คุณอัญชลี คงกรุต

ผู้สื่อข่าว： สื่อมวลชนภายในและนอกประเทศต่างรายงานว่า การประชุมสองสภาครั้งนี้ต่างกันกับการประชุมที่ผ่านมาอย่างมากคือ ไม่มีการจัดทหารยืนรักษาการณ์และไม่มีรถตำรวจนำทางให้กับรถของผู้นำ ซึ่งมีบรรยากาศผ่อนคลายกว่าที่ผ่านมา คุณมีความคิดเห็นอย่างไรจากบรรยากาศและการจัดการของการประชุมสองสภาปีนี้ และประเมินผู้นำจีนชุดใหม่นี้อย่างไร

นส.อัญชลี： สำหรับการประชุมครั้งนี้ ในด้านเรื่องความปลอดภัย ตอนเริ่มก็นึกว่าเหมือนกับตอนเดือนพฤศจิกายนที่ผ่านมา ซึ่งมีทหารและมีการคุมเข้มมาก ปรากฏว่าไม่มี แต่ที่สำคัญอีกอย่างหนึ่งก็คือ มีการสังเกตว่า ปกติ เวลามีการประชุมในปีที่ผ่านมา นักการเมืองหรือไม่ก็สมาชิก แต่งตัวด้วยเสื้อผ้าที่แพง แต่ครั้งนี้ แต่ละคนพยายามมีการที่จะแสดงภาพพจน์ว่าประหยัด ไม่มีการใส่ของแพงๆ ไม่มีการเลี้ยงรับที่สิ้นเปลือง เป็นการประชุมที่เห็นการประหยัดมัธยัสถ์ และสำหรับรัฐบาล ถ้าถามเพื่อนชาวจีนคุยๆ กันจะบอกว่า จะรอดูไปก่อน แต่ที่ชัดๆ เลยก็คือว่า รัฐบาลก็รู้ว่าประชาชนไม่พอใจอะไร และเน้นในความพยายามที่จะปรับคอรัปชั่นในตัวของรัฐบาลเอง และเปลี่ยนภาพพจน์ให้เข้ากลับไปหาประชาชน

ผู้สื่อข่าว： ในช่วงหลายปีที่ผ่านมา ประชาคมโลกต่างให้ความสนใจต่อปัญหาสิ่งแวดล้อมเป็นอย่างมาก และจีนในฐานะประเทศใหญ่ที่มีประชากร 1,300 ล้านคน ก็ได้ให้ความสำคัญในการรักษาและปรับปรุงด้านสิ่งแวดล้อมมาโดยตลอดเช่นกัน ประชาชนจีนก็เริ่มมีจิตสำนึกด้านการรักษาสิ่งแวดล้อมมากยิ่งขึ้น เช่น ประชาชนทั่วประเทศเรียกร้องให้ลดการจุดดอกไม้ไฟและประทัดระหว่างเทศกาลตรุษจีนที่ผ่านมาในกรุงปักกิ่งและหลายมณฑลของจีนที่ประสบภาวะหมอกหนาจัดอย่างต่อเนื่อง ซึ่งไม่เพียงแต่ทำให้การเดินทางไม่สะดวกแล้ว แต่สิ่งสำคัญคือประชาชนเป็นห่วงในเรื่องคุณภาพอากาศเป็นอย่างมาก ซึ่งน่าจะเป็นปัญหาและข้อท้าทายที่ยากลำบากสำหรับผู้นำชุดใหม่ คุณเห็นว่า สำหรับการปรับปรุงสิ่งแวดล้อม จีนยังมีจุดแข็งและจุดอ่อนด้านไหนที่ต้องพัฒนาขึ้นบ้าง

