หลังใช้เวลากว่าครึ่งวันเช้าเดินทางออกจากมหานครปักกิ่ง ทัวร์ไหว้พระรอบเขาอู่ไถให้มากเท่าที่ตะวันยังไม่ตกดิน ก็ได้เวลาอาหารเย็น มื้อนี้เราทานกันที่ "โรงเจ" ครับ เป็นอีกช่วงจังหวะหนึ่งทีเกิดความรู้สึกว่าดีเอ็นเอการค้านี่มันอยู่ในสายเลือดของคนจีนจริง ๆ ลักษณะของโรงเจแห่งนี้ ภายนอกดูเผิน ๆ ก็ไม่ต่างจากหนังกำลังภายในในวัยเด็ก แต่พอผ่านประตูไม้บานหนาไปเท่านั้นแหละครับ ร้านรวงต่าง ๆ สำหรับขายของที่ระลึกนี่เรียงรายให้เห็นกันเป็นตับ ไกด์ทัวร์จะบอกให้เราหยุดเลือกซื้อสินค้าได้ตามอัธยาศัย เพราะโต๊ะข้างในยังไม่พร้อม เข้าทางเจ้าของร้านล่ะทีนี้ เฮียแกเริ่มใช้ทักษะวาทศิลป์ ยกเรื่องราวความเชื่ออภินิหารเครื่องรางต่าง ๆ มาเล่ากันเป็นฉาก ๆ กอบกำไรเรียบร้อยโรงเรียนจีน

ว่าด้วยเรื่องของที่พักในคืนแรก พี่ไกด์มีขู่ครับว่า "โรงแรมคืนแรกเราจะเอาไม่หรูมากนะครับ เก็บไว้นอนสี่ดาวคืนถัดไป" พี่ไกด์จะรู้ตัวไหมว่ากำลังพูดถึงความกังวัลหนึ่งเดียวในทริปของผม และมันกำลังก่อตัวขึ้นแล้วล่ะสิ

รถคันโตพาเราออกนอกเส้นทางลัดเลาะมาตามถนนสายเล็ก ๆ ลึกเข้า ๆ แสงไฟข้างทางก็มีให้เห็นน้อยลง เรามาถึงที่พักราวสี่ทุ่มกว่าครับ เสียดายที่ผมไม่ได้ถ่ายภาพมาให้ได้ชมกัน แต่……ยอมรับว่าดีกว่าที่คิดไว้มาก มีน้ำอุ่น ชักโครกแบบนั่ง เตียงนอนนุ่ม ผนังหนา สิ่งที่น่าคิดหนักต่อไปกลายเป็นว่าจะทำยังไงให้ตื่นทันเวลานัดตอนตีสี่!

ถึงผมจะไม่เคยใช้บริการทัวร์ไทย แต่เท่าที่ได้ยินมาส่วนใหญ่ก็จะนัดกันด้วยวลีติดปากว่า "7 8 9" คือตื่น 7 โมงเช้า ทานอาหาร 8 โมง ล้อหมุน 9 โมง สำหรับทัวร์จีนแล้ว ด้วยคู่แข่งมหาศาล การจะได้ใจลูกค้านั้นอยู่ที่ว่าเจ้าไหนอัดโปรแกรมเข้าไปเยอะกว่ากัน ซึ่งนั่นก็หมายความว่าเราจะต้องยิ่งตื่นเช้าเพื่อเพิ่มเวลาเที่ยวให้มากกว่าเดิม วลีติดปากที่นี่ก็...."ตีสี่" เลขเดียวครับ

เช้านี้ตรงกับวันแรงงานพอดี ผู้คนตามสถานที่ท่องเที่ยวจึงมากเป็นพิเศษ (จากที่ก็มากอยู่แล้ว) จะว่าเป็นครั้งแรกก็คงไม่ผิดนักที่ผมได้เห็นพลังศรัทธาของชาวจีนพุทธ ต่างคนต่างขับเคี่ยวกรูกันเข้าไปสักการะองค์เทพต่าง ๆ ณ ชั่วขณะเดียวกับที่พระลูกวัดแย้มเปิดประตู สาธุชนบางคนบ้างก็โดนเหยียบ บ้างเป็นลม ความเคยชินกับภาพของคนเข้าวัดจะต้องสำรวม สงบกาย คำพูด ความคิด ถูกล้มล้างโดยปริยายเมื่อได้เห็นสิ่งที่เกิดขึ้นตรงหน้า มันคงมีคำอธิบายในสิ่งที่พวกเขาแสดงออกแบบนี้ และการที่เราเอากรอบของเราไปตัดสินเขาก็ดูจะใจแคบเกินไป อย่างเดียวที่รู้สึกได้คือ ความขัดแย้งใด ๆ ที่ทำลายลึกถึงรากของความเชื่อและความคิด น่ากลัวมาก ๆ แต่คิดไปแล้ว บ้านเราก็เริ่มเห็นเงาลาง ๆ แล้วหรือเปล่า

ต่อเนื่องกันยาว ๆ ในวันที่สอง คณะทัวร์ลูกเป็ดของเราเดินทางออกจากเขาอู่ไถมุ่งหน้าเข้าสู่ตัวเมืองต้าถง เพื่อตามเก็บอีก 2 ที่หลัก ๆ แห่งหนึ่งเป็นเจดีย์ไม้ไร้ตะปูที่ใหญ่ที่สุดในโลก 1 ใน 3 สถานที่บรรจุพระบรมสารีริกธาตุส่วนพระทันตธาตุขององค์พระศาสดา องค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้า (อีกสองที่อยู่ที่กรุงปักกิ่ง และประเทศศรีลังกา) และอีกแห่งหนึ่งคือวัดเสวียนคง วัดแขวนชื่อดังก้องโลกที่เพิ่งเปิดให้เข้าชมในวันแรงงานวันแรก หลังจากปิดบูรณะซ่อมแซมนานนับปี