ลานบ้านอันเขียวขจีในปัจจุบัน

ภายในตัวบ้านนั้นแบ่งห้องแสดงออกเป็นสัดส่วน ทั้งห้องแสดงชีวประวัติ ผลงาน ห้องทำงาน ห้องนอน และห้องสำหรับฝึกเขียนพู่กันจีน ซึ่งได้ถูกจัดไว้เช่นเมื่อครั้งที่ กัว โม่โรว ยังมีชีวิตอยู่

สิ่งที่น่าสังเกตคือ ส่วนที่เป็นห้องนอนนั้นมีขนาดเล็กนิดเดียวเมื่อเทียบกับห้องอื่น ซึ่งแสดงให้เห็นว่าส่วนใหญ่แล้ว กัว โม่โรว ทุ่มเทให้กับการทำงานเสียมากกว่า ซึ่งในแผ่นป้ายบรรยายก็ระบุว่า ตู้เตียงทุกอย่างยังตั้งอยู่ที่เดิม กัว โม่โรว จะตื่นพร้อมกับดวงอาทิตย์สวมเสื้อตัวเก่งสองตัว และรองเท้าคู่ที่วางอยู่ข้างเตียง แล้วออกไปเดินรอบลานบ้านสักพัก จากนั้นก็จะเริ่มงานประจำวันทันที

แม้ กัว โม่โรว จะอาศัยอยู่ที่บ้านหลังนี้เพียง 15 ปีเท่านั้น แต่ก็เป็นที่ที่เขาสิ้นลมหายใจ ทางการจึงประกาศให้อยู่ในรายชื่ออนุสรณ์สถานทางวัฒนธรรมที่ต้องอนุรักษ์ในปี 1982 และเปิดเป็นพิพิธภัณฑ์ให้คนทั่วไปได้เข้าชมเมื่อวันที่ 12 มิถุนายน ปี 1988

กัว โม่โรว เป็นนามปากกาของ "กัว ไคเจิน" เกิดในเดือนพฤศจิกายนระหว่างวันที่ 10 -16 ปี 1892 ซึ่งเขาเองก็ไม่แน่ใจว่าวันไหนกันแน่ แต่ภายหลังก็ได้ยึดเอาวันที่ 16 เป็นหลัก หมู่บ้าน ขนาด 180 หลังคาเรือนอันเป็นแหล่งกำเนิดของเขาชื่อว่า ชาวาน ตั้งอยู่ในเมืองเล่อซาน มณฑลเสฉวน

เขาตั้งนามปากกานี้ขึ้นมา เมื่อครั้งที่เดินทางไปศึกษาต่อที่ประเทศญี่ปุ่น เขานำเอาชื่อของแม่น้ำ 2 แห่งในบ้านเกิดที่เล่อซาน คือ แม่น้ำต้าตู ซึ่งมีอีกชื่อหนึ่งว่า "โม่" และแม่น้ำฉิงอวี่ ซึ่งมีอีกชื่อหนึ่งว่า " โรว" มารวมกันเป็นนามสกุลของนามปากกา เพื่อเป็นการหวนรำลึกถึงบ้านเกิดเมืองนอน