ไปหนานโหลกู่เซียงทีไรอิ่มใจกลับมาทุกครั้ง

ช่างเป็นสถานที่ที่ให้ความรู้สึกได้ดี แม้จะต้องทอดน่องท่ามกลางคลื่นมหาชน หวิดถูกชนจากรถจักรยานทั้งจักรยานแบบปั่นดั่งเดิม และจักรยานไฟฟ้า ที่ดิฉันรู้สึกว่าคนขี่ต้องเก่งจริง ๆ สมองต้องไว สติต้องดี ขี่ไปใจลอยไปจะมาซอกแซกในหนานโหลกู่เซี่ยงเห็นทีจะไม่ได้แน่ ดิฉันคนหนึ่งละที่ไม่กล้า แม้สมัยเด็กจะท้าพวกทะโมนแข่งตอนขี่ไปโรงเรียนมาก็ตามที ความที่ทิ้งมานานก็ยอมรับว่าย่านนี้ดิฉันไม่กล้า

เท่าที่สังเกตจักรยานที่เขาขี่กันมีหลากหลายรูปแบบ หลากหลายขนาด และหลากหลายวัตถุประสงค์

1.ขี่ชมวิวแบบนักท่องเที่ยวก็ส่วนหนึ่งโดยเฉพาะฝรั่งนี่มีทั้งขี่กันเป็นกลุ่มและเดี่ยว ๆ ดูเขาสนุกสนาน เชี่ยวชาญกับการลัดเลาะเอามาก ๆ ท่านใดที่ชอบขี่จักรยานไม่ต้องห่วงทางการปักกิ่งเขามีจุดให้บริการจักรยานอยู่ทั่วเมือง โดยเฉพาะย่านนั้น จักรยานยังค่อนข้างใหม่ จุใจ แน่นอน

2.ขี่เป็นพาหนะเดินทาง อย่างที่ทราบกันดีจักรยานเป็นของคู่กับปักกิ่ง เป็นเอกลักษณ์อย่างหนึ่งของปักกิ่ง แม้ปัจจุบันคนปักกิ่งจะนิยมชมชอบรถยนต์ จนถึงขั้นพากันