เที่ยวผังเมืองเก่าของลั่วหยางและชมดอกโบตั๋นที่สวยงามแล้ว สถานที่ท่องเที่ยวสองแห่งที่พลาดไม่ได้ของลั่วหยางก็คือถ้ำหินหลงเหมินและวัดไป๋หม่านั่นเอง

ถ้ำหลงเหมินห่างจากตัวเมืองเพียงสิบกว่ากิโลเมตร มีรถประจำทางหลายสายถึง จากป้ายรถประจำทางถึงลานจอดรถจะมีอาคารขายตั๋วและเช่าเครื่องบรรยาย ซื้อตั๋วแล้วขึ้นนั่งรถไฟฟ้าประมาณ 5 นาทีจะถึงประตูของสถานที่ท่องเที่ยวถ้ำหินหลงเหมิน

ถ้ำหินหลงเหมินเริ่มสร้างขึ้นเมื่อประมาณ 1,600 ปีก่อน ใช้เวลาต่อเนื่องกันกว่า 400 ปี สร้างตามผาหินริมแม่น้ำ ฝั่งตะวันออกและตะวันตกทอดยาวเป็นระยะทางกว่า 1 กิโลเมตร ในถ้ำหินต่างๆ มีพระพุทธรูปแกะสลักรวมกว่า 97,000 องค์ องค์ที่สูงที่สุด 17.14 เมตร เล็กที่สุดเพียง 2 ซม.เอง เข้าประตูแล้ว จะเห็นแม่น้ำสายใหญ่ไหลผ่านในทางซ้าย มีสะพานใหญ่ข้ามแม่น้ำ สองฝั่งแม่น้ำมีถ้ำหินและวัด ต้นไม้เขียวขจี น้ำใสสะอาด เสียงระฆังดังมาจากวัดบนเนินเขา ทำให้นักท่องเที่ยวมีจิตใจสงบทันที ลืมความไม่สบายใจได้หมดสิ้น

วัดเฟิ่งเซียน(奉先寺) เป็นกลุ่มพระพุทธรูปในถ้ำหินที่มีขนาดใหญ่ที่สุดและศิลปะยอดเยี่ยมที่สุดในกลุ่มถ้ำหินหลงเหมิน ตามการบันทึกทางประวัติศาตร์ เมื่อค.ศ.672 พระนางบูเช็กเทียนบริจาคเงินส่วนพระองค์ให้แกะสลักพระพุทธรูปองค์ใหญ่ แล้วเสร็จเมื่อปีค.ศ.675 มีความยาวและกว้างต่างกันกว่า 30 เมตร พระพุทธรูปมีลักษณะของสมัยราชวงศ์ถังอย่างเห็นได้ชัด เช่น ใบหน้าอิ่มเอิบ หูใหญ่ มีความเมตตาบารมี ทำให้ผู้มากราบไหว้รู้สึกสบายใจมาก องค์ใหญ่ที่สุดสูง 17.14 เมตร หัวสูง 4 เมตร หูยาว 1.9 เมตร ใบหน้ามีรอยยิ้มที่เปี่ยมไปด้วยความเมตตา

วัดปินหยางเป็นอีกถ้ำที่น่าชม คำว่า "ปินหยาง" แปลว่าต้อนรับอรุณรุ่ง สร้างขึ้นเมื่อค.ศ. 500 ใช้เวลา 24 ปี ด้านบนแกะสลักเป็นดอกบัวดอกใหญ่ บนผนังสองข้างแบ่งเป็น 4 ชั้นเล่าตำนานพุทธศาสนา

ถ้ำว่านโฝว(万佛洞) แปลว่าพระพุทธรูปหมื่นองค์ เนื่องจากในถ้ำแห่งนี้มีพระพุทธรูปทั้งหมดกว่า 15,000 องค์ นอกจากนี้ ยังมีการแกะสลักเทพธิดาอีกกว่าสิบองค์ พระพุทธรูปในถ้ำนี้ แต่ละองค์สูงเพียง 4 เซนติเมตร แต่ละองค์มีหน้าตาและรูปร่างที่แตกต่างกัน

ถ้ำกู่หยางอยู่ทางใต้ของภูเขาหลงเหมิน เป็นถ้ำที่สร้างขึ้นแรกสุด มีเนื้อหาทางพุทธศาสนามากที่สุด และศิลปะงานสลักตัวอักษรจีนระดับสูงสุด ถึงสมัยราชวงศ์ชิง จักรพรรดกวงสู ลัทธิเต๋าแพร่หลายถึงเขตหลงเหมิน ผู้ที่นับถือลัทธิเต๋าสร้างรูปแกะสลักของเหลาจื่อในถ้ำแห่งนี้ เล่ากันว่า เหลาจื่อเคยทำยาอายุวัฒนะที่นี่ เลยมีอีกชื่อเรียกว่า ถ้ำเหลาจื่อ ภายในถ้ำมีพระพุทธรูปแกะสลักหลายร้อยองค์ สมัยราชวงศ์เว่ย พระราชสำนักและคนมีศักดิ์มีตระกูลนิยมสร้างพระพุทธรูปในถ้ำกู่หยาง เสียเงินก้อนใหญ่ขุดถ้ำสร้างพระพุทธรูป เพื่ออธิษฐานขอพรจากพระพุทธรูป และบันทึกไว้บนป้ายหินด้วย ซึ่งเป็นตัวหนังสือที่มีความสวยงาม ทรงพลัง ถือเป็นแบบอย่างงานเขียนพู่กันจีนให้แก่ชนรุ่นหลังมาจนถึงวันนี้ แต่ละปี มีชาวจีนและนักท่องเที่ยวจากในและนอกประเทศพากันมายังถ้ำกู่หยางเพื่อชมความงามและเลียนแบบลายมืออักษรจีนในถ้ำแห่งนี้

วัดเซียงซาน(香山寺)ตั้งอยู่บนเนินเขาในฝั่งตรงกันข้าม สร้างขึ้นเมื่อค.ศ. 516 เนื่องจากพระเถระจากอินเดียละสังขาร และเก็บร่างสังขารของพระรูปนี้ไว้ในหีบฝั่งใต้ดินในวัดแห่งนี้ เมื่อค.ศ. 690 บูเช็คเทียนขึ้นครองราชสมบัติ ตั้งตนเป็นจักรพรรดินีแห่งราชวงศ์อู่โจว เสด็จไปเดินเล่นที่วัดเซียงซานบ่อยๆ ต่อมาในค.ศ. 832 ไป๋จีว์อี้ นักกวีผู้ยิ่งใหญ่ของราชวงศ์ถังบริจาคเงินก้อนมหึมาในการบูรณะซ่อมแซมวัด และสะสมคัมภีร์กว่า 5,000 เล่มเก็บไว้ที่นี่ ทำให้วัดเซียงซานมีชื่อเสียงดังขึ้น หลังจากนั้นในปี 1936 เพื่อฉลองวันคล้ายวันเกิด 50 ปีของเจียง ไค-เช็ก ได้สร้างอาคารหลังเล็กสูง 2 ชั้นในบริเวณวัด เจียง ไค-เช็กและภรรยาซ่ง เหม่ยหลิงเดินทางไปพักผ่อนช่วงฤดูร้อนหลายครั้ง