กิจกรรมท่องเที่ยวในบริเวณทะเลสาบโฮ่วไห่ นอกจากที่เหล่ามาแล้ว ยังเรือนำเที่ยวไว้บริการ พร้อมด้วยสาวน้อยหน้าตาแช่มช้อยบรรเลงกู่เจิ่งคลอตลอดการเดินทางราวกับท่านเป็นขุนนางใหญ่ยุคโบราณเลยทีเดียว บางคนที่มาเป็นคู่ก็มักจะเช่าเรือถีบไปสวีตกันลำพัง ส่วนชาวต่างชาติส่วนใหญ่จะนิยมเหมารถสามล้อถีบพาชมโดยรอบ หนุ่มสาวคนรุ่นใหม่ก็มักจะหามุมสงบริมน้ำพลอดรักกันอย่างหวานหยด

และเมื่อถึงฤดูหนาวทะเลสาบนี้จะกลายเป็นน้ำแข็ง ผืนน้ำขนาดใหญ่นี้จึงกลายเป็นลานสเก็ตกลางแจ้งที่คนปักกิ่งนิยมมาเล่นกัน

และนอกจากนี้หูถ้งที่อยู่รายรอบหอกลองและหอระฆังที่อยู่ทางทิศเหนือของโฮ่วไห่ยังขึ้นชื่อว่าเป็นหูถ้งที่ได้รับการอนุรักษ์ไว้อย่างสมบูรณ์ที่สุด มีคฤหาสน์ที่จักรพรรดิปูยี จักพรรดิองค์สุดท้ายของจีนถือกำเนิดด้วย และยังมีบ้านแบบซือเหอย่วนของมาดาม ซ่ง ชิ่งหลิง(Song Qingling) ภรรยาของดอกเตอร์ซุนยัดเซนอยู่ด้วย และปัจจุบัน ทั้งสองแห่งได้ทำเป็นพิพิธภัณฑ์ไว้เพื่อการศึกษา

บริเวณถนนโดยรอบยังมีร้านค้ามากมายที่จำหน่ายเสื้อผ้าทันสมัย จึงไม่แปลกที่จะได้เห็นวัยรุ่นของปักกิ่งมาช้อปปิ้งที่นี่กันเป็นประจำ

คืนนั้นผมแวะไปนั่งพักเหนื่อย และหลบหนาวที่ร้านชื่อ "เรกเก้ บาร์" เพราะเป็นความชื่นชอบส่วนตัวในสไตล์เพลงสนุกสนาน ร้านตกแต่งด้วยภาพเขียน และงานป๊อปอาร์ตยอดนิยมที่เลียนแบบมาจากเจ้าพ่อป๊อปอาร์ต แอนดี้ วอร์ฮอล เป็นรูปท่านประธานเหมาและกระป๋องถั่วลั่นเตายี่ห้อแคมเบล ที่ถูกลงสีต่างๆ กันในโทนร้อนแสบทรวง

พอได้เครื่องดื่ม ดนตรีก็ขึ้นเล่นพอดี ทั้งร้านมีคนนั่งอยู่ 3 โต๊ะรวมผมด้วย แต่นักดนตรีก็ไม่ได้ประหยัดฝีมือเลย แม้จะไม่ใช่ท่วงทำนองแบบเรกเก้ อย่างที่ชื่อร้านโฆษณาไว้ แต่กลายเป็นฟามิงโก้ เอกลักษณ์ดนตรีของชาวอเมริกาใต้ ทั้งเสียงกลองในจังหวะเร้าใจ เสียงกีตาร์ 2 ตัว การร้องประสานเสียง และการโชว์ลีลากรีดนิ้วลงบนคอกีตาร์นั้นเหนือชั้นมาก

คืนนั้นผ่านไปอย่างรวดเร็วและสนุกสนาน จนลืมไปว่ารถไฟฟ้าใต้ดินนั้นหมดเวลา 5 ทุ่ม ขากลับผมจึงได้นั่งแท็กซี่ที่ไกลที่สุดครั้งแรกในการอาศัยอยู่ที่ปักกิ่ง

ต่อมาผมจึงท่องไว้ในใจเสมอว่า "เมาไม่เกิน 5 ทุ่ม"

พบกับผมพัลลภ สามสี และสถานีต่อไปได้ใหม่สัปดาห์หน้าครับ

สวัสดีครับ