จะเข้าวัดทุกวัดในจีนไม่ใช่ง่าย ๆ ต้องจ่ายค่าตั๋วเข้าชมกันก่อน ทั้งคนจีนเองและชาวต่างชาติล้วนต้องจ่ายค่าเข้าวัดอย่างน้อยก็ 10 หยวนหรือประมาณ 50บาท จุดซื้อตั๋วส่วนใหญ่จะอยู่บริเวณทางเข้าวัด ในปักกิ่งวัดยอดนิยมอย่างวัดลามะ วัดหลิงกวง วัดถันเจ้อจะมีช่องให้เข้าคิวซื้อตั๋วหลายช่อง ยิ่งในช่วงเทศกาลหรือช่วงวันหยุดที่อากาศดีท้องฟ้าโปร่งใสคลื่นมหาชนจะไปวัดกันแต่เช้าเข้าคิวยาวเหยียดเพื่อซื้อตั๋ว นอกจากการซื้อตั๋วเข้าเป็นครั้ง ๆ แล้วยังมีการจำหน่ายตั๋วปีด้วย แรก ๆ ดิฉันซื้อตั๋วปีแต่ก็มีปัญหาตรงที่ว่าวันเทศกาลสำคัญตั๋วปีใช้ไม่ได้ ต้องไปเข้าคิวซื้อ ในท้ายที่สุดเลยเลิกตั๋วปีไม่เอาดีกว่า

คนไทยถ้าไปวัดก่อนเที่ยงมักนำภัตตาหารไปถวายพระด้วย ส่วนวัดที่จีนพระสงฆ์จะไม่ออกบิณฑบาตรและจัดจุดรับอาหารที่ประชาชนนำมาถวายพระสงฆ์แบบที่ไทย ทางวัดที่จีนจะปรุงอาหารถวายพระเองอาหารที่ปรุงเป็นอาหารมังสวิรัติ ในบางเทศกาลทางวัดจะปรุงอาหารมังสวิรัติ แจกจ่ายให้ผู้ที่ไปวัดด้วยซึ่งก็จะมีคนไปรอคิวกันมากเพราะถือว่าเป็นของดีมีสิริมงคล ถ้าหากเราจะนำข้าวสารอาหารแห้งไปถวายวัด ส่วนใหญ่ต้องติดต่อล่วงหน้า ซึ่งทางวัดจะจัดพระสงฆ์และเจ้าหน้าที่ของวัดไว้รับของที่เรานำไปถวาย ถ้าเราไปเที่ยววัดแทบจะเรียกได้ว่าไม่ค่อยมีโอกาสพบพระภิกษุสงฆ์ จะมีแต่เจ้าหน้าที่ของวัดซึ่งมีทั้งที่เป็นเจ้าหน้าที่ประจำและอาสาสมัครคอยอำนวยความสะดวกอยู่ตามจุดต่าง ๆ สังเกตดูว่าสิ่งของที่คนจีนจะถือติดมือไปถวายพระพุทธรูปและเทพต่าง ๆ ที่ประดิษฐานอยู่ในวัด ส่วนใหญ่จะเป็นผลไม้พวกส้ม แอปเปิ้ลมีให้เห็นมากที่สุด นอกจากนั้นก็มีพวกน้ำดื่ม น้ำมันพืช ถั่วลิสงอบ ดอกไม้ที่มักจัดเป็นช่อหรือไปทั้งกระถาง พวงมาลัยมะลิดอกรักดอกดาวเรืองไม่มีให้เห็น ส่วนดอกบัวมีบ้างชนิดที่เรียกว่านานทีปีครั้งและเป็นดอกบัวสีชมพูที่ถูกแกะกลีบนอกออกเสียจนเกือบหมดดูแล้วแปลกตาไปอีกอย่าง คนจีนใช้ประโยชน์จากดอกบัวเพื่อการไหว้พระไม่มากเหมือนคนไทยแต่ใช้ประโยชน์จากดอกบัวในเชิงของการเป็นสมุนไพร และเป็นอาหารการกินเสียมากกว่า เหตผลอย่างหนึ่งอาจเป็นเพราะว่าไม่สามารถปลูกดอกบัวได้ทั้งปีเนื่องจากหน้าหนาวน้ำกลายเป็นน้ำแข็ง

