พ่อลูกอีกคู่หนึ่งที่น่ารักมากคือหวัง เย่ว์หลุน กับลูกสาวแองเจลา นายหวัง เย่ว์หลุน เป็นผู้กำกับภาพยนตร์ ซึ่งเคยเรียนการวาดภาพที่โรงเรียนวาดภาพกลางจีน และเรียนวิชากำกับภาพยนตร์ที่สหรัฐฯ เคยกำกับมิวสิควีดีโอให้กับนักร้องชื่อดังหลายคน เช่น หวังเฟย อวี่เฉวียน เป็นต้น ภรรยาเป็นพิธีกรที่มีชื่อเสียงของช่องทีวีหูหนาน ชื่อหลี่เซียง ก่อนหน้านี้ หวัง เย่ว์หลุน ไม่ค่อยเข้าร่วมรายการโทรทัศน์ นอกจากประชาสัมพันธ์ภาพยนตร์ของตนเอง แต่ครั้งนี้ที่พาลูกสาวแองเจลาเข้าร่วมรายการ "พ่อจ๋า เราจะไปไหน" ทำให้ผู้ชมรู้จักผู้กำกับคนนี้มากยิ่งขึ้น

หวัง เย่ว์หลุน มีนิสัยอ่อนโยนและเชื่องช้า ทำอะไรเรื่อยๆไม่รีบร้อน และก็ไม่เคยเห็นเขาเดือดร้อนหรือโกรธหัวฟัดหัวเหวี่ยง ผู้ชมเรียกหวัง เย่ว์หลุนว่า "คุณพ่อฮาๆ " เพราะไม่ว่าเกิดอะไรขึ้น ไม่ว่าลูกสาวทำอะไรหรือพูดอะไร ก็สามารถได้ยินเสียงหัวเราะ "ฮาๆ" ของหวัง เย่ว์หลุน

ลูกสาวชื่อ หวังซือหลิง หรือแองเจลา ชื่อเล่นว่าเถียนเถียน อายุ 4 ขวบ น้อยที่สุดในเด็ก 5 คนที่ร่วมรายการ เป็นเด็กหญิงที่หน้าตาน่ารักมาก แองเจลาชอบกิน เวลาเห็นของกินก็ละสายตาไม่ได้ แองเจลาได้หน้าตารูปร่างจากพ่อ และก็มีนิสัยเชื่องช้า เหมือนกัน เธอไม่ได้ว่องไวเหมือนเด็กคนอื่น มักหกล้มและหลุดความไร้เดียงสาให้ผู้ชมขำได้บ่อยๆ เมื่อตอนที่เจ้าหน้าที่รายการส่งใบภารกิจว่าให้ลูกเก็บของเอง หวัง เย่ว์หลุนอ่านให้ฟังแล้วถามว่า ทำได้ไหม แองเจลาบอกอย่างมั่นใจว่า ทำได้ และหวัง เย่ว์หลุนก็บอกให้ไปทำ แองเจลากลับถามว่า จะให้ทำอะไรหรือคะ

แองเจลาเป็นเด็กหญิงที่อ้วนจ้ำม่ำน่ากอด แต่สาวน้อยคนนี้ก็ไม่ชอบคนอื่นมาพูดว่าเธออ้วนเหมือนกัน เมื่อหวัง เย่ว์หลุน ช่วยอุ้มคีมี(ลูกชายหลินจื้ออิ่ง)ขึ้นรถ และกล่าวว่า คีมีเบาดีจัง แองเจลาได้ยินจึงถามว่า หนูล่ะ หนูก็เบาใช่มั๊ย หวัง เย่ว์หลุน รู้สึกขำและตอบว่า แองเจลาก็ผอมลงแล้ว

แต่แองเจลาพูดจาเก่งคารมดีเหมือนคุณแม่ และก็เป็นเด็กที่มีมารยาทที่สุด เวลาไปหาวัตถุดิบปรุงอาหารที่หมู่บ้านหลิงสุ่ย เธอกล่าวกับคุณปู่ที่ให้ผักว่า คุณปู่ต้องดูแลตัวเองให้ดีๆ นะคะ และเวลาทะเลาะกับเด็กคนอื่น แองเจลายอมกล่าวคืนดี และชอบจูงมือกับเพื่อนๆ เธอรักสัตว์ทุกชนิด หมา ไก่ หมู แกะ นก เธอชอบหมด และสิ่งที่น่าชื่นชมมากที่สุดคือ เธอไม่ค่อยสนใจบ้านที่ต้องไปพักว่ามีสภาพทรุดโทรมหรือไม่ กระทั่งสองคนนี้ต้องอยู่ในบ้านเก่าชำรุดมากขนาดพ่อของเธอยังลอบถอนใจ เธอก็ยังมีอารมณ์ดีมาก และบอกว่าชอบบ้านนี้ ทำให้ผู้ชมต่างชื่นชมว่า เป็นเด็กน่ารักมากๆ

เมื่อไปเที่ยวทะเลทรายซาโพโถว เจ้าหน้าที่รายการให้เงินพ่อลูกคู่ละ 50 หยวนไปซื้อของทำอาหาร เพราะในทะเลทรายไม่มีของกินและไม่มีน้ำ แองเจลาพบเด็กหญิงชาวบ้าน 3 คน ซึ่งเดินตามแองเจลาด้วยความสนใจตลอดและถามว่า เธอเป็นดาราใหญ่ใช่ไหม แองเจลาหัวเราะและกล่าวว่า ฉันไม่ใช่ดาราใหญ่ ฉันเป็นเจ้าหญิงน้อยๆ ต่างหาก ทำให้ผู้ชมอยู่หน้าทีวีหัวเราะกันทุกคน และมีอีกเรื่องหนึ่งที่ผู้ชมพากันหัวเราะไม่หยุดคือ หวัง เย่ว์หลุนไปซื้อผัก พ่อค้าบอกราคาผักที่เขาต้องการซื้อว่า 4 หยวน แต่หวัง เย่ว์หลุน กล่าวว่า ลดหน่อย 4 หยวน 5 เหมาได้ไหม พ่อค้าทวนว่า 4 หยวน หวัง เย่ว์หลุน ยังยืนกรานว่า 4 หยวน 5 เหมาได้ไหม พ่อค้าก็จนใจและกล่าวว่า เอาแต่ 4 หยวน คุณให้ผมอีก 5 เหมาทำไหม ผู้ชมต่างเห็นว่าพ่อลูกสองคนนี้ใจกว้างและเบลอบ้างเป็นครั้งคราว

แต่หวัง เย่ว์หลุน ก็ไม่ใช่เป็นคนที่เชื่องช้าทุกครั้ง เมื่อไปมณฑลเฮยหลงเจียง หวัง เย่ว์หลุน ตั้งใจจะให้ลูกสาวอยู่ในบ้านที่ดีที่สุดในครั้งนี้ จึงพยายามวิ่งอย่างเต็มกำลัง แต่คู่แข่งเป็นเถียนเลี่ยง ซึ่งเป็นนักกีฬา หวัง เย่ว์หลุน วิ่งอย่างสุดความสามารถ แต่ยังไม่สามารถชนะ จึงตัดสินใจปล่อยลูกสาวไว้ข้างหลัง ตนเองวิ่งไปชิงบ้านโดยลำพัง ทำให้ลูกสาวได้อยู่ในบ้านที่หรูหราที่สุดได้สำเร็จ ซึ่งยังต้องชมเถียนเลี่ยงกันหน่อยว่า เมื่อเห็นหวัง เย่ว์หลุน ปล่อยลูกสาวไว้ข้างหลัง เขาและซินดี้ไม่ได้วิ่งต่อไป แต่กลับละทิ้งโอกาสชิงบ้านที่ดีที่สุดและหยุดดูแลแองเจลา ซึ่งกำลังตกใจและร้องไห้ ถือว่าได้แสดงน้ำใจของนักกีฬาอย่างเต็มที่ ทำให้หวัง เย่ว์หลุน รู้สึกขอบคุณและซาบซึ้งใจมาก

ปัจจุบัน หวัง เย่ว์หลุน ก็สามารถดูแลลูกสาวให้ดีได้แล้วเช่นกัน ทั้งหวีผม ทำกับข้าวง่ายๆ และสามารถสั่งสอนลูกได้อย่างเหมาะสม เพราะแองเจลามีความเคยชินที่ถือเป็นข้อเสียที่ไม่น่ารักคือ เวลาเธอโกรธ เธอจะโยนทุกสิ่งที่อยู่ในมือลงบนพื้น ถ้าไม่มีอะไรในมือ เธอก็จะถอดเสื้อผ้าและโยนลงบนพื้นเหมือนกัน ก่อนหน้านี้ เวลาที่แองเจลาโกรธและไม่เชื่อฟังพ่อ หวัง เย่ว์หลุนไม่รู้ว่าต้องพูดอะไรหรือทำอะไร แต่ปัจจุบัน เขาสามารถสั่งสอนให้ลูกสาวรู้ว่าอะไรเป็นสิ่งที่ไม่ควรทำ และช่วยให้แองเจลาแก้ไขข้อเสียนี้ได้แล้ว

ส่วนแองเจลาก็รักพ่อมากๆ เหมือนกัน เธอมักกล่าวว่า หวัง เย่ว์หลุนเป็นพ่อที่ดีที่สุด แม้ว่าหวัง เย่ว์หลุน ไม่ถนัดในการทำกับข้าว แต่แองเจลารู้สึกอร่อยทุกครั้ง และกินให้หมดทุกที