อาหารไทยขึ้นชื่อไปทั่วโลก เนื่องจากเป็นอาหารที่ปรุงด้วยสมุนไพรธรรมชาติ มีสรรพคุณในการบำรุงสุขภาพ จึงได้รับความนิยมจากทั่วโลก รวมถึงประเทศจีน อาหารจีนมีรสชาติแตกต่างกันในแต่ละพื้นที่ เนื่องจากประเทศจีนกว้างใหญ่ไพสาร เช่น ภาคใต้ของจีน มณฑลกวางตุ้งกับฮกเกี้ยน จะทานอาหารไม่เผ็ด แต่มณฑลเสฉวนที่อยู่ในภาคตะวันตกเฉียงใต้ของจีนนั้น ก็นิยมทานอาหารเผ็ดมาก ไม่เผ็ดไม่อร่อย ถ้าหากบอกพ่อครัวเสฉวนว่า ทำกับข้าวสักอย่างที่ไม่ใส่พริก เขาอาจจะตอบว่าเขาทำไม่เป็น แต่อย่างไรก็ตาม แม้ว่าชาวจีนมีรสนิยมแตกต่างกัน แต่มีเรื่องเดียวที่ชอบกัน นั่นก็คือ ไปท่องเที่ยวประเทศไทย และไปทานอาหารไทย ซึ่งเป็นอาหารที่มีรสเผ็ด เปรี้ยว และหวาน

ตั้งแต่ยี่สิบกว่าปีที่แล้ว เริ่มมีคนไทยเปิดร้านอาหารไทยที่กรุงปักกิ่ง ดิฉันมาอยู่ที่ปักกิ่ง 16 ปีแล้ว ยังจำได้ว่า ไปร้านอาหารไทยครั้งแรกเมื่อปี 2000 สมัยนั้น ร้านอาหารไทยในกรุงปักกิ่งไม่มาก มีแค่สองสามเจ้า ร้านที่ดิฉันไปนั้น อยู่ที่เซียวหยุนเฉียว ภาคตะวันออกเฉียงเหนือของกรุงปักกิ่ง เขตนั้นส่วนใหญ่เป็นอาคารสูง ถือว่าเป็นพื้นที่ที่เจริญที่สุดของกรุงปักกิ่ง มีบริษัทต่างชาติมากมาย และติดกับเขตสถานทูตด้วย จึงมีชาวต่างชาติเยอะ และมีกำลังบริโภค ดิฉันยังจำได้ว่า สมัยนั้นไปร้านอาหารไทยที่ชื่อว่า "จื่อเทียนเจียว" ค่าอาหารสำหรับสองคน ตกประมาณ 500 หยวน แต่สมัยนั้น เงินเดือนของชาวปักกิ่งยังไม่สูงเท่าไหร่ คนที่รับราชการจะมีรายได้ประมาณ 1,000 หยวนต่อเดือน ดังนั้น ร้านอาหารไทยที่เปิดธุรกิจในสมัยนั้น กลุ่มลูกค้าจะอยู่ที่ชาวต่างชาติ หากมิใช่คนจีน หรือ คนปักกิ่ง

แต่เวลาผ่านไปสิบกว่าปี ปัจจุบัน ร้านอาหารไทยในกรุงปักกิ่ง มีไม่น้อยกว่า 40 แห่ง นอกจากมีบางร้านค้าขายได้ดี ทำธุรกิจมานานและมีลูกค้าเป็นประจำแล้ว ยังมีร้านอาหารอีกส่วนหนึ่งเปิดแล้วปิด ปิดแล้วเปิด เจ้าของร้านอาหาร เริ่มแรกเป็นคนไทย ต่อไปก็มีชาวฮ่องกง ถึงปัจจุบัน ชาวจีนก็มี สิ่งที่ไม่ได้เปลี่ยนคือ ต้องจ้างพ่อครัวจากเมืองไทย และสั่งซื้อวัตถุดิบหรือเครื่องปรุงจากประเทศไทย ร้านอาหารไทยที่ทำธุรกิจในประเทศจีน บางแห่งจะรักษารสชาติแท้ของอาหารไทย เช่น ร้านพริกไทย บางแห่งจะปรับปรุงรสชาติเพื่อถูกปากกับคนจีน เช่น ร้านเจียวเย่ว์ และร้านจินเหลียนฮวา หรือ แปลเป็นไทยก็คือ ร้านใบกล้วยและร้านดอกราชพฤกษ์ (ดอกแคน) แต่ไม่ว่าเป็นอาหารไทยต้นตำหรับหรือปรับสูตรแล้ว ล้วนได้รับความนิยมอย่างยิ่งจากลูกค้าจีน โดยเฉพาะวัยรุ่น จนทำให้อาหารไทยเป็นเครื่องหมายแห่งแฟชั่นด้วย

(Yim/Ping)