ในตลาดผี มีทั้งความสมเหตุสมผลและไม่สมเหตุสมผล อย่างเช่น บางคนซื้อดาบโบราณในราคาเพียง 15 หยวน แต่ขายออกไปได้ถึง 150,000 หยวน บางคนซื้อไพ่นกกระจอกชุดหนึ่ง 300 หยวน กลับขายได้ 60,000 หยวน ทำให้รู้สึกมันไม่สมเหตุสมผล แต่เมื่อทั่วทั้งเมืองเข้านอนหลับสนิทนั้น กลับมีคนจำนวนมากไปรวมตัวกันที่ตลาดผี ทำให้สิ่งที่รู้สึกไม่สมเหตุสมผล กลายเป็นเรื่องที่สมเหตุสมผล ทำให้คนที่เข้าไปเดินในตลาดเกิดความรู้สึกว่า ของเก่าๆ ที่ซื้อมาในราคา 20 หยวนนั้น อาจจะเป็นของที่มีคุณค่าสูงก็ได้ และของที่เสียเงินเป็นหมื่นเป็นล้านซื้อมานั้น อาจจะเป็นของถูกๆ ก็ได้ ซึ่งไม่ว่าแพงหรือถูก ก็จะเป็นเรื่องที่ธรรมดาในตลาดผี

ดังนั้น ถ้าอยากได้ผลกำไรในตลาดผี จะต้องมีทั้งความรู้ความชำนาญ มีตาดีดูของดีของเลวออก และมีพรสวรรค์ในด้านการเล่นของเก่าด้วย ถ้าไม่ค่อยรู้ก็ดูก่อนและถามให้มาก แต่ต้องจำไว้ว่า ถามแล้วก็อย่าเพิ่งเชื่อทั้งหมด

ในตลาดผี ไม่มีใครมาถามว่า คุณขายของอะไร ดังนั้น ในตลาดผีมีของขายเกือบทุกอย่าง เฟอร์นิเจอร์เลียนแบบโบราณ พู่กัน หมึก กระดาษและแท่นฝนหมึก ภาพวาดและภาพเขียนพู่กันจีนโบราณ เครื่องหยก เครื่องเพชร เงินโบราณของทั้งจีนและต่างประเทศ หน้ากากงิ้ว จนกระทั่งของใช้ประจำวัน ไม่ว่าอะไร สิ่งที่คุณอยากได้ หาซื้อจากที่นี่ได้หมด

สมัยก่อน ไม่มีคนถามว่า ของที่ขายในตลาดผีมาจากไหน มีคนกล้าขาย ก็มีคนกล้าซื้อ สองฝ่ายต่อรองราคาเรียบร้อย ก็จ่ายเงินซื้อทันที พอรุ่งเช้า ต่างคนต่างไป นี่ก็เป็นความลี้ลับและมนต์เสน่ห์ของตลาดผี

เล่ากันว่า สมัยราชวงศ์ชิง พระนางซูสีไทเฮาจะฉลองพระชนมพรรษา 60 พรรษา ทรงรับสั่งให้ขันทีไปซื้อเสื้อโค๊ตหนังจิ้งจอก ขันทีไม่รู้จะไปซื้อที่ไหน จึงจุดธูปเทียนขอให้สิ่งศักดิ์สิทธิ์ช่วยชี้ทาง จนถูกนำไปยังตลาดลี้ลับแห่งหนึ่ง ได้ซื้อเสื้อโค๊ตหนังจิ้งจอกชั้นดี แต่เพิ่งได้ของ คนขายก็หายตัวทันที ขันทีจึงรู้ว่า มีเซียนมาช่วยชีวิตเขา ตลาดที่ขันทีไปก็คือตลาดผีนั่นเอง

ตลาดผียังมีข้อบังคับของตน คือของที่วางขายไม่ตั้งราคา ผู้ซื้อไม่ควรถามแหล่งที่มา เพียงดูได้ แต่จับไม่ได้ แตะต้องไม่ได้ อยากซื้อก็ถามราคา ไม่ซื้อก็รีบไป อย่าไปยุ่งกับผู้ขาย โดยปกติ ถ้าอยากซื้อของในตลาดผี จะต้องพกไฟฉายไปเอง แสดงว่ามีความเชี่ยวชาญในด้านของเก่า ถ้าใช้ไฟของมือถือ ทำให้คนอื่นเห็นแล้วก็รู้ว่าเป็นมือใหม่

ตลาดต้าหลิวซู่หรือตลาดผี ไม่ได้เปิดทุกวัน โดยปกติจะมีวันพุธ วันเสาร์ และเปิดขายของหางลอตในวันอาทิตย์ ของดีๆ จะวางขายในวันพุธมากที่สุด ดังนั้น วันพุธมีคนเยอะที่สุด ผู้ที่เที่ยวเดินตลาดในวันเสาร์และวันอาทิตย์ส่วนใหญ่เป็นนักท่องเที่ยวและชาวต่างชาติ หลังจากมีการเปิดเผยตลาดผีทางอินเตอร์เน็ตแล้ว มีคนจำนวนมากขึ้นไปเที่ยว โดยเฉพาะคนรุ่นใหม่ที่ชอบของแปลกๆ ทุกวันพุธ เวลาประมาณตี 3 คนเริ่มทยอยกันมาถึงตลาด เห็นแต่แสงของไฟฉาย คนรุ่นใหม่ที่นอนดึก นักสะสม ศิลปิน และคนต่างๆนานาพากันมาเดินที่ตลาดผี บ้างเพื่อสะสมของเก่า บ้างอยากได้ของถูกแล้วขายในราคาสูงเพื่อกลายเป็นเศรษฐีชั่วข้ามคืน บ้างมาเที่ยวดูของเฉยๆ บ้างเพื่อหวนนึกอดีตที่ผ่านไป แม้มีคนไปเดินตลาดเป็นจำนวนมาก แต่ไม่มีใครส่งเสียงดัง เรียกว่าเป็นตลาดเงียบก็ได้

เมื่อก่อน ตลาดพันเจียหยวนมีตลาดผีด้วยเช่นกัน สัปดาห์ละ 2 วัน เปิดในวันเสาร์และวันอาทิตย์ ประมาณตี 4 คนขายของก็ทยอยกันเดินทางถึงหน้าประตูตลาด บ้างขับรถมาเอง บ้างขี่รถสามล้อมา บ้างหิ้วของเดินมา ถึงเวลาตี 4 ครึ่ง เปิดประตู ต่างคนต่างเข้าตลาดหาที่ตั้งแผงขายของของตนเอง

แม้ว่าจะมีทั้งคนขายของและคนซื้อของจำนวนมาก แต่ตลาดดูมีระบบระเบียบ ทุกคนพูดกันเบาๆ มักถือไฟฉาย ซึ่งถือเป็นประเพณีของตลาดผีแล้ว และการเดินหรือเที่ยวตลาดผี ไม่ว่าพันเจียหยวนหรือต้าหลิ่วซู่ จะต้องทำตามประเพณีหรือกฎของที่นี่ เช่น ถ้าคนอื่นกำลังถือของอยู่ในมือและดูอยู่ ก็ไม่ควรถามราคา ต้องรอจนเขาวางของลงก่อน จึงจะหยิบขึ้นมาและถามราคาได้ และถ้าตนเองพลาดแต่ถูกคนอื่นซื้อมาขายต่อได้ราคาดี ก็ต้องยอม จะโมโหไม่ได้