ขณะพูดถึงกระบวนการเขตการค้าเสรี ก็จะพูดถึง "เป้าหมายโบกอร์" ซึ่งเป็นเป้าหมายนำหน้าการเจรจา เพราะเมื่อปี 1994 การประชุมเอเปคที่จัดขึ้นในเมืองโบกอร์อินโดนีเซียได้กำหนดทิศทางและเป้าหมายในระยะยาวสำหรับความร่วมมือภายในเอเปค ให้เปิดเสรีการค้าและการลงทุนในปี 2010 สำหรับประเทศพัฒนาแล้ว และในปี 2020 สำหรับประเทศกำลังพัฒนา ส่วนใหญ่คือต้องจัดการเรื่องลดภาษีและขั้นตอนการทำธุรกิจระหว่างประเทศ
เนื่องจากว่าองค์การเอเปกมีทั้งประเทศสมาชิกที่พัฒนาแล้วและกำลังพัฒนา เป้าหมายและอุปสงค์ของฝ่ายต่างๆ ในกระบวนการเจรจามีความเหลื่อมล้ำตลอด ทำให้บรรดาผู้แทนการเจรจาไม่สามารถบรรลุความเห็นเป็นเสียงเดียวกันในปัญหาที่มีความละเอียดอ่อน เช่น การลดภาษี การคุ้มครองการลงทุน และความสะดวก
ปัจจุบัน เป้าหมายโบกอร์ยังอยู่ในกระบวนการปฏิบัติ และเป็นส่วนช่วยในการเร่งกระบวนเปิดเสรีและความสะดวกของการค้าการลงทุน จนถึงปี 2006 มีประเทศสมาชิกเสนอให้จัดตั้งเขตการค้าเสรีของภูมิภาคเอง ปี 2014 นี้ แนวคิดนี้จึงได้บรรลุเป็นเสียงเดียวกัน เมื่อเดือนพฤษภาคม 2014 ในการประชุมเอเปคระดับรัฐมนตรีการค้าที่จัดขึ้นในเมืองชิงเต่าของจีน มีผู้แทนจาก 21 ประเทศได้บรรลุความเห็นเอกฉันท์ว่าจะร่วมเร่งกระบวนการสร้างเขตการค้าเสรีตามแผนการที่ได้กำหนดไว้
Yim/Lei