เด็กคนหนึ่งอยากไปสวนสนุก ก็เลยขอแม่พาไปเที่ยวสวนสนุก คุณแม่ซึ่งเพิ่งทะเลาะกับคุณพ่อ ก็พูดด้วยอารมณ์ว่า วันๆ แม่ก็ต้องยุ่งกับงานบ้านและงานในออฟฟิศ หาเงินมาซื้อข้าวซื้อปลาเลี้ยงดูลูก เพิ่งมีเวลาพักผ่อน ลูกก็มาร้องขอ ทำไมไม่เข้าใจแม่ล่ะ วันๆ ก็ไม่ช่วยงานอะไร รู้แต่เที่ยวเล่น

เด็กคนนั้นจึงรู้สึกว่าตัวเองเป็นคนทำผิด กลับห้องนอนของตัวเอง พ่อแม่ก็เป็นคนทั่วไป บางทีเราย่อมไม่อาจตอบสนองความต้องการของลูก จะมีอารมณ์เสีย รู้สึกเหนื่อยและกดดัน อยากมีเวลาที่อยู่กับตัวเองบ้าง แต่เนื่องจากเราไม่เคยเรียนรู้ที่จะเคารพความต้องการภายในของร่างกายและจิตใจ เมื่อความต้องการเหล่านี้ปรากฏขึ้นจริงๆ พ่อแม่ก็รู้สึกว่าตัวเองทำผิด เพราะฉะนั้น เมื่อพวกเขาปฏิเสธลูก ก็จะเพิ่มเหตุผลต่างๆ เพื่อยืนยันว่าตัวเองทำถูกต้องแล้ว และคำเรียกร้องของลูกนั้นไม่สมเหตุสมผล ซึ่งแก่นแท้ก็คือ ฉันถูก คุณผิด แม้ว่าทำแบบนี้ทำให้พ่อแม่รู้สึกว่าตัวเองทำถูกต้องแล้ว แต่จะทำให้ลูกคิดว่า การที่ถูกปฏิเสธนั้นเพราะฉันทำผิด สิ่งที่ทำให้เด็กๆ รู้สึกเศร้าใจนั้นไม่ใช่ว่าไม่ได้บรรลุเป้าหมาย แต่กลับเป็นเพราะว่าถูกพ่อแม่ตัดสินว่าตนเองทำผิด ตนเองมีข้อเรียกร้องที่ไม่มีเหตุผล นั่นแหละเป็นสาเหตุที่โจว ซิงฉือแม้อายุกว่า 50 ปีแล้วก็ยังไม่อาจทำใจได้

คนที่พยายามกดดันความต้องการของตนนั้น ความต้องการเหล่านี้ไม่อาจสูญหายได้เพราะกดดันตัวเอง ความต้องการนั้นยังอยู่ที่นั่นอยู่ เพียงแต่จะปรากฏขึ้นในอีกรูปแบบหนึ่ง ถ้าไม่ได้เปลี่ยนเป็นคนที่รู้แต่เอาใจใส่คนอื่น ก็จะต้องหาข้ออ้างให้กับตัวเองไว้มากมาย มีเพื่อนอีกคนหนึ่งเพิ่งหย่ากับสามี ซึ่งก่อนหย่ากันก็เกิดเรื่องหลากหลายนับไม่ถ้วน เธอบอกว่าฉันจะไม่เอาอะไรเลย ขอแต่ให้สามีเลี้ยงดูลูก 2 คนต่อ เพราะสามีมีฐานะดี ลูกจะได้มีชีวิตที่ดีขึ้น แต่สามีกลับไม่อยากเอาลูก เธอก็บ่นว่าทำไมเขาเป็นคนไม่รับผิดชอบแบบนี้ เขาเป็นผู้ชายที่ทุเรศที่สุด คนที่หย่ากันล้วนแย่งชิงลูกเอาไปเลี้ยง แต่สามีฉันกลับไม่เอาลูก นิสัยร้ายสุดๆ ฉันเตือนเธอว่า ให้สามีเอาลูกไปเลี้ยงนั้นเป็นความต้องการของเธอ เพราะเธอไม่มีความมั่นใจที่จะรับมือกับชีวิตที่ต้องเลี้ยงลูกเองด้วยกำลังของเธอเอง ขณะนี้คุณยังทำไม่ได้ เธอจึงกลัว แต่เรื่องแบบนี้ไม่ใช่เรื่องน่าขายหน้า ซึ่งเธอไม่ควรประณามสามีเพื่อปกบิดความกลัวของตน

ยิ่งเป็นคนที่ใจอ่อนแอ ก็ยิ่งกลัวที่จะเผชิญกับความอ่อนแอของตน กล้าที่จะบอกความรู้สึกและความต้องการของตนตรงๆ ไม่ใช่เรื่องที่ต้องอายใคร และมีแต่ยอมรับความต้องการของตนได้แล้วจึงจะเข้าใจความต้องการของคนอื่นได้อย่างแท้จริง นี่คือรักตนเองและรักคนอื่นด้วย

(Yim/cici)