สวัสดีครับท่านผู้ฟังที่เคารพ ยินดีต้อนรับเข้าสู่รายการประเด็นวันนี้ ยินดีต้อนรับเข้าสู่รายการคุยกันวันละประเด็น วันนี้ นายชุย อี๋เหมิง ผู้สื่อข่าวซีอาร์ไอภาคภาษาไทยได้มีโอกาสเชิญอาจารย์เกื้อพันธุ์ นาคบุปผา อาจารย์มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงใหม่ ผู้เชี่ยวชาญมหาวิทยาลัยภาษาต่างประเทศปักกิ่งให้สัมภาษณ์ กรุณาเชิญอาจารย์เล่าถึงการเปลี่ยนและไม่เปลี่ยนของจีนใน 25 ปีที่ผ่านมา ตลอดจนผลงานของจีนด้านการพัฒนาเศรษฐกิจ การนวัตกรรมทางเทคโนโลยี การรักษาสิ่งแวดล้อม เป็นต้น
ผู้สื่อข่าวซีอาร์ไอ: เมื่อกี่อาจารย์เล่าถึงนักศึกษารุ่นแรก ซึ่งมีเพียง 9 คน แล้ว 25 ปีมานี้ ถ้าเอานักศึกษารุ่นแรกมาเปลียบเทียบกับนักศึกษารุ่นนี้ อาจารย์คิดว่า วิธีการเรียนหนังสือของพวกเขามีการเปลี่ยนแปลงอะไรบ้างไหม
อาจารย์เกื้อพันธุ์ นาคบุปผา: ถ้าจะว่าไปนะคะ จะบอกตั้งแต่ปีแรก คือปี 1992 แล้วมาถึงปีนี้ มันจะก้าวกระโดดเกินไป นักศึกษาปีแรกมีชีวิตเรียบง่ายซึ่งถ้าจะว่าไปแล้ว ชีวิตของชาวจีนแม้แต่อาจารย์ในมหาวิทยาลัยก็เหมือนกัน ชีวิตค่อนข้างเรียบง่าย จำได้ว่าเพื่อนนี่ นอกจากเงินเดือนแล้วยังมีคูปอง คูปองสำหรับไปเอาบะหมี่หรืออะไร เพราะเมื่อท่านได้มา ท่านยังแบ่งให้ดิฉันด้วย ไม่ให้แบ่งเฉย ๆ บะหมี่เป็นบะหมี่ดิบ ท่านต้องเอาไปนึ่งก่อน แล้วก็เอามาให้ บอกว่า ดิบ ๆ ยังกินไม่ได้ เพราะฉะนั้น ในรุ่นแรก นึกศึกษาก็ดี อาจารย์ก็ดี แม้แต่ชาวจีนที่รู้จักนี่ ชีวิตเรียบง่าย ข้อสำคัญนั้น ปลอดภัย ไม่มีขโมย ไม่มีโจร ดิฉันเดินเล่นตามถนนถึงสามทุ่ม ไม่เป็นอะไรเลย นั่นคือปีแรก นักศึกษารุ่นแรกเรียนเอาเป็นเอาตายมาก เช้ามากินข้าวแล้วทุกคนก็ต้องมาอ่านที่สวนอ่าน เด็กก็จะอ่านภาษาไทยดัง ๆ อ่านเสียงดังเพื่อฝึกให้คล่อง แล้วสมัยนั้น เขาไม่มีอะไรเล่นมากนัก เขาก็เล่นปิงปองเท่าที่ทราบ เล่นปิงปองนี้เป็นหลักจริง ๆ แล้วนอกนั้นคงจะเล่นกีฬา พวกบาสเก็ตบอล ฟุตบอลอะไรนี้ก็มีในมหาวิทยาลัย มีความเป็นตัวของตัวเองสูง ก็มีน้ำใจกับครูบาอาจารย์ ทีนี้ดิฉันมาครั้งที่สอง คือปี 1999 ตอนนี้เด็กเปลี่ยนมากแล้ว 7 ปีที่ไม่ได้มา เด็กเริ่มมีแพ็คลิ้ง มีทีวีขนาดนิดหนึ่งสำหรับดู คิดว่า ฐานะก็ดีขึ้น ทีนี้ที่ดีขึ้น ลูกศิษย์เขาบอกว่า อาจารย์อยู่ถึงปี 3 ละ ของเงินพ่อแม่ที่จะไปใช้พิเศษก็อายนะ เพราะฉะนั้นเขาทำงาน เพราะว่าเท่าที่ดู 7 ปีที่ไม่ได้มานี่ เศรษฐกิจจีนก้าวหน้าไปมาก คนจีนก็มีสตางค์มากขึ้น นักศึกษาเองก็เหมือนกัน แต่สิ่งหนึ่งที่ยังไม่ต่างจากรุ่นแรกคือความขยัน นักศึกษาขยันมาก ขยันเอาเป็นเอาตายและตั้งใจ
(Cui)