นส.อัญชลี： ด้านจุดแข็งก็คือ สิ่งที่ดิฉันเห็นก็คือ วิวัฒนาการกับการพัฒนาของการรนรงณ์สิ่งแวดล้อมของจีนเป็นสิ่งที่น่าสนใจมาก คือชัดที่สุด ประชาชนมีส่วนร่วม ผู้คนให้ความสนใจ จุดแข็งก็คือว่าทั้งประชาชนชาวจีน รัฐบาลและภาควิชาการเห็นในภาพเดียวกันว่า ปัญหาสิ่งแวดล้อมเป็นเรื่องสำคัญต้นๆ คนจีนชัดว่า หลายอย่างทนได้ แต่เรื่องนี้ไม่ทน และรัฐบาลก็รู้ว่า ประชาชนไม่ทนเรื่องนี้ และรัฐบาลก็รู้ด้วยซ้ำว่า ถ้าปล่อยให้เรื่องสิ่งแวดล้อมกลายเป็นปัญหา จะเป็นการพัฒนาที่ไม่ยั่งยืน รัฐบาลชัดมากว่าเรื่องนี้เป็นสิ่งที่รัฐบาลให้ความสำคัญ และที่สำคัญคือ ภาควิชาการและ NGO เข้ามามีบทบาทในการให้ข้อมูลต่อสังคม ดิฉันมองว่า สิ่งที่สำคัญและน่าสนใจคือ จีนเป็นสังคมที่ความรู้และข้อเท็จจริงยังนำในการคุยเรื่องสิ่งแวดล้อม อันนี้เป็นข้อดี

แต่ในจุดอ่อน ดิฉันคิดว่า จีนยังมีความจำเป็นในด้านการพัฒนาเศรษฐกิจและในการลงทุน และในขณะเดียวกัน ในการกระจายอำนาจจากท้องถิ่น ในการที่จะอนุมัติโครงการต่างๆ ให้มากขึ้น ถ้าท้องถิ่นเขาอยากจะสร้าง บางอย่างก็อนุมัติไปแล้ว และก็ส่วนกระแสกับทางรัฐ บางอย่างไม่ดี ดูซิจะไปกันได้หรือเปล่าระหว่างการพัฒนาเศรษฐกิจกับความต้องการในการรักษาสิ่งแวดล้อม

ดิฉันคิดว่า ท้ายที่สุดก็คือปริมาณเรื่องของการเปิดเผยข้อมูล ต้องมีการเปิดเผยข้อมูลมากขึ้น

ผู้สื่อข่าว： จากการรวบรวมผลสำรวจความคิดเห็นบนอินเตอร์เนตเกี่ยวกับการประชุมสองสภาฯ ด้านประเด็นการอนุรักษ์สิ่งแวดล้อม จนถึงวันที่ 3 มีนาคม ปรากฏว่ามีชาวจีนประมาณ 61.7% เห็นว่าประเทศจีนนั้นประสบปัญหาด้านมลพิษอย่างรุนแรงมาก ซึ่งมี 86.3% ของผู้ใช้อินเตอร์เน็ตเห็นว่าเรื่องมลพิษในอากาศเป็นเรื่องที่รุนแรงที่สุด รองลงมาคือเรื่องน้ำดื่มและแม่น้ำ ผู้ใช้อินเตอร์เน็ตเห็นว่า มาตรการที่มีประสิทธิภาพมากที่สุดคือ การลงโทษกลุ่มหรือบุคคลที่ทำให้เกิดมลพิษ ซึ่งมีสัดส่วนเห็นด้วยอยู่ที่ 87.3% รองลงมาคือ 65.2% ที่เห็นว่าเทศบาลท้องถิ่นควรตระหนักถึงปัญหาสิ่งแวดล้อมระหว่างวางแผนการพัฒนาเมือง ข้อมูลที่ได้กล่าวไปข้างต้นนั้นได้ตรงกับการรับรู้ข้อมูลข่าวสารของคุณและสื่อมวลชนไทยต่อประเด็นสิ่งแวดล้อมของจีนหรือไม่ และคิดว่า สำหรับสภาพความเป็นจริงของจีน มาตรการใดจะมีประสิทธิภาพมากที่สุด

นส.อัญชลี： สำหรับผลที่ออกมา ดิฉันก็คิดว่า ตรงกับการรับรู้ของคนไทย สำหรับการที่จะลงโทษ หรือไม่ก็เทศบาลท้องถิ่นควรตระหนักถึงปัญหา ดิฉันมองว่า เทศบาลท้องถิ่นควรจะตระหนัก เพราะในที่สุด ถ้าไม่ตระหนัก การบังคับใช้กฎหมายจะไม่เกิดขึ้น หรือจะมีการเกิดขึ้นน้อยลง เพราะเทศบาลท้องถิ่นเป็นคนอนุมัติ