหรือชื่อย่อว่า เอวีจี AVG-American Volunteer Group)ของสหรัฐฯ" "หอแสดงเชลยศึก" และ "หอแสดงการก่ออาชญากรรมของทหารญี่ปุ่นที่รุกรานจีน"
นายฝาน เจี้ยนชวนได้สะสมของเก่าและข้อมูลเกี่ยวกับสงครามต่อต้านญี่ปุ่นมากมายจนน่าทึ่ง เป็นข้อมูลทางลายลักษณ์อักษรน้ำหนักรวม 30 ตัน จดหมาย 400,000 ฉบับ บันทึกประจำวันประมาณ 20,000 เล่ม เหรียญตราประมาณ 1 ล้านเหรียญ และสิ่งของประเภทต่างๆ อีกกว่า 8 ล้านชิ้น โดยมี 153 ชิ้นเป็นของที่คุณค่าทางประวัติศาสตร์ชั้นเอกของชาติ ที่นำมาจัดแสดงยังไม่ถึง 1% เลย
หลังจากหอรำลึก 5 แห่งดังกล่าวสร้างเสร็จเรียบร้อยแล้ว นายฝาน เจี้ยนชวน ไม่ได้หยุดกระบวนการสร้างพิพิธภัณฑ์ เขายังสร้าง "หอรำลึกสงครามต่อต้านญี่ปุ่นของทหารเสฉวน" ("川军抗战馆")"จัตุรัสรูปปั้นวีรบุรุษจีน" ("中国壮士群塑广场")
"จัตุรัสรอยประทับมือของทหารเก่าที่ร่วมสงครามต่อต้านญี่ปุ่น"("抗战老兵手印广场") และ "จัตุรัสวีรบุรุษต่างชาติที่ช่วยเหลือจีน"("援华义士广场")
ปัจจุบัน พิพิธภัณฑ์แห่งนี้ถือเป็นกลุ่มพิพิธภัณฑ์ขนาดใหญ่ที่สุดของจีน ทั้งหมดมี 30 หอจัดแสดง ซึ่งออกแบบโดยนักออกแบบมือหนึ่งของโลก 30 คน กินพื้นที่กว่า 330,000 ตารางเมตร เก็บของสะสมกว่า 10 ล้านชิ้น ในที่แห่งนี้ความทรงจำเกี่ยวกับสงครามต่อต้านญี่ปุ่นมีชีวิตขึ้นอีก แต่ละปีมีผู้มาเข้าชมกว่า 1 ล้านคน แทบทุกคนจะร้องไห้ขณะเดินชมในพิพิธภัณฑ์ต่างๆ
เมื่อเดือนกรกฎาคมปี 2005 เพื่อนของนายฝาน เจี้ยนชวนโทรศัพท์บอกเขาว่า พบ "บันทึกประจำวันโอกิชิมา ชิซุโอะ(Ogishima Shizuo)" ซึ่งเป็นข้อมูลทางประวัติศาตร์ของสงครามต่อต้านญี่ปุ่นที่ล้ำค่า นายฝาน เจี้ยนชวน รีบบินไปยังญี่ปุ่นทันที เพื่อซื้อข้อมูลดังกล่าวในราคาสูงมาก เนื้อหาในบันทึกประจำวันเล่มนี้ ได้บันทึกสภาพความเป็นจริงการรุกรานจีนของทหารญี่ปุ่นระหว่างปี 1937-1940 ด้วยหนังสือและภาพ ซึ่งโอกิชิมา ชิจุโอะเป็นทหารรับหน้าที่เผาศพ เนื่องจากมีการบันทึกสภาพสงครามรุกรานจีนอย่างละเอียด ทำให้ข้อมูลฉบับนี้ล้ำค่ายิ่งขึ้น
ทหารสหรัฐฯ ที่มีส่วนช่วยเหลือสงครามต่อต้านญี่ปุ่น มีทหารสหรัฐฯ กว่า 4,000นายเสียชีวิตในจีน เพื่อรำลึกวีรบุรุษเหล่านี้ นายฝาน เจี้ยนชวน สร้างพิพิธภัณฑ์รำลึกทหารสหรัฐฯ โดยเฉพาะ เพื่อค้นหาเครื่องบินที่ตกในมณฑลเสฉวน เขาเคยปีนขึ้นภูเขาเป้าติ่งที่สูง 3,970 เมตรหลายครั้ง นอกจากนี้ เขายังนำภาพถ่ายของนักบินเสือสหรัฐฯจำนวน 248 นายทำเป็นแผ่นกระเบื้องแขวนไว้ในห้องจัดแสดง เมื่อไม่กี่ปีก่อน ทหารเก่านักบินเสือคนหนึ่งมาเยือนจีน เข้าชมพิพิธภัณฑ์ทหารสหรัฐฯ ถามว่า "ที่นี่เป็นที่จัดแสดงทหารเก่าของสหรัฐฯ ทั้งหมดหรือ" นายฝาน เจี้ยนชวนพยักหน้า ทหารเก่าสหรัฐฯ ร้องไห้ทันที