นางเหริน ย่าจวนกับนายหลี่ ฉวนจงเป็นสามีภรรยา และต่างเป็นหัวหน้าพนักงานต้อนรับบนรถไฟ สองคนแต่งงานเมื่อปี 1995 แต่มีเวลาอยู่ด้วยกันน้อยมาก เนื่องจากทำงานบนรถไฟที่วิ่งคนละเส้นทาง จึงสื่อสารกันด้วยวิธีเขียนข้อความในสมุดบันทึกและวางไว้บนโต๊ะใกล้ประตูบ้าน ทำแบบนี้มานานกว่า 20 ปี แม้ทุกวันนี้ได้เข้าสู่ยุควีแชทแล้ว แต่ทั้งสองคนยังคงชอบเขียนโน้ตในสมุดบันทึกเหมือนเดิม เพราะอ่านแล้วจะรู้สึกถึงความรักและความผูกพันที่มีต่อกัน ขณะนี้ ลูกสาวของพวกเขาก็เป็นพนักงานต้อนรับบนรถไฟเช่นเดียวกับพ่อแม่ ช่วงเทศกาลตรุษจีนปีนี้ พ่อแม่ลูกทำงานบนรถไฟคนละเที่ยว จึงไม่สามารถฉลองตรุษจีนด้วยกันในปีนี้