โซ่วซิง หรือดาวผู้เฒ่า ชาวจีนโบราณเชื่อว่าดาวผู้เฒ่า เป็นผู้ที่คอยดูแลจัดการเรื่องอายุขัยของผู้คน รวมถึงของประเทศชาติบ้านเมือง และยังสามารถช่วยเติมต่ออายุขัยให้ยืนยาวออกไปได้อีกด้วย โดยโซ่วซิงนั้น มีรูปลักษณ์อย่างชายชราสูงอายุที่มีสีหน้าอิ่มเอิบสดชื่น ดูใจดีมีเมตตา และที่สำคัญคือมีหน้าผากที่โหนกนูนเด่นชัด เหมือนดั่งส่วนหัวของนกกระเรียนมงกุฏแดงที่สูงเด่นเป็นสง่า หรือเปรียบได้กับผลท้อเซียนที่องค์เจ้าแม่หวังหมู่ทรงประทานให้ โดยเล่าขานกันว่า ต้นท้อเซียนนี้ จะออกดอกสามพันปีครั้ง และตกผลสามพันปีครั้ง หากรับประทานแล้วจะได้เป็นเซียน มีอายุยืนยาว จึงกลายเป็นที่มาแห่งหน้าผากที่นูนโหนก ตัวแทนแสดงถึงความมีอายุยืน
ไม้เท้าที่ถืออยู่ในมือของโซ่วซิงนั้น เดิมทีส่วนหัวของไม้เท้าจะเป็นรูปนกเขาลาย ซึ่งมีบันทึกไว้ในตำรา "ฮั่นซู" ว่า สมัยฮ่องเต้ฮั่นหมิงตี้(ครองราชย์ระหว่าง ค.ศ.58-76) แห่งราชวงศ์ฮั่นตะวันออก(ค.ศ.25-220) ขณะพระองค์ทรงครองราชย์อยู่นั้น ได้จัดให้มีพิธีสักการะบูชาโซ่วซิงขึ้น และยังได้จัดเลี้ยงเฉลิมฉลองขึ้นเป็นพิเศษ เชิญผู้เฒ่าผู้แก่ทั้งที่เป็นสามัญชนคนธรรมดาด้วย หากอายุเต็ม 70 ปีต่างมีสิทธิเป็นแขกรับเชิญเข้าร่วมงานได้ ซึ่งในตอนท้ายของงานฉลอง พระองค์ยังทรงพระราชทานเหล้ายาปลาปิ้ง พร้อมทั้งมอบไม้เท้าให้เป็นของขวัญติดมือกลับไป ซึ่งไม้เท้าพระราชทานนี้ ส่วนหัวเป็นรูปนกเขาลายที่จัดทำขึ้นอย่างประณีตสวยงาม
ค.ศ.1958 มีการขุดค้นสุสานสมัยราชวงศ์ฮั่นและค้นพบไม้เท้า 2 อัน ซึ่งส่วนด้ามที่คาดว่าทำด้วยไม้นั้นได้เสื่อมสลายไปแล้ว โดยส่วนหัวของไม้เท้าได้ทำเป็นรูปนกเขาลาย และคงสภาพผ่านพ้นกาลเวลาที่ยาวนานกว่า 1,800 ปีมาได้ เพราะมีการทาเคลือบอย่างดี
ต่อมาในปีค.ศ. 1981 มีการค้นพบบันทึกม้วนไม้ไผ่สมัยราชวงศ์ฮั่นจำนวนหนึ่ง ที่เมืองอู่เวย มณฑลกันซู่ ซึ่งมีเนื้อหาบันทึกถึงบทลงโทษผู้กระทำผิดเอาไว้ตอนหนึ่งว่า กรณีชายหนุ่มแซ่หวัง ชาวบ้านหยู่หนาน ทำร้ายร่างกายผู้เฒ่าผู้แก่วัยชราถือไม้เท้า ซึ่งบทลงโทษที่ได้รับคือ ตัดหัวทิ้งประจาน
อีกหนึ่งกรณีเป็นตัวอย่างของข้าราชการชั้นผู้น้อยสมัยราชวงศ์ฮั่น ซึ่งได้สั่งจับกุมตัวผู้เฒ่าท่านหนึ่งไว้ เหตุเพราะตกเป็นผู้ต้องสงสัยว่า มีการกระทำผิดฝ่าฝืนกฎหมาย และแม้ว่าจะไม่มีการประทุษร้ายร่างกาย แต่ผลที่ขุนนางท่านนั้นได้รับก็คือ การลงโทษตัดหัวต่อหน้าสาธารณะชนเช่นกัน และในช่วงยุคสมัยฮ่องเต้ฮั่นเฉิงตี้(ครองราชย์ 32 - 6 ปีก่อนค.ศ.) พระองค์ทรงออกพระราชกำหนดที่ว่า พ่อเฒ่าแม่แก่ที่ไร้ซึ่งบุตรชายหญิงเลี้ยงดู สามารถประกอบกิจการเปิดร้านขายเหล้าได้ โดยได้รับสิทธิพิเศษไม่ต้องเสียภาษีอีกด้วย
แต่ภายหลังจากสมัยเว่ยจิ้น(ค.ศ.220-420)ไปแล้ว ระบบการเมืองการปกครองต่างๆ ได้แปรเปลี่ยนไป ส่วนหัวของไม้เท้าที่เป็นรูปนกนั้น ก็ได้เปลี่ยนแปลงไปใช้ไม้ต้นท้อแทน เนื่องจากเชื่อกันว่าสามารถขจัดโรคภัยไข้เจ็บ ช่วยเสริมให้มีอายุยืนยาวได้ ด้วยเหตุนี้ไม้เท้าที่ถือว่าเป็นสัญลักษณ์แห่งสิทธิพิเศษเมื่ออดีต จึงได้กลายมาเป็นสิ่งมงคลสำคัญในมือของเทพเจ้าซิ่ว ที่เชื่อกันว่าช่วยปัดเป่าโรคภัยไข้เจ็บให้ได้ตราบถึงปัจจุบัน
เก่าเล่าไปใหม่บอกมา โดย วังฟ้า 羅勇府
ลิงค์เกี่ยวข้องเพิ่มเติม
เก่าเล่าไป ใหม่บอกมา：เทพเจ้าดาวมงคล-ฮก
https://thai.cri.cn/247/2011/12/16/41s192910.htm
เก่าเล่าไป ใหม่บอกมา：เทพเจ้าดาวมงคล-ลก
