จีนมีวัฒนธรรมการเขียนจดหมายเป็นเวลาช้านาน ก่อนมีการประดิษฐ์โทรเลข โทรศัพท์ โทรสาร หรือแม้กระทั่งอินเทอร์เน็ต ซึ่งสามารถส่งสารได้รวดเร็วกว่าจดหมาย ผู้คนคลั่งไคล้เขียนจดหมาย เมื่อก่อน ที่บ้านของปัญญาชนนิยมสะสมจดหมายภายในครอบครัว ผู้ใหญ่ในบ้านมักจะสั่งสอนเรื่องคุณธรรม การดำรงชีวิต และความรู้ต่าง ๆ ให้แก่คนรุ่นหลังรับทราบด้วยวิธีการเขียนจดหมาย

จดหมายที่ขุดพบจากสุสานของฉินซีฮ่องเต้เมื่อ 2,000 ปีก่อน เป็นจดหมายเก่าแก่โบราณที่สุดของจีน เป็นจดหมายที่เขียนบนไม้ไผ่ ซึ่งได้เก็บรักษาไว้อย่างสมบูรณ์ ตัวอักษรยังคงชัดเจนอยู่ เป็นจดหมายที่น้องชายคนหนึ่งเขียนถึงพี่ชาย โดยเขียนไว้ว่า "สงครามครั้งนี้ไม่ทราบว่าจะยืดเยื้อนานแค่ไหน เงินใช้หมดเกลี้ยงแล้ว เงินที่ยืมมาจากเพื่อนก็ใช้หมดแล้ว ถูกเกณฑ์เป็นเวลาปีกว่าแล้ว เสื้อนวมก็ต้องเปลี่ยนตัวใหม่แล้ว หากว่าทางบ้านไม่ส่งเงินมา ลำบากจะตาย ด่วนจี๋" ในจดหมายฉบับนี้ น้องชายคนนี้ยังถามว่าคุณแม่สบายดีไหม ฝากให้พี่ชายช่วยดูแลภรรยาที่บ้าน อีกทั้งกำชับพี่ชายว่า เวลาไปตัดฟืน อย่าไปไกลเกินไป สุดท้ายฝากความคิดถึงสมาชิกครอบครัวทุกคน ......

จากจดหมายฉบับนี้ เราสามารถเรียนรู้ข่าวสารในยุคสมัยนั้นบ้าง อาทิ ตอนนั้น ทางบ้านต้องออกเงินและเตรียมเครื่องนุ่งห่มให้แก่ผู้ที่ถูกเกณฑ์ทหาร ซึ่งต่างกับทุกวันนี้ ที่ทางการจะออกเงินและเสื้อผ้าให้หมด......สมัยก่อน เวลาเขียนจดหมาย ผู้ส่งจะตั้งใจเขียน ส่วนผู้รับก็จะตั้งใจอ่านอย่างใจจดใจจ่อ เพื่อสำผัสถึงความรู้สึกนึดคิดของผู้ส่ง โดยไม่แพ้กับการเจอหน้ากัน