มีอยู่ครั้งหนึ่ง อี่ว์มาถึงชานเมืองลั่วหยางของมณฑลเหอหนาน ซึ่งมีภูเขามากมาย ระหว่างภูเขา ก็มีธารน้ำสายเล็กไหลผ่าน และต่อมา เขาพบว่า แม่น้ำหวงเหอที่มีดินและทราย ทำให้น้ำไหลผ่านได้ช้า จึงเกิดความคิดที่จะเปลี่ยนจากกั้นน้ำเป็นการขุดลอก ขยายแม่น้ำให้กว้างขึ้น ทำให้น้ำไหลผ่านอย่างรวดเร็ว โดยใช้คุณลักษณะของน้ำที่ไหลลงสู่ที่ต่ำ ระบายน้ำที่ท่วมให้ไหลออกสู่ทะเล พร้อมยังได้จัดลำดับตามความรุนแรงของน้ำท่วม โดยดำเนินงานที่รอบเมืองหลวงก่อน และขยายไปสู่พื้นที่ต่างๆ

อี่ว์ตั้งใจทำงานอย่างไม่หยุดพักและไม่กลัวความลำบาก เขาอยู่ร่วมกับแรงงานและประชาชนมาโดยตลอด ระหว่างการนี้ ก็มีคนได้รับบาดเจ็บหรือเสียชีวิต แต่พวกเขายังยืนหยัดทำงานไม่เคยหยุด ทำให้แก้ไขน้ำท่วมได้ในที่สุด

เรื่องที่มีชื่อเสียงและน่านับถือที่สุดของอี่ว์ก็คือ "ผ่านหน้าบ้าน 3 ครั้งแต่ไม่เข้า" (三过家门而不入) ได้รับการชื่นชมและยกย่องถึงปัจจุบัน โดยครั้งแรกที่ผ่านประตูบ้าน เขาได้ยินเสียงภรรยาและเสียงร้องของลูกตนที่เพิ่งคลอด ผู้ช่วยบอกให้เขาเข้าไปดู แต่เพราะเขาเป็นห่วงสภาพน้ำท่วม จึงไม่ได้เข้าไป ครั้งที่สองที่ผ่านประตูบ้าน เห็นภรรยาอุ้มลูกชายและลูกโบกมือทักทายเขา แต่ขณะนั้น การทำงานอยู่ในขั้นตอนสำคัญ เขาก็เพียงโบกมือตอบกลับ ไม่ได้เข้าบ้านเช่นกัน ครั้งที่สามที่ผ่านประตูบ้าน ลูกชายอายุ 10 ปีแล้ว วิ่งมาดึงอี่ว์ให้เข้าบ้าน อี่ว์บอกลูกชายว่า น้ำท่วมยังแก้ไขไม่สำเร็จลุล่วง จึงไม่ได้เข้าบ้านอีก และหลังจากใช้ความพยายามมา 13 ปี อี่ว์ประสบความสำเร็จในการแก้ปัยหาน้ำท่วมในที่สุด ประชาชนต่างสรรเสริญขอบคุณอย่างมาก จึงเรียกขานว่า "ต้าอี่ว์" หมายถึง อี่ว์ผู้ยิ่งใหญ่

ต่อมา ซุ่นจึงให้อี่ว์ขึ้นเป็นจักรพรรดิ อี่ว์จึงสร้างราชวงศ์เซี่ยขึ้น ระหว่างการแก้น้ำท่วม อี่ว์ได้เดินผ่านทุกแห่งหนของจีน รับทราบลักษณะที่ดิน ประเพณีและทรัพยากรของทุกพื้นที่ จึงแบ่งประเทศจีนให้เป็น 9 รัฐ ซึ่งเป็นผลงานสำคัญอีกอย่างหนึ่งของอี่ว์