หลังสำเร็จการศึกษาจากรั้วมหาวิทยาลัย บัณฑิตจีนแต่ละรุ่นต้องเผชิญหน้ากับการตัดสินใจเลือก ว่าจะไปทำงานที่เมืองไหนดี แน่นอนว่าปัจจัยสนับสนุนสำคัญอย่างหนึ่งที่คำนึงถึงกันก็คือ เรื่องของ "อัตราเงินเดือน" ซึ่งสถาบันไมคอซ องค์กรอิสระชื่อดังที่ทำการประเมินผล และให้คำปรึกษาด้านข้อมูลการศึกษาของจีน ได้ประกาศรายงานการสุ่มสำรวจปีละครั้งเกี่ยวกับ อัตราเงินเดือนของบัณฑิตรุ่นล่าสุดหลังจบการศึกษามาได้ครึ่งปีใน 18 เมืองทั่วประเทศจีน

ผลปรากฏว่า เมืองที่บัณฑิตได้รับเงินเดือนโดยเฉลี่ยสูงสุด 5 อันดับแรก ได้แก่ เซี่ยงไฮ้ 3,869 หยวน เซินเจิ้น 3,579 หยวน ปักกิ่ง 3,476 หยวน กว่างโจว 3,460 หยวน และหังโจว 3,293 หยวน ส่วนอัตราเงินเดือนโดยเฉลี่ยต่ำสุด คือ เมืองเจิ้งโจว 2,306 หยวน

จากข้อมูลจะเห็นได้ว่า เมืองใหญ่ที่มีการพัฒนาทางเศรษฐกิจสูงอย่างปักกิ่ง เซี่ยงไฮ้ กว่างโจว และเซินเจิ้น ล้วนมีอัตราเงินเดือนโดยเฉลี่ยสูง แต่ถึงกระนั้นเพราะค่าเช่าห้อง ค่าใช้จ่ายในการครองชีพต่างๆ ที่สูง จึงทำให้บรรดาบัณฑิตจบใหม่ที่ทำงานอยู่ในเมืองต่างๆ เหล่านี้ ไม่มีอำนาจในการจับจ่ายสูงตามเงินเดือนที่ได้มากกว่าผู้ที่ทำงานในเมืองอื่นๆ

โดยเมืองที่บัณฑิตจบใหม่ทำงานได้เงินเดือนและมีอำนาจในการจับจ่ายสูงสุด 5 อันดับแรก คือ เทียนจิน อู่ฮั่น ต้าเหลียน เฉิงตู และกว่างโจว ดังนั้น ในช่วงหลายปีมานี้ บรรดาบัณฑิตจบใหม่จำนวนไม่น้อยเลือกที่จะไปทำงานในเมืองอื่น นอกเหนือไปจากปักกิ่ง เซี่ยงไฮ้ และกว่างโจว แต่สำหรับคนที่ยังยึดมั่นว่าจะปักหลัก ขอฟันฝ่าอุปสรรคอยู่ในเมืองใหญ่เหล่านี้ต่อไป เนื่องเพราะเหตุใด?

นักเศรษฐศาสตร์เห็นว่า ความสุขของมนุษย์นั้นมาจากการได้บริโภคจับจ่าย ซื้อหาสิ่งที่พึงพอใจได้ ยิ่งทำได้มากก็จะยิ่งรู้สึกมีความสุขมากตามไปด้วย โดยจะแบ่งการบริโภคจับจ่ายออกได้เป็น 2 ประเภท ได้แก่ ซื้อหามีไว้ครอบครองเป็นสมบัติส่วนตัวได้ อาทิ อาหาร รถยนต์ กับของที่เป็นสาธารณสมบัติ เป็นส่วนกลางที่ทุกคนครอบครองร่วมกัน ซึ่งแต่ละเมืองก็จะมีสภาพแวดล้อม ประวัติศาสตร์และการพัฒนาความเจริญ ที่ดึงดูดให้นักศึกษาและนักลงทุนกลายมาเป็นผู้อยู่อาศัย

อาจจะเป็นเอกลักษณ์พิเศษทางวัฒนธรรมที่โดดเด่น สภาพแวดล้อมที่ดีงาม หรือโอกาสที่จะก้าวหน้าหรือมีช่องทางให้สานฝันของแต่ละคนเป็นจริงได้ ดังนั้น สำหรับเมืองที่มีอัตราเงินเดือนต่ำ หากอยากจะได้ใจคนรุ่นใหม่ไฟแรง ก็ต้องพยายามสร้างแรงดึงดูดที่จับต้องไม่ได้บางอย่างให้เกิดขึ้น เมื่อใจไปแล้วรับรองว่าเงินเดือนแม้จะน้อยนิดก็ไม่หวั่น

เหมือนอย่างหนุ่มเฉิน หลังจบปริญญาตรีเขาเลือกที่จะไปทำงานที่เซี่ยงไฮ้ เกี่ยวกับด้านการพัฒนาซอฟท์แวร์เกม เงินเดือนอยู่ที่ประมาณ 6,000 หยวน แต่ต้องจ่ายค่าเช่าห้อง 2,500 หยวน ค่าเดินทาง ค่าอาหารอีกประมาณ 1,000 หยวน และยังมีค่าใช้จ่ายจิปาถะอีกมากมาย ทำให้ชักหน้าไม่ถึงหลังอยู่บ่อยๆ จนเมื่อปีก่อนเขาตัดสินใจเบนเข็มชีวิตมาที่เมืองเจิ้งโจวแทน เขาว่าแรงกดดันจากการทำงานและซื้อบ้านที่เจิ้งโจวไม่สูงนัก คนในสังคมก็ไม่เย็นชาเหมือนในเมืองใหญ่ อยู่แล้วรู้สึกสุขมากกว่า แม้เงินเดือนได้น้อยกว่าเดิม แต่ค่าห้อง ค่าของถูกกว่าเซี่ยงไฮ้ไม่น้อย "เงินเดือนสามพันกว่าหยวน แต่กลับใช้ได้นานกว่า สุขสมบูรณ์มากกว่า"

เก่าเล่าไปใหม่บอกมา โดย วังฟ้า 羅勇府