หลายประเทศในโลกได้ถือเอาทุกวันอาทิตย์ที่ 2 ของเดือนพฤษภาคมเป็นวันแม่ ซึ่งรวมถึงประเทศจีนด้วย โดยดอกไม้ประจำวันแม่สากลที่ยึดถือกันก็คือ ดอกคาร์เนชั่น และสำหรับจีนแล้วถือให้ดอกไม้ประจำวันวันแม่นั้น คือ ดอกเดย์ลิลลี่ หรือดอกไม้จีน ที่มีดอกสีส้มเหลือง ลักษณะคล้ายดอกลิลลี่

และเพราะวันแม่สากลปีนี้ ตรงกับวันที่ 12 พฤษภาคม ซึ่งเคยเกิดภัยแผ่นดินไหวครั้งร้ายแรงระดับ 8.0 ริกเตอร์ ที่อำเภอเวิ่นชวน มณฑลเสฉวน เมื่อปี 2008 ทำให้มีผู้เสียชีวิต 69,227 คน หายสาบสูญ 17,923 คน และบาดเจ็บอีกกว่า 37,000 คน ซึ่งปีนี้ก็ถือเป็นการครบรอบ 5 ปี และแม้ว่าในช่วง 5 ปีที่ผ่านมา ประเทศจีนประสบกับภัยธรรรมชาติร้ายแรงต่างๆ โดยเฉพาะแผ่นดินไหวที่เกิดขึ้นอย่างฉับพลันและต่อเนื่อง นับแต่เวิ่นชวนเรื่อยมาจนมาถึงล่าสุดหลูซาน ทางการจีนได้สั่งสมประสบการณ์ในการต้านและบรรเทาภัย ทำให้สามารถรับมือกับภัยธรรมชาติร้ายแรงได้มากขึ้นดีขึ้นสมบูรณ์ขึ้น

แต่ความสูญเสียทางจิตใจย่อมยากที่จะสมานให้หายได้ บรรดาคุณแม่ที่สูญเสียลูกน้อยไปในภัยพิบัติครั้งนั้นต่างยากที่จะทำใจ เพราะลูกเสมือนแก้วตาดวงใจของพ่อแม่ การหวังฟื้นคืนพลังชีวิตให้กับผู้ที่ล่วงลับและตนเองด้วยการตัดสินใจให้กำเนิดชีวิตใหม่เป็นทางเลือกที่หลายครอบครัวเลือก ซึ่งน่าจะช่วยบรรเทาความทุกข์โศกให้ลดน้อยลงได้บ้าง แต่นอกจากสภาพจิตใจจะพร้อมแล้วร่างกายยังต้องพร้อมด้วย ดังนั้น สำหรับคุณแม่ท่านที่อายุมากแล้วการมีลูกน้อยใหม่ย่อมไม่ใช่เรื่องง่าย

 เหล่าคุณแม่ผู้สูญเสียแก้วตาดวงใจอันเป็นที่รักในแผ่นดินไหวเวิ่นชวน

ลุกขึ้นก้าวต่อไปพร้อมกับการถือกำเนิดของพลังชีวิตน้อยๆ ดวงใหม่

เหมือนดังคุณแม่ท่านหนึ่งที่ปัจจุบันอายุ 46 ปี ได้ให้กำเนิดลูกชายในปี 2009 ภายหลังการสูญเสียลูกสาววัย 21 ปีไปในเหตุแผ่นดินไหวเวิ่นชวน ซึ่งขณะนั้นลูกสาวของเธอได้แต่งงานแล้ว และกำลังตั้งครรภ์ได้ 6 เดือนด้วย เพราะฉะนั้นหากไม่มีเหตุการณ์ร้ายดังกล่าวเกิดขึ้น เธอก็จะได้เลื่อนขึ้นเป็นคุณยายและได้เลี้ยงหลานตัวน้อยแล้ว ดังนั้น แม้ว่าการได้เป็นแม่คนอีกครั้งให้ความรู้สึกว่าลูกได้กลับมาสู่อ้อมกอดของตนแล้ว ซึ่งสมาชิกใหม่ได้นำรอยยิ้มกลับมาสู่เธอและครอบครัวได้อย่างดี แต่เธอก็อดห่วงไม่ได้ว่าเมื่อลูกโตเป็นหนุ่มอายุได้ 20 ตนเองก็อายุมากถึง 62 ปีแล้ว กำลังแรงที่ถดถอยหากอยากจะยื่นมือช่วยเหลืออะไรคงทำไม่ได้ดังใจแล้ว... นี่แหละหนาความรักและห่วงหาในบุตรแบบไม่มีที่สิ้นสุด เป็นอีกหนึ่งความสากลที่มีอยู่ในชนทุกชาติทุกภาษาอย่างไม่แบ่งแยกของผู้ที่ได้ชื่อว่าเป็นมารดา และแน่นอนวันแม่ไม่ได้มีไว้รักและคิดถึงแม่แค่วันเดียว และวันแม่ก็ไม่ได้มีไว้รักและคิดถึงแม่แค่คนเดียว ...อย่าลืมอีกหนึ่งท่านผู้มีพระคุณอุ้มชูเลี้ยงดูมาด้วยความรักอย่างผู้เป็นบิดาด้วย

เก่าเล่าไปใหม่บอกมา โดย วังฟ้า 羅勇府