มีเวลาหนึ่งวันในปักกิ่งไปเที่ยวไหนดี

ขอแนะนำให้ไปตั้งหลักที่ใจกลางปักกิ่งคือจัตุรัสเทียนอันเหมินแล้วท่องพื้นที่โดยรอบ จัดไปเลยเดินเพลินแน่นอน

ทิศตะวันตกของจัตุรัสเทียนอันเหมินคือมหาศาลาประชาชนจีน สถานที่ที่ใช้จัดการประชุมสภาประชาชนแห่งชาติจีน สภาปรึกษาการเมืองแห่งชาติจีน การประชุมนัดสำคัญอื่น ๆ รวมทั้งใช้จัดงานสำคัญ ๆ เขาไม่เปิดให้เข้าชม คงเพียงถ่ายภาพจากภายนอก

หลังมหาศาลาประชาชนมีถนนสายเล็กข้ามถนนไปก็เป็นโรงละครแห่งชาติ ที่สร้างใหม่และเปิดให้บริการเมื่อปี ค.ศ.2008 อันเป็นปีที่จีนเป็นเจ้าภาพจัดการแข่งขันกีฬาโอลิมปิกฤดูร้อน โรงละครแห่งนี้มีรูปทรงโดดเด่นคล้ายไข่ครึ่งลูก มองอีกทีก็คล้ายมุกเม็ดมหึมา ข้างในอลังการงานสร้างมาก เดินเข้าไปแล้วมีความรู้สึกเหมือนอยู่ในน้ำ ห้องจัดแสดงภายในเลิศหรู ระบบแสงสีเสียงสุดทันสมัย มีรายการแสดงที่คัดสรรจากทั้งในประเทศและต่างประเทศมาให้ชมกันแทบทุกวัน หากต้องการมาชมรายการแสดงด้วยก็คลิกเข้าเว็บไซต์ของโรงละคร www.chncpa.org

ภาพ -โรงละครแห่งชาติ อาคารที่อยู่ด้านซ้ายคือมหาศาลาประชาชนจีน

จากโรงละครขอพาเดินกลับไปที่จัตุรัสเทียนอันเหมิน วันที่ไปได้เห็นว่าทางการจีนเข้มงวดกับการรักษาความปลอดภัยในบริเวณนี้ที่จัดได้ว่าเป็นหัวใจสำคัญของประเทศ มีการจัดกำลังเจ้าหน้าที่ทั้งในและนอกเครื่องแบบ รถตำรวจพร้อมอุปกรณ์ทันสมัยจอดกระจายอยู่โดยทั่วไป และทางเดินด้านข้างมหาศาลาประชาชนก็ตั้งรั้วกั้น ให้เดินลงอุโมงค์ใต้ดินไปขึ้นตรงจัตุรัสเทียนอันเหมินเลย แต่ไม่ต้องห่วงอุโมงค์กว้างใหญ่และสะอาดเนี๊ยบมาก พื้นทางเดินนี่วาวเชียว ไม่มีการวางของขายเหมือนตามอุโมงค์ทั่ว ๆ ไป

ภาพอุโมงค์ – อุโมงค์กว้างใหญ่สะอาดเนี๊ยบ

ขึ้นจากอุโมงค์เป็นทิศเหนือของจัตุรัสเทียนอันเหมิน เราจะเห็นเสาธงขนาดใหญ่ บนยอดเสามีธงชาติจีน พื้นธงเป็นสีแดงและมีดาวสีเหลืองอยู่ 5 ดวง การเชิญธงขึ้นสู่ยอดเสาทุกวัน ยึดเวลาพระอาทิตย์ขึ้นเป็นเวลาเชิญธงขึ้นสู่ยอดเสาและเวลาที่พระอาทิตย์ตกดินเป็นเวลาเชิญธงลงจากยอดเสา การเชิญธงขึ้น-ลงเป็นหน้าที่ของกองทัพปลดแอกประชาชนจีน โดยประชาชนจากทั่วสารทิศมาร่วมพิธี

ภาพธงชาติ – เสาธงที่จัตุรัสเทียนอันเหมิน

ทิศตะวันออกของจัตุรัสเทียนอันเหมินคือพิพิธภัณฑ์สถานแห่งชาติ ในพิพิธภัณฑ์นอกจากจัดแสดงโบราณวัตถุและสิ่งของล้ำค่าต่าง ๆ แล้ว ยังมีโรงละครอยู่ภายใน

ภาพพิพิธภัณฑ์สถานแห่งชาติ 

ใจกลางจัตุรัสเทียนอันเหมินเป็นอนุสาวรีย์วีรชน ส่วนทิศใต้เป็นหอรำลึกประธานเหมา เจ๋อตง ร่างของประธานเหมาตั้งอยู่ในหอนี้