วัดในจีนส่วนใหญ่จะมีจุดจำหน่ายธูป เทียนภายในวัด ส่วนด้านนอกก็จะมีร้านของเอกชนเหมือนที่ไทยแต่ราคาธูปเทียนของร้านที่อยู่ข้างนอกจะถูกกว่าร้านของวัด 2 – 3 เท่า ดังนั้น บริเวณทางเข้าวัดส่วนหนึ่งจะมีคนมาล้อมหน้าล้อมหลังให้เราซื้อธูปเทียนของเขาโดยบอกว่าราคาถูกกว่าของวัด ซึ่งก็เป็นเรื่องจริง เพียงแต่บางช่วงเช่นอย่างวัดหลิงกวงช่วงที่เปิดให้คนขึ้นไปสักการะพระบรมสารีริกธาตุจะห้ามเอาธูปเทียนจากข้างนอกเข้าไป ต้องซื้อจากในวัดเท่านั้น หรืออย่างวัดลามะตอนนี้ก็ห้ามนำธูปเทียนจากข้างนอกเข้าไป ทางวัดจะแจกให้เพราะเข้าใจว่าค่าเข้าวัดที่แพงกว่าคือ 25 หยวนคงรวมค่าธูปเข้าไปแล้ว แต่ก็มีข้อดีตรงที่ว่าใช้ธูปดอกเล็กน่าจะลดควันพิษได้มากกว่า(ในขณะที่วัดส่วนใหญ่ยังให้ใช้ธูปหลายขนาด) ธูปที่แจกให้เป็นธูปสั้นดอกเล็กไร้ก้านขนาดที่แต่ละคนจุดได้หมด บางคนก็จุดหมดในครั้งเดียวเลย บางคนก็นำไปกระจายจุดตามจุดต่าง ๆ จุดที่จัดให้จุดธูปจะอยู่นอกวิหาร ในวิหารบางแห่งอนุญาตให้วางธูปได้แต่ส่วนใหญ่ไม่อนุญาต หรือถ้าเป็นธูปแบบแขวน จุดที่จัดให้แขวนธูปก็อยู่นอกวิหาร เมื่อตั้งจิตอธิษฐานเสร็จก็นำธูปไปใส่ในเตารับธูปเพียงวางในเตาเราจะไม่ได้ปักธูปแบบบ้านเรา ยกเว้นวันที่คนน้อยมาก พูดถึงจุดปักธูปนี้เห็นได้น้อยมากเท่าที่จำได้ก็ที่ศาลเทพเจ้ามังกรตรงสวนปาต๊าชู่ ส่วนเทียนบางวัดอย่างวัดลามะจะไม่มีจุดให้เราจุดเทียน มีเพียงให้จุดธูปเท่านั้น ขณะที่วัดหลิงกวงเราสามารถจุดเทียนได้โดยเทียนที่นี่มักจะเป็นเทียนที่มีฐานเป็นสังกะสี ขวดแก้ว พลาสติกหรือไม่ก็ทำเป็นรูปดอกบัวตั้งแต่ขนาดเล็กจนถึงบัวยักษ์ ขนาดเท่ากะละมัง

แทบทุกวัดในจีนจะมีร้านค้าของวัดซึ่งจำหน่ายสิ่งเคารพต่าง ๆ ไปจนถึงเครื่องประดับ ทั้งพระพุทธรูป รูปปั้นเทพ ลูกประคำ จี้ กำไล เงื่อนจีน พวงกุญแจ ฯลฯ รูปพระโพธิสัตว์กวนอิมได้รับความนิยมอย่างสูง บางวัดอย่างวัดหลิงกวงก็มีบริการเบิกเนตรพระพุทธรูปให้ด้วย แต่วัดทุกวัดในจีนจะไม่มีการจำหน่ายเครื่องสังฆทานแบบบ้านเรา คนจีนจะไม่ถวายชุดสังฆทานที่มีข้าวของเครื่องใช้และอาหารแห้งแบบบ้านเรา และไม่มีการทำเหรียญหลวงพ่อเหรียญหลวงปู่แบบบ้านเราด้วย

ในวันสำคัญทางพุทธศาสนาทางวัดจะมีการจัดสวดมนต์ใหญ่ อย่างวันนี้ซึ่งเป็นวันย่างเข้าฤดูหนาววันแรกที่วัดหลิงกวงมีการจัดพิธีสวดมนต์เบื้องหน้าพระบรมสารีริกธาตุ โดยมีพระสงฆ์ 1 รูปมานำฆราวาสสวดมนต์ประมาณ 1 ชั่วโมง ช่วงสวดมนต์จะมีการตีกลองประกอบไปด้วย

ปัจจุบันคนจีนเข้าวัดกันมากขึ้นและคนจีนก็นิยมไปเที่ยววัดในไทยมากขึ้น หากวัดในไทยทุกวัดจะเก็บค่าเข้าวัดจากชาวต่างชาติโดยรายได้จากการนี้อาจจะนำไปใช้ในการบูรณะปฏิสังขรณ์วัด ใช้ในการจัดสิ่งอำนวยความสะดวก สื่อประชาสัมพันธ์ที่มีหลาย ๆ ภาษา จัดเจ้าหน้าที่คอยดูแล หรือแม้แต่การดูแลรักษาความสะอาดบ้างก็น่าจะเป็นการดีกว่าปล่อยให้เข้าฟรี ที่จีนเข้าวัดเข้าสวนสาธารณะเรียกได้ว่าเกือบทุกที่ต้องจ่ายค่าเข้าทั้งนั้นที่สำคัญอีกอย่างคือสถานที่เหล่านี้มีเวลาเปิด-ปิดที่ชัดเจน ง่ายต่อการรักษาความปลอดภัยและเป็นการคัดกรองในระดับหนึ่งด้วย

มีเวลาแวะมารื่นรมย์ชมวัดจีนแล้วเทียบเคียงดูว่าความรู้สึกเวลามาวัดจีนกับไปวัดไทยเหมือนกันไหม เพราะเพื่อนต่างชาติหลายบอกว่าไม่เหมือนกัน เพราะงั้นจึงต้องพิสูจน์ด้วยตัวท่านเอง.