สัปดาห์ที่ผ่านมา ชาวเน็ตจีนในสังคมออนไลน์เกิดกระแสตามล่าหาเด็กชายชาวจีนที่ได้สลักตัวอักษรภาษาจีนไว้ข้างตัวอักษรฮีโรกลีฟิกที่วิหารโบราณสร้างจากหินทรายริมฝั่งตะวันออกของแม่น้ำไนล์ ในเมืองลักซอร์ของประเทศอียิปต์ ซึ่งเป็นสถานที่ที่มีประวัติศาสตร์อันยาวนานกว่า 3,500 ปี ได้สร้างความไม่พอใจอย่างมากแก่ชาวเน็ต มีการส่งต่อภาพนี้กว่า 9 หมื่นครั้ง และเริ่มไล่ล่าหาตัวนักท่องเที่ยวจีนคนนั้น จนกระทั่งพบตัวเด็กชายและครอบครัวที่เป็นชาวเมืองนานจิง มณฑลเจียงซู กระแสสังคมออนไลน์ได้กดดันพวกเขาอย่างหนักจนพ่อแม่ต้องออกมาขอโทษต่อสังคมจีนและอียิปต์ผ่านสื่อต่างๆ พ่อแม่ได้วิงวอนขอโอกาสและขอความเห็นใจต่อลูกชายซึ่งกำลังเผชิญกับความเครียดและแรงกดดันจากสังคมรอบข้าง เรื่องนี้ถือเป็นอุทธาหรณ์สอนใจให้กับสังคมจีนไม่ว่าจะเป็น การอบรมสั่งสอนลูกหลาน ภาพลักษณ์นักท่องเที่ยวชาวจีนในต่างประเทศ การตามล่าหาคนมาทำผิดแต่แทนที่จะให้ความรู้อบรมสั่งสอนกลับกลายเป็นการรุมวิจารณ์อย่างรุนแรง ซึ่งทุกคนก็ได้รับบทเรียนกันถ้วนหน้าเช่นกัน

ท่ามกลางประเด็นที่ร้อนแรงเช่นนี้ แต่ก็ยังมีเรื่องราวที่ทำให้อิ่มใจของสองสามีภรรยาชาวจีนที่มีจิตอาสาและคุณค่าให้สังคมมาเป็นเวลานานแล้ว ในปี 2012 พวกเขาได้แบกหนังสือจำนวน 300 เล่มบุกป่าฝ่าดงความแห้งแล้งไปยังภูเขาห่างไกลในเขตมณฑลกานซู่ ซึ่งเป็นเขตที่ทางการและสหประชาชาติประเมินว่า เป็นเขตที่ยากต่อการดำรงอาศัยและทำมาหากินใดๆ ของมนุษย์ แต่รัฐบาลกำลังเตรียมพัฒนาในอีกไม่นานนี้ จากครั้งนั้นพวกเขาก็ได้นำอุปกรณ์การเรียนและสื่อการสอนต่างๆ ไปฝากเด็กๆ ที่เฝ้ารอด้วยความตื่นเต้นไม่ว่าจะเป็นแบบฝึกหัดภาษาจีนกลางมีภาพประกอบสีสันสดใส หนังสือนิทานทั้งภาษาจีนและอังกฤษ รวมถึงคอมพิวเตอร์เพื่อกระตุ้นการเรียนรู้และสร้างความเท่าทันในเทคโนโลยีให้กับเด็ก จนตัดสินใจมาเป็นครูอาสาสมัครประจำที่โรงเรียนแห่งนี้ เขาได้กล่าวว่า "ถึงแม้เด็กๆ จะถูกปิดกั้นกับโลกภายนอกที่ล้อมรอบไปด้วยภูเขาสูง เดินทางยากลำบากแต่ภายในใจของพวกเขานั้นเบิกบานและเปิดรับรู้โลกภายนอกผ่านการศึกษา"

จะเห็นได้ว่า สองเรื่องที่กล่าวมาข้างต้นนั้น เป็นเรื่องที่เกิดอยู่ในสังคมเดียวกันและเกิดกับเด็กเหมือนกัน สิ่งที่เกิดขึ้นในแต่ละสังคมนั้นมีทั้งดีและไม่ดีอยู่ทั้งสิ้น โดยเฉพาะเด็กที่เป็นพลังและกำลังสำคัญของการพัฒนาประเทศและสังคม พ่อแม่หรือผู้ปกครองอาจจะคิดว่า เด็กได้รับการศึกษานั้นดีแล้วไม่ต้องเอาใจใส่หรือสนใจมากนัก ในความเป็นจริง การศึกษาเพียงอย่างเดียว ไม่อาจะทำให้พวกเขาเติบโตเป็นผู้ใหญ่ที่ดีในอนาคตได้ พวกเขาต้องได้รับการอบรมบ่มนิสัย ทักษะชีวิตต่างๆ ให้อยู่ร่วมกันผู้อื่นและไม่สร้างความเดือดร้อนในสังคมด้วย เพราะไม่ว่าจะเป็นเด็กคนไหนจะทำเรื่องดีหรือไม่ดีนั้นก็ต้องเชื่อมโยงกับคนอื่นๆ ผู้ใหญ่ทุกคนไม่ว่าจะมีสายสัมพันธ์กับเด็กหรือไม่นั้น ก็ควรมีหน้าที่ดูแลรับผิดชอบร่วมกันในฐานะคนในสังคมเดียวกันด้วย และถือเป็นของขวัญให้กับเด็กๆ ในสังคมสำหรับวันเด็กสากลของจีน 1 มิถุนายนของปีนี้ด้วย

สุชารัตน์ สถาพรอานนท์