ภาพอนุสาวรีย์วีรชนและหอรำลึกประธานเหมา

จัตุรัสเทียนอันเหมินเดิมชื่อเฉิงเทียนเหมิน สร้างเมื่อปี ค.ศ.1417 สมัยราชวงศ์หมิง ปี ค.ศ.1651 ซึ่งตรงกับรัชสมัยจักรพรรดิซุ่นจื้อแห่งราชวงศ์ชิงได้มีการซ่อมแซมและเปลี่ยนชื่อเป็นเทียนอันเหมิน (เทียน แปลว่า ฟ้า อัน แปลว่า ผาสุก เหมิน แปลว่าประตู) จัตุรัสแห่งนี้มีขนาดใหญ่ที่สุดในโลก มีพื้นที่ทั้งสิ้น 440,000 ตารางเมตร ความยาวจากทิศเหนือถึงทิศใต้ 880 เมตร ทิศตะวันออกถึงทิศตะวันตก 500 เมตร จุคนได้ 1 ล้านคน

จากจัตุรัสเทียนอันเหมินเดินผ่านอุโมงค์ใต้ดินไปทางทิศเนือของจัตุรัสจะพบกับพลับพลาเทียนอันเหมิน มีรูปท่านประธานเหมา เจ๋อตง ติดอยู่ ระเบียงชั้นสองของพลับพลาทั้งซ้ายและขวาประดับธงสีแดงข้างละ 4 ผืน ข้างพลับพลาเทียนอันเหมินทั้งซ้ายและขวามีอัฒจรรย์ไว้สำหรับรับรองแขกบ้านแขกเมืองหรือบุคคลสำคัญที่มาร่วมงานรัฐพิธีที่จัดขึ้น เช่น งานฉลองวันชาติ เป็นต้น เสาหลักเมืองคู่อยู่ซ้ายขวาทางเข้าพลับพลาตัวเสาสลักรูปมังกรบนเสามีโห่วหรือบางท่านก็ออกเสียงเป็นห่าวตั้งอยู่เสาละตัว ตัวหนึ่งหันหน้าไปทางทิศใต้คือจัตุรัสเทียนอันเหมิน อีกตัวหันหน้าไปทางทิศเหนือคือพลับพลาเทียนอันเหมิน เสาหลักเมืองนี้สร้างในรัชสมัยจักรพรรดิหย่งเล่อ(พระนามเดิมคือจู ตี้)จักรพรรดิองค์ที่ 3 แห่งราชวงศ์หมิง ในอดีตเวลาจะยกทัพออกไปรบก็ต้องมาขอพรจากโห่วให้รบชนะ ประตูพลับพลาเทียนอันเหมินและทุกประตูในพระราชวังต้องห้ามจะเป็นประตูไม้ทาด้วยสีแดงมีปุ่มสีเหลือง 9 แถว ๆ ละ 9ลูก มือจับเป็นหัวมังกรอันเป็นสัญลักษณ์ของจักรพรรดิ บ้านทั่วไปไม่สามารถใช้ประตูแบบนี้ได้ ผ่านประตูพลับพลาเทียนอันเหมินเข้าไปในพระราชวังต้องห้าม จะต้องซื้อตั๋วเข้าชมสำหรับผู้ใหญ่ 60 หยวนการซื้อตัวสมัยนี้เขาเข้มงวดเรื่องการรักษาความปลอดภัยต้องใช้บัตรประชาชนหรือพาสปอตประกอบการซื้อ เมื่อเข้าไปแล้วหากต้องการรายละเอียดก็สามารถเช่าออโตเมติก ไกด์ภาษาต่างประเทศที่เขาทำไว้ถึง 38 ภาษารวมทั้งภาษาไทยเราด้วย เดินชมให้เพลิน เหนื่อยนักก็มีที่พักอย่างเก้าอี้หรือม้านั่งกระจายอยู่ทั่วไป หรือจะแวะจิบชากาแฟกับของว่าง จะซื้อของที่ระลึกก็มีจุดจำหน่ายกระจายอยู่โดยทั่วไป สนนราคาพอ ๆ กับข้างนอก ถ้าจะเข้าชมพิพิธภัณฑ์ต่างๆจะต้องเสียค่าเข้าชมต่างหาก สุขาที่นี่สะอาด

พระราชวังต้องห้ามหรือพระราชวังกู้กง สร้างขึ้นในรัชสมัยจักรพรรดิหย่งเล่อ(ปี ค.ศ.1404)มีพระบรมราชโองการให้อพยพคนหลายแสนคนจากนครนานกิง มณฑลซานซี และมณฑลเจ้อเจียงแบ่งเป็น 5 สายเข้ามายังปักกิ่ง การสร้างพระราชวังต้องเกณฑ์คนนับแสนและช่างฝีมือหลายพันคน ใช้เวลาก่อสร้าง 15 ปี จึงแล้วเสร็จ

หากมีเวลาสั้น ๆ แค่เพียงหนึ่งวันที่ปักกิ่งลองท่องใจกลางปักกิ่งดูนะคะ

-------------------------------------------------------------------------------------------