ประการที่ 2 ถ้าเผชิญกับเด็กที่มีกำลังมากกว่า หรือว่าแข็งแรงตัวโตมากกว่า ก็ให้วิ่งหนีเป็นทางเลือกที่ดีที่สุด ครูของหมี่ตัวก็กล่าวกับคิตตี้ว่า ขณะที่หมี่ตัวเจอเด็กที่แข็งแรงโตกว่าเขา โกรธไม่พอใจเขา เขาก็มักจะแกล้งทำเป็นไม่ได้ยิน หรือใช้วิธีรีบเดินหนีห่างออกไป ถือเป็นการเอาตัวรอดที่ฉลาด

ประการที่ 3 ขอความช่วยเหลือจากผู้อื่น

ถ้าวิ่งหนีไม่ได้ ก็ให้ร้องเสียงดังขอความช่วยเหลือจากคนอื่น อย่างเช่น ร้องบอกครูหรือเพื่อนคนอื่นให้รู้ว่า อีกฝ่ายจะตีทำร้ายเรา ให้เพื่อนคนอื่นรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น ซึ่งอย่าดูถูกเด็กที่มีอายุน้อย เพราะอาจให้ความช่วยเหลือ ได้ดีกว่าครูมาช่วยก็ได้

ประการที่ 4 ห่างจากเด็กที่ชอบตีคนอื่น

อย่าพูดกับลูกว่า ทุกคนเป็นเพื่อนสนิทกัน ซึ่งไม่ใช่ความจริง เพราะเด็กก็จะมีเพื่อนที่อยู่ด้วยกันอย่างสนิท และก็มีเด็กที่อยู่ด้วยกันไม่ค่อยเหมาะสมนิสัย สำหรับเด็กที่ชอบตีคนอื่น ก็สอนให้ลูกห่างจากเขาดีกว่า

ข้อเสนอเหล่านี้ต่างต้องการคุณพ่อคุณแม่และลูกเรียนรู้ปรับความเหมาะสมร่วมกัน สิ่งสำคัญที่สุดคือ ต้องรู้จักให้กำลังใจกับลูกขณะเกิดการปะทะกับเด็กคนอื่น สอนให้รู้ถึงวิธีการอยู่กับเด็กอื่นที่ถูกต้อง จึงจะทำให้เด็กมีความมั่นใจมากยิ่งขึ้นในระหว่างการติดต่อกับเด็กอื่นๆ

แล้วสุดท้าย อย่าลืมสอนให้ลูกรู้ว่า ปฏิกิริยาที่เกิดขึ้นตามสัญชาตญาณเป็นสิ่งสำคัญไม่แพ้กัน ภายใต้เงื่อนไขเบื้องต้นที่ต้องรู้จักป้องกันตัวเองแล้ว ถ้ามีคนอื่นตีคุณ คุณรู้สึกกลัวก็ควรไปขอความช่วยเหลือจากครูและคุณพ่อคุณแม่ และคุณสามารถรู้สึกไม่พอใจ ยังไม่ยอมรับการขอโทษจากอีกฝ่ายได้ หรือคุณก็สามารถไม่ชอบเล่นกับเด็กคนที่ตีคุณ แล้วไม่เล่นกับเขาอีกต่อไปได้ สามารถรู้สึกโกรธขณะถูกรังแกและโต้ตอบได้

ปฏิกิริยาโต้ตอบตามสัญชาตญาณเหล่านี้ ก็คือการที่ร่างกายปฏิบัติตามความรู้สึกของตนขณะนั้นแล้วทำการตัดสินใจ เด็กๆ จะยังไม่เข้าใจว่าอะไรคือเหตุและผล พฤติกรรมของพวกเขาต่างก็มาจากสัญชาตญาณ ส่วนสัญชาตญาณต้นของสัตว์เล็กๆก็คือหลีกเลี่ยงความอันตราย

มีสำนวนจีนว่า "狗急跳墙" คือสุนัข แม้จะเป็นสัตว์ที่ซื่อสัตย์ต่อเจ้าของ แต่เมื่อรู้ว่าเจ้าของอยากจะฆ่ามัน มันก็ยังกระโดดปีนกำแพงหนีออกไป

สำหรับเด็กอายุน้อย สิ่งสำคัญที่สุดคือให้พวกเขาให้ความสำคัญกับความรู้สึกของตนในขณะนั้น เพราะว่า เราก็ควรให้ความเอาใจใส่กับอารมณ์ของเด็กมากกว่าอื่นๆ หลังเกิดเหตุ ความบาดเจ็บทางร่างกายจากการถูกรังแกของเด็กในโรงเรียนสำคัญเป็นอันดับที่ 2 สิ่งสำคัญที่สุดคือการถูกทำร้ายจิตใจ ดังนั้น การป้องกันสุขภาพจิตของเด็กไม่ใช่แค่บอกเขาง่ายๆ ว่า ถ้าถูกตีก็ต้องทำอะไรๆ

ไม่ทราบว่าคุณผู้ฟังจะเห็นด้วยกับคิตตี้ไหม ขณะนี้ ลูกชาย "หมี่ตัว" ก็อยู่ในช่วงซนมาก สำหรับเด็กผู้ชาย ก็จะเติบโตภายใต้การได้รับบาดเจ็บ ถ้าไม่ใช่การปะทะกันระหว่างเด็กที่ไม่ค่อยอันตราย ก็จะสามารถให้พวกเขารู้ว่าอะไรคือความรับผิดชอบ อะไรคือความเที่ยงธรรม ต้องตระหนักถึงอารมณ์ของตนเอง รู้ว่าเส้นบรรทัดฐานของตนเองคืออะไร รู้ว่าจะแก้ไขข้อขัดแย้งระหว่างเด็กที่มีอายุเท่าๆ กันอย่างไร หวังว่าผู้ปกครองทุกคนจะปล่อยให้ลูกได้ค่อยเรียนรู้ที่จะเติบโตเป็นผู้ใหญ่ด้วยตนเองด้วย ไม่ใช่บังคับลูกทำตามความคิดเห็นของผู้ปกครองทั้งหมด

Yim/kt