จากความเข้มแข็งและมั่งคั่ง รัฐฉีมีบทบาทสำคัญในฐานะผู้นำของรัฐเล็กๆ ทั้งหลายที่ตกอยู่ภายใต้ภัยคุกคามของรัฐฉู่ที่ตั้งตนเป็นมหาอำนาจ และไม่ยอมรับความเป็นประมุขของกษัตริย์ราชวงศ์โจว เมื่อปี 656 ก่อนคริสตศักราช ฉีหวนกง ได้นำทัพพันธมิตรของรัฐต่างๆ โจมตีรัฐฉู่ โดยชูธงจงรักภักดีต่อกษัตริย์ราชวงศ์โจว ผลที่สุด เจ้าผู้ครองรัฐฉู่ต้องยอมถวายเครื่องบรรณาการต่อกษัตริย์ราชวงศ์โจว ยังผลให้รัฐฉีอยู่ในฐานะมหาอำนาจผู้นำของรัฐพันธมิตร รัฐพันธมิตรภายใต้การนำของฉีหวนกง เจ้าผู้ครองรัฐฉีมีการประชุมกันเพื่อพิจารณาปัญหาต่างๆ และแสดงความจงรักภักดีต่อกษัตริย์ราชวงศ์โจวถึง 9 ครั้ง หลังฉีหวนกงถึงแก่กรรม บุตรชายสองคนของฉีหวนกงต่อสู้กันเพื่อช่วงชิงอำนาจความเป็นใหญ่ ยังผลให้รัฐฉีต้องอ่อนแอลงเป็นลำดับ อำนาจการนำรัฐพันธมิตรที่ฉีหวนกงริเริ่มไว้จึงไปตกอยู่กับมือจิ้นเหวินกง เจ้าผู้ครองรัฐจิ้น

จิ้นเหวินกง ได้เป็นเจ้าผู้ครองรัฐจิ้นเมื่อมีอายุมากกว่า 60 ปี เนื่องจาก ถูกพี่น้องชิงตำแหน่ง ต้องใช้ชีวิตที่ต่อสู้และระเหเร่ร่อนลี้ภัยทางการเมืองเป็นเวลายาวนาน หลังจิ้นเหวินกง ขึ้นมาเป็นเจ้าผู้ครองรัฐจิ้นปีเดียว โจวเซียงหวาง กษัตริย์ราชวงศ์โจวถูกพระอนุชาแย่งราชสมบัติ จิ้นเหวินกง ยกทัพไปปราบกบฏ ทำให้โจวเซียงหวาง สามารถกลับขึ้นครองราชย์อีกครั้ง ความดีความชอบครั้งนี้ทำให้กษัตริย์โจวเซียงหวางตัดสินใจแต่งตั้งจิ้นเหวินกง เป็นผู้นำของรัฐพันธมิตร

รัฐจิ้นมีอาณาเขตในทั่วทั้งมณฑลซานซี ดินแดนบางส่วนของมณฑลส่านซี มณฑลเหอนานและมณฑลเหอเป่ยปัจจุบัน ต่อมา จิ้นเหวินกง นำกองทัพรัฐพันธมิตรสู้รบกับรัฐฉู่ที่รุกรานรัฐซ่ง ซึ่งเป็นหนึ่งในรัฐพันธมิตร จนได้ชัยชนะ ทำให้จิ้นเหวินกงมีเกียรติภูมิสูงส่งยิ่งกว่า ฉีหวนกง ผู้นำรัฐพันธมิตรคนแรกเสียอีก ถัดจากนั้นมาเป็นเวลากว่า 80 ปี รัฐจิ้น และรัฐฉู่ก็ได้ต่อสู้ช่วงชิงความเป็นใหญ่มาโดยตลอด จนถึงปี 597 ก่อนคริสตศักราช รัฐฉู่สามารถพิชิตรัฐจิ้นได้ในการรบที่บริเวณเจิ้งโจว เมืองเอกของมณฑลเหอหนานปัจจุบัน ยังผลให้ฉู่จวงหวาง เจ้าผู้ครองรัฐฉู่ได้กลายเป็นรัฐที่เข้มแข็งกว่ารัฐอื่น