ช่วงนี้ดิฉันกำลังหลงไหลได้ปลื้มกับมะม่วงจิ๋ว ที่เรียกอย่างนี้เพราะลูกมันจิ๋วจริง ๆ คือผลยาวประมาณ 4 เซ็นติเมตร เวลาสุกสีของมันเหลืองอร่ามและมีจำนวนไม่น้อยที่มีแก้มแดงด้วย พลอยทำให้นึกถึงมะม่วงแก้มแดงที่เคยกินสมัยเป็นเด็ก แต่ตอนนี้ไม่เป็นที่นิยมเท่าไหร่ จนไม่มั่นใจว่าจะหามะม่วงแก้มแดงที่ไหนมารับประทานได้ มะม่วงหลายพันธุ์ในบ้านเรา สูญหายไปตามกาลเวลา อย่างมะม่วงขี้ไต้ ทองดำ สามร้อยไม่ถึงผัว ชื่ออย่างนี้จริง ๆ ผู้ใหญ่เล่าให้ฟังว่ามะม่วงพันธุ์นี้มีตำนานภรรยาออกมาซื้อหามะม่วงพันธุ์นี้ถึง 300 ผล แต่ระหว่างหาบมะม่วงกลับบ้านมันทั้งหอมทั้งหวาน ทั้งอร่อยเนื้อเนียน อดใจไม่อยู่กินจนหมด เลยได้ชื่อมะม่วงสามร้อยไม่ถึงผัว มะม่วงพันธุ์นี้ออกลูกดกเป็นช่อ ลูกเล็กกว่าน้ำดอกไม้ เวลาสุกเปลือกเป็นสีเหลืองอมส้ม เนื้อก็เช่นกันเป็นสีเหลืองอมส้ม อร่อยมาก เสียดายตอนนี้หาทานไม่ได้แล้ว ต้นที่มีอยู่ถูกโค่นไปทำฟืน แทนที่ด้วยมะม่วงพันธุ์ใหม่ที่ตลาดนิยมและต้องการ พันธุ์บ้านบ้านแบบดั้งเดิมสูญหายไปเรื่อย ๆ น่าเสียดายจัง

เลยมาไกล ขอกลับไปที่มะม่วงจิ๋ว หรือที่คนจีนเรียกว่ามะม่วงไข่(จีตั้น หมังกั๋ว) ขนาดของผล สีสัน กลิ่นและรสชาติที่หอมหวานอร่อย เรียกความสนใจจากผู้คนเป็นอย่างมาก ช่วงแรก ๆ ที่ดิฉันเจอไม่กล้าซื้อมา ได้แต่นึกในใจ มะม่วงอะไรมันเล็กแท้ จะอร่อยหรือ ? แต่ก็สังเกตว่าคนจีนเขานิยมซื้อกัน จนวันหนึ่งแม่ค้าขายผลไม้ที่สนิทกันเขาปอกให้ชิม เออ เข้าทีแฮะ ทั้งหวานหอมอร่อย เนื้อไม่เละ เม็ดลีบ ตั้งแต่วันนั้นก็เลยผู้สัมพันธ์เป็นแฟนประจำกันเรื่อยมา กินกับข้าวเหนียวมูนก็อร่อย ซื้อมาไหว้พระไหว้เจ้าที่บ้าน ส่งกลิ่นหอมอ่อน ๆ เข้าทีเหมือนอยู่ในสวนมะม่วงยังไงยังงั้น

มะม่วงพันธุ์นี้ส่วนใหญ่ปลูกที่มณทลไต้หวันของจีน ส่งมาขายที่แผ่นดินใหญ่ พูดเรื่องไต้หวันของจีน นึกได้ วันก่อนมีท่านหนึ่งถามมา ทำไมต้องเป็นมณทลไต้หวันของจีนด้วย วันนี้เลยขอขยายความกันหน่อย

จีนเป็นประเทศที่กว้างใหญ่ไพศาลมาก มีพื้นที่ถึง 9.6 ล้านตารางกิโลเมตร เป็น 1 ใน 15 ของพื้นที่ทั่วโลก อาณาเขตด้านตะวันออกเริ่มจากจุดบรรจบระหว่างแม่น้ำเฮยหลงกับแม่น้ำอูซูหลี่ ระยะทางประมาณณ 5,200 กิโลเมตร ด้านเหนือเริ่มจากเมืองมั่วเหอถึงหมู่เกาะจงหมู่อั้นซาในทะเลจีนใต้ ระยะทางประมาณ 5,500 กิโลเมตร จีนมีแนวชายฝั่งทะเลถึง 18,000 กิโลเมตร

จีนแบ่งเขตบริหารเป็น 4 นครขึ้นตรง 5 เขตปกครองตนเอง 23 มณฑล และ 2 เขตบริหารพิเศษ ดังนี้

4 นครขึ้นตรงต่อส่วนกลางคือ กรุงปักกิ่ง นครเทียนสิน นครเซี่ยงไฮ้ และนครฉงชิ่ง

5 เขตปกครองตนเองของชนเผ่า ได้แก่ เขตปกครองตนเองมองโกเลียใน เขตปกครองตนเองอุยกูร์ซินเกียง เขตปกครองตนเองทิเบต เขตปกครองตนเองหุยหนิงเซี่ย และเขตปกครองตนเองจ้วงกว่างซี

23 มณฑล ได้แก่ เหอเป่ย เหอหนัน ซันตง ซันซี ส่านซี กันซู่ ชิงไห่ เสฉวน ยูนาน กุ้ยโจว หูหนัน หูเป่ย กวางตุ้ง อันฮุย เจียงซู เจ้อเจียง ฮกเกี้ยน เจียงซี ไหหลำ เหลียวหนิง จี๋หลิน เฮยหลงเจียง ไต้หวัน

2 เขตบริหารพิเศษ คือ เขตบริหารพิเศษฮ่องกง และเขตบริหารพิเศษมาเก๊า

ไต้หวันจึงมีสถานะเป็นมณฑลหนึ่งของจีน หากจะเรียกไต้หวัน ฮ่องกง มาเก๊า และทิเบต ว่าเป็นประเทศจึงเป็นเรื่องที่ไม่ถูกต้อง เพราะทั้งหมดล้วนเป็นดินแดนของจีน และตอนนี้ความสัมพันธ์ระหว่างสองฝั่งช่องแคบไต้หวันซึ่งก็คือแผ่นดินใหญ่จีนกับไต้หวัน นับวันยิ่งพัฒนาด้วยดี

ถ้าสังเกตเวลาผู้นำต่างชาติพบผู้นำจีน ไม่ว่าจะที่แผ่นดินใหญ่ หรือที่ไหน ๆ ในโลกก็ตามที ผู้นำเหล่านั้นก็มักยืนยันว่าสนับสนุนจีนเดียวคือสาธารณรัฐประชาชนจีน ที่รวมไต้หวัน ฮ่องกง มาเก๊าและทิเบตไว้ด้วยนั่นเอง

ว่าแล้วก็กินมะม่วงจิ๋ว หรือมะม่วงไข่(จีตั้น หมังกั๋ว)กับชาจีน พร้อมฟังเพลงของเติ้ง ลี่จวิน ไปพลาง ๆ ขอบอกว่า อย่างอร่อยและอย่างเพราะทีเดียว ( เสียดายถ้ามีข้าวเหนียวมูนมาแจมอีกนิด ก็คงสมบูรณ์ อยู่บ้านเราข้าวเหนียมมูนซื้อง่าย แต่อยู่ที่จีนถ้าอยากได้ต้องทำเอง )