เมื่อเร็ว ๆ นี้ ไมโครบล็อกทางการของรถไฟฟ้าใต้ดินกรุงปักกิ่ง ประกาศข้อมูลเกี่ยวกับของหายที่เก็บได้แต่ยังไม่มีเจ้าของมาติดต่อขอรับคืนอีกครั้ง โดยที่ผ่าน ๆ มาของที่เก็บได้จะเป็นข้าวของเครื่องใช้ติดตัวชิ้นน้อยใหญ่ ทั้งพวกบัตรหลักฐานต่าง ๆ อย่างเช่นบัตรประชาชน บัตรธนาคาร กระเป๋าหนังสือ กระเป๋าเดินทาง รวมถึงอาหารที่หีบห่อเรียบร้อยยังไม่เปิดแกะ หรือของมีค่าอย่างกระเป๋าสตางค์ เงินสดเป็นแสนหยวน เครื่องใช้ไฟฟ้า แท็บเล็ต หนังสือสัญญาพร้อมเช็คเงินสดก้อนโตก็มี และที่เก็บได้มากที่สุดก็คือ โทรศัพท์มือถือ

เจ้าหน้าที่รถไฟฟ้าใต้ดินปักกิ่งกับกองข้าวของที่เก็บได้ภายในสถานี

นอกจากสถานีใหญ่ ๆ อย่างสถานีรถไฟปักกิ่ง สถานีรถไฟปักกิ่งตะวันตก สถานีรถไฟปักกิ่งใต้ เป็นต้น ที่จะเป็นศูนย์รวมการคมนาคมขนส่งมวลชน ทำให้มีของตกหล่นมากเป็นพิเศษแล้ว สถานีอื่น ๆ ก็เก็บของได้ไม่เว้นแต่ละวันเช่นกัน

หัวหน้าสถานีปาโกวระบุว่า ร้อยละ 80 จะเก็บได้ตอนรถเข้าสถานีสุดท้าย เมื่อผู้โดยสารลงหมดแล้ว เจ้าหน้าที่จะต้องขึ้นไปเดินตรวจเช็คภายในตัวรถ ก็มักจะพบเสื้อผ้า กระเป๋าหนังสือ และอื่น ๆ ที่เจ้าของหลงลืมไว้บนรถตลอด ซึ่งถ้าพบเร็วก็จะรีบนำไปประกาศออกลำโพงหาเจ้าของเผื่อจะยังอยู่ภายในสถานี หากพบเด็กพลัดหลงก็จะรีบประกาศหาผู้ปกครองทันทีเช่นกัน ซึ่งหลังจากใช้ช่องทางต่าง ๆ ติดต่อแล้ว อย่างน้อยมีครึ่งหนึ่งที่ตามหาเจ้าของพบ 

 เจ้าหน้าที่ยังระบุว่า โดยเฉพาะในช่วงชั่วโมงเร่งด่วน ผู้โดยสารจะทำข้าวของตกหล่นมากกว่าช่วงอื่น และเพราะปัจจุบันโทรศัพท์มือถือเป็นของคู่ใจ ต้องพกติดกายช่วยฆ่าเวลาระหว่างเดินทาง แต่ถ้าถือใช้งานในช่วงชั่วโมงเร่งด่วนที่ผู้คนเบียดเสียดแน่นขนัด การเผลอทำหลุดมือตกหล่นหายจะเกิดขึ้นได้ง่าย

และถ้าเป็นช่วงฤดูร้อนก็จะมีรองเท้าแตะหลุดให้เห็นเป็นประจำ รวมถึงมือถือต่าง ๆ ก็จะมีตกหล่นในรางให้ได้เก็บอยู่ตลอด ซึ่งผู้โดยสารบางคนร้อนรนอยากจะกระโดดลงไปเก็บก็มี แต่รู้ว่ามีไฟฟ้าแรงสูงก็มักจะเร่งให้เจ้าหน้าที่ช่วยเก็บให้ทันที แต่ไม่สามารถทำได้ต้องรอกลางคืน ปิดให้บริการและทำการตัดไฟก่อน ปกติแล้วเมื่อเจ้าของรู้ว่าของหล่นหายที่ไหนโอกาสได้คืนย่อมสูงตาม

เก่าเล่าไปใหม่บอกมา โดย วังฟ้า 羅勇府