ตีนเขาเฟิ่ง หวังหลิ่(凤凰岭)ที่อยู่ทางทิศตะวันตกเฉียงเหนือของเขตไห่เตี้ยน กรุงปักกิ่งมีวัดแห่งหนึ่ง ชื่อ วัดหลงฉวน(龙泉)ซึ่งช่วงนี้เป็นวัดชื่อดังทางอินเตอร์เน็ต เล่ากันว่า เป็นวัดที่มีนักศึกษาจากมหาวิทยาลัยซิงหัวและมหาวิทยาลัยปักกิ่งไปมากที่สุด จนชาวเน็ตแซวกันว่า วัดนี้เป็นเสมือนวิทยาเขตของมหาวิทยาลัยทั้งสองแห่งดังกล่าว ถือได้ว่าเป็นวัดที่ปัญญาชนพากันไปมากที่สุดในปักกิ่ง

ถ้าถามชาวปักกิ่งแท้ๆว่า วัดหลง ฉวนอยู่ที่ไหน จะไปได้อย่างไร คนส่วนใหญ่คงตอบไม่ได้ หรือพากันส่ายหัวยิ้มๆแถมบางคนอาจถามกลับมาว่า ปักกิ่งมีวัดนี้ด้วยหรือ วัดนี้ไม่เหมือนวัดที่มีชื่อเสียงโด่งดัง เช่น วัดหลิง กวง ซึ่งเป็นวัดที่ประดิษฐานพระบรมสารีริกธาตุ วัดวั่วฝัวซึ่งเป็นวัดที่ประดิษฐานพระนอนองค์ใหญ่ หรือแม้แต่วัดถาน เจ๋อ วัดฝ่าหยวน วัดที่มีประวัติศาสตร์ยาวนานที่สุดซึ่งสร้างขึ้นก่อนตัวเมืองปักกิ่ง และก็ไม่ใช่วัดที่บรรดาผู้ศรัทธาพากันไปจดเทียนภาวนาอย่างวัดยง-เหอหรือวัดลามะในกรุงปักกิ่ง เป็นต้น

จริงๆแล้ว เมื่อกว่าพันปีก่อนสมัยราชวงค์เหลียว ในเขตนี้มีวัดวัดธรรมดาแห่งหนึ่งซึ่งสร้างอยู่ที่ตีนเขาเฟิ่ง หวังหลี่งทางทิศตะวันตกของกรุงปักกิ่ง ถึงสมัยราชวงค์ชิงเปลี่ยนชื่อเป็นวัดหลง ฉวน ทุกปีทางวัดจะจัดงานต่างๆซึ่งพุทธศาสนิกชนจะพากันมางาน แต่ด้วยผลกระทบของสงครามต่อต้านญี่ปุ่น โดยเฉพาะอย่างยิ่งในช่วงการปฏิวัติวัฒนธรรม สิ่งก่อสร้างส่วนใหญ่ของวัดถูกทำลายหมด เหลือเพียงฐาน และซากปรักหักพังของสิ่งสร้างในอดีต

เมื่อปี 1984 สวุย เฉิง วัย 18 ปีสอบเข้ามหาวิทยาลัยพุทธ์ศาสนาได้ เริ่มเข้าศึกษาจากเมืองฝู โจวมณฑลฝูเจี้ยนไปยังกรุงปักกิ่ง ในช่วงของการศึกษา เขาได้ออกไปเที่ยวกับเพื่อนๆ และพบว่า ผู้นับถือศาสนาชาวท้องถิ่นต้องเดินทางไกลเพื่อร่วมพิธีสักการะ เขาจึงตั้งจิตอธิษฐานว่า จะช่วยให้พุทธ์ศาสนิกชนมีสถาบันเพื่อเรียนรู้พุทธศาสนาในในกรุงปักกิ่งให้มากขึ้น เมื่อปี 2004 พระสวุย เฉิงได้นำคณะสงฆ์จำนวน 8 รูปมาจำวัดที่วัดหลง ฉวน และสร้างกุฏิเตี้ยๆ 2 หลังในบริเวณนั้น และเริ่มจัดพิธีทางพุทธศาสนา เมื่อวันที่ 11 เมษายนปี 2005 หลังได้รับอนุมัติจากสำนักงานกำกับดูแลศาสนาแห่งกรุงปักกิ่ง วัดหลง ฉวนได้กลายเป็นสถานที่ที่สามารถจัดพิธีทางพุทธศาสนาในวันคล้ายวันประสูติของพระพุทธเจ้าทุกปี ทางวัดจะจัดงานและจัดสวดมนต์ตามหลักพุทธศาสนานิกายมหายาน พระสวุย เฉิงได้เป็นเจ้าอาวาสของวัดแห่งนี้ ด้วยการพัฒนาเป็นเวลากว่าสิบปี ถึงปัจจุบัน วัดแห่งนี้มีพระหลายสิบรูปและมีอาสาสมัครหลายร้อยคนทำงานทุกอย่างในวัด วัดเปลี่ยนแปลงไปมาก จากอดีตที่มีสิ่งก่อสร้างเล็กๆหลังเดียว พัฒนาเป็นวัดที่มีสิ่งก่อสร้างหลายหลังแล้ว