ฤดูหนาวเป็นฤดูที่มักทำให้ผู้คนหมองเศร้า เหงาหรือหดหู่เนื่องจากบรรยากาศพาไป หากวันไหนตื่นมาพร้อมกับหมอกหนาจัดและอากาศลดลงอย่างต่อเนื่อง จะสังเกตได้ว่า ตามท้องถนนในกรุงปักกิ่ง คนจะออกมาเดินน้อยมากหรือแทบไม่เดินเลยหากไม่มีความจำเป็น เสื้อผ้าหนาสีเทาดำที่ผู้คนนิยมใส่ บางทีก็พาให้บรรยากาศดูไม่รื่นเริงอย่างบอกไม่ถูก แต่มันก็เป็นเพียงแค่ความรู้สึกและอากาศเท่านั้น ถ้าได้รับรู้เรื่องราวดีๆ เกี่ยวกับตำนานความรักที่มหัศจรรย์จนได้นำมาสร้างเป็นภาพยนตร์และละครซ้ำแล้วซ้ำเล่า ยิ่งทำให้เกิดความอบอุ่นทางใจจนลืมลมหนาวระดับติดลบไปได้เลย

เรื่องราวรักอุ่นๆนี้เกิดที่หมู่บ้านเกาถาน เขตเจี้ยงจิงของนครฉงชิ่ง หากย้อนไปในปี 1951 นายลิ่ว หนุ่มน้อยวัย 16 ปีได้ตกหลุมรักตั้งแต่พบกันครั้งแรกกับนางซู่ วัย 26 ปีและเป็นแม่หม้ายลูกติด 4 คน แน่นอนว่า เวลานั้นความรักของทั้งคู่ไม่ได้รับการยอมรับจากครอบครัวและชาวบ้านยังต่างพากันประณามอีกด้วย ทั้งคู่ไม่มีแม้แต่พิธีแต่งงานด้วยซ้ำ และยังตัดสินใจย้ายไปอยู่ในถ้ำบนภูเขาสูงเพื่อหลีกเลี่ยงคำติฉินนินทาและทำไร่ทำนาอย่างเงียบๆ ต่อมา ก็เริ่มขยับขยายสร้างบ้าน ในบ้านก็มีเพียงตะเกียงน้ำมันก๊าซที่ดัดแปลงจากขวดหมึกเก่าๆ ที่เหลือใช้แล้ว นางซู่เคยถามในช่วงเริ่มต้นของชีวิตคู่ว่านายลิ่วเสียใจไหมที่ต้องมามีชีวิตแบบนี้กับเธอ นายลิ่วรีบตอบทันทีว่า "การใช้ชีวิตคู่กับนางซู่ถือเป็นสิ่งที่ดีที่สุดในชีวิตทำให้ชีวิตนั้นเติมเต็มและดีขึ้น"

นายลิ่วและนางซู่ได้ครองรักกันถึงบั้นปลายของชีวิต

เนื่องจากทั้งคู่อาศัยบนที่สูงถึง 1,500 เมตร จึงทำให้การเดินทางก็ลำบากมาก หลังจากกลับจากไร่นา ผู้เป็นสามีจึงเริ่มแกะสลักหินในภูเขาเป็นขั้นบันไดทุกวัน เขาไม่เคยรู้สึกเหน็ดเหนื่อยแต่อย่างใดเพราะทำด้วยความทุ่มเทและความรักที่มีต่อภรรยารวมทั้งลูกๆ ตลอดระยะเวลาที่ครองรักกันมากว่า 50 ปี จนถึงบั้นปลายของชีวิตนายลิ่ว ขณะที่มีอายุ 70 ปี เขายังแกะสลักหินเป็นบันไดอย่างต่อเนื่องเพื่อให้นางซู่ซึ่งอายุ 80 ปีแล้ว ได้เดินทางอย่างสะดวก จนกระทั่งนายลิ่วเสียชีวิต นางซู่จึงย้ายลงมาอยู่ในหมู่บ้านกับลูกๆ แต่ก็ยังเดินไปที่ "บันไดแห่งความรัก" ตลอดเวลาที่คิดถึงคู่ชีวิต เธอได้บอกว่า "บันได 6,000 ขั้น เป็นเหมือนสิ่งมหัศจรรย์ที่เกิดจากความรักและชีวิตของสามี"

 "บันไดแห่งรัก"

ปัจจุบันทางการท้องถิ่นต้องการพัฒนาบ้านของทั้งคู่เป็นแหล่งท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมโดยจะให้บ้านเป็นพิพิธภัณฑ์ แต่ก็ยังมีเสียงคัดค้านจากผู้คนส่วนหนึ่งที่ไม่ต้องการให้รบกวนสถานที่โดยเฉพาะบันไดหินที่เหมือนอนุสรณ์แห่งความรัก แต่หากมีการจัดการดีๆ เรื่องราวและสถานที่ของคู่รักต่างวัยนี้จะเป็นตัวอย่างที่ดีของความรักแก่หนุ่มสาวจีนยุคใหม่ที่หลงลืมบางอย่างไปพร้อมกับความทันสมัย สะดวกสบาย ให้ได้ตระหนักถึงพลังแห่งความรักที่แท้จริง

พลังรักนี้จะเป็นเหมือนศรัทธา ความเชื่อให้ชีวิตได้ดำรงอยู่และมีความมั่นคงทางจิตใจ เมื่อทุกอย่างนิ่งและมั่นคงก็จะแปรเปลี่ยนเป็นพลังที่สามารถสร้างสรรค์สิ่งใดก็ได้ขึ้นมา ตัวอย่างจากพลังมหัศจรรย์นี้ก็มีให้เห็นมากมายจากสิ่งมหัศจรรย์ของโลก ซึ่งส่วนใหญ่เกิดจากพลังที่เรียกว่า "ความรัก" แทบทั้งสิ้น

สุชารัตน์ สถาพรอานนท์