วันที่ 11 มิถุนายนที่ผ่านมา คณะกรรมาธิการกิจการต่างประเทศของสภาผู้แทนราษฎรญี่ปุ่นผ่านมติฉบับหนึ่งโดยประณามว่า การที่จีนดำเนินกิจการในน่านน้ำบริเวณหมู่เกาะซีซา ทำให้สถานการณ์ในทะเลจีนใต้ตึงเครียดยิ่งขึ้น ซึ่งก่อนหน้านี้ นายกรัฐมนตรีและรัฐมนตรีประจำสำนักนายกรัฐมนตรีญึ่ปุ่นต่างเคยมีคำกล่าวทำนองเดียวกันในโอกาสต่างๆ มาแล้วทั้งสิ้น โฆษกประทรวงการต่างประเทศจีนกล่าวเจาะจงต่อมติของญี่ปุ่นดังกล่าวว่า ผู้นำญี่ปุ่นไม่คำนึงถึงสภาพความเป็นจริง หมายจะกวนให้น้ำขุ่น เพื่อมุ่งหาผลประโยชน์ทางอื่น

เป็นที่ทราบกันโดยทั่วไปว่า ญี่ปุ่นไม่ใช่ฝ่ายเกี่ยวข้องโดยตรงในปัญหาทะเลจีนใต้ และเมื่อย้อนทบทวนประวัติศาสตร์จะเห็นได้ว่า ญี่ปุ่นไม่มีสิทธิ์ก้าวก่าย เพราะในช่วงสงครามโลกครั้งที่ 2 ญี่ปุ่นได้ยึดครองหมู่เกาะซีซาของจีน หลังจากญี่ปุ่นแพ้สงครามในปี 1945 รัฐบาลจีนได้ฟื้นฟูอธิปไตยเหนือหมู่เกาะซีซา ต่อมาญี่ปุ่นก็ไม่เคยแสดงท่าทีต่อปัญหานี้เลย

ดังนั้น การที่รัฐบาลชินโซะ อาเบะอยู่ๆ ก็เข้ามาก้าวก่ายปัญหาทะเลจีนใต้นั้น มิเพียงแต่ฝ่าฝืนข้อตกลงระหว่างประเทศภายหลังสงครามโลกครั้งที่ 2 สิ้นสุดลงเท่านั้น หากเป็นการไม่เคารพต่อประวัติศาสตร์ และจงใจลบล้างความอัปยศอันพึงมีต่อพฤติกรรมรุกรานประเทศอื่น ญี่ปุ่นในฐานะที่เคยยึดครองหมู่เกาะซีซาของจีนอย่างมิชอบ ควรสำนึกและแก้ไขความผิด สนับสนุนจีนในเรื่องการครอบครองดินแดนของตน ไม่ใช่ตรงกันข้าม

ในหนังสือดอกเก๊กฮวยกับดาบ ซึ่งประพันธ์โดย Ruth Benedict นักมนุษยศาสตร์สหรัฐอเมริกา ได้สรุปว่าวัฒนธรรมญี่ปุ่นเป็นวัฒนธรรมแห่งความอับอาย แต่น่าเสียดายที่รัฐบาลอาเบะกำลังทอดทิ้งวัฒนธรรมนี้