ท่านผู้ฟังครับ ต่อไปเสนอรายการพิเศษ 60 ปีการสถาปนาสาธารณรัฐประชาชนจีนเรื่อง "60 ปีที่ผ่า่นมาของเรา"

เมื่อวันที่ 1 ตุลาคมปี 1949 ประธานเหมาเจ๋อตุงยืนอยู่บนหอพลับพลาเทียนอันเหมินและประกาศสถาปนาสาธารณรัฐประชาชนจีน ธงแดง 5 ดาวค่อย ๆ ถูดชักขึ้นสู่ยอดเสาที่จัตุรัสเทียนอันเหมิน เวลานั้น หลินลี่ยังเป็นเด็กหญิงอายุเพียง 2 ขวบ แม่ของเธอเป็นผู้สื่อข่าวทหาร และเธอก็เกิดในสนามรบ เธอกล่าวว่า

"ดิฉันเกิดที่โบสถ์คริสต์แห่งหนึ่ง ซึ่งเวลานั้นถูกใช้เป็นโรงพยาบาลในระหว่างสงคราม แต่ไม่นานหลังจากนั้น โบสถ์ก็ถูกระเบิดถล่ม โชคดีที่ดิฉันรอดชีวิตมาได้"

เมื่อวันที่ 1 ตุลาคมปี 1949 เด็กชายหลี่หมิงฉายอายุ 11 ขวบอาศัยอยู่ที่หมู่บ้านกวานตี้ ตำบลชีเสีย เขตหวายโหรวชานเมืองของกรุงปักกิ่ง เขาได้ยินเสียงปืนใหญ่ยิงสลุตในการเฉลิมฉลองการสถาปนาสาธารณรัฐประชาชนจีนอย่างชัดเจน ปีนี้ นายหลี่หมิงฉายอายุ 71 ปีแล้ว แต่เขายังไม่ลืมเหตุการณ์ที่สำคัญในประวัติศาสตร์ เขากล่าวว่า

"ตอนที่สาธารณรัฐประชาชนจีนสถาปนาขึ้น มีการจัดการฝึกซ้อมทหาร เพื่อเข้าร่วมพิธีตรวจพลสวนสนาม บรรยากาศคึกคักมากและเปี่ยมไปด้วยความปิติยินดี"

เวลานั้น หลินลี่และหลี่หมิงฉายยังคงไม่ทราบว่า ประเทศจีนซึ่งเป็นแผ่นดินที่ผ่านความทุกข์ทรมานมากมายมาเป็นเวลานาน กำลังจะเริ่มต้นกระบวนการฟื้นฟูความเจริญและความเข้มแข็ง เช่นเดียวกับที่ประธานเหมาเจ๋อตุงกล่าวไว้ว่า "ประชาชนจีนจะลุกขึ้นยืนตั้งแต่บัดนี้"

ก่อนสถาปนาสาธารณรัฐประชาชนจีน เกษตรกรจีนส่วนใหญ่ไม่มีที่ดินทำกินของตน ต้องเช่าจากเจ้าที่ดิน และรายได้จากการเก็บเกี่ยวส่วนใหญ่ต้องจ่ายคืนให้เจ้าที่ดิน ครอบครัวของนายหลี่หมิงฉายก็ไม่ต่างกัน

หลังจากสถาปนาสาธารณรัฐประชาชนจีนแล้ว ครอบครัวของหลี่หมิงฉายเริ่มเห็นความหวังของชีวิต ตั้งแต่ปี 1950 – 1953 จีนเริ่มดำเนินการปฏิรูประบบที่ดินครั้งใหญ่ที่สุดในประวัติศาสตร์ เกษตรกรจำนวนกว่า 300 ล้านคนได้รับที่ดินทำนากว่า 46 ล้านเฮกตาร์และอุปกรณ์การผลิตอื่น ๆ และไม่ต้องจ่ายภาษีแก่เจ้าที่ดินที่คิดเป็นจำนวนธัญญาหารกว่า 35,000 ล้านกิโลกรัมต่อปี

นายหลี่หมิงฉายจำได้ว่า เวลานั้น ครอบครัวของเขาได้รับส่วนแบ่งที่ดินทำนาประมาณ 0.3 เฮกตาร์ และยังมีควายอีกหนึ่งตัว ทำให้สมาชิกครอบครัวดีใจมาก เขากล่าวว่า

"ผมจูงควายสีดำตัวใหญ่ตัวหนึ่งกลับมาบ้าน มันช่วยเราทำนา ขี้ของมันก็เอามาใช้เป็นปุ๋ยได้ดีมากด้วย "

เมื่อปี 1954 ขณะที่นายหลี่หมิงฉายและคนในหมู่บ้านทำนาในที่ดินของตนอย่างมีความสุข หลินลี่ซึ่งอยู่ในตัวเมืองปักกิ่งก็ถึงเกณฑ์เข้าเรียนชั้นประถมพอดี พ่อแม่ของเธอเป็นข้าราชการ และกำลังยุ่งกับการทำงาน จนลืมเรื่องส่งลูกเข้าโรงเรียนไปเลย หลินลี่กล่าวว่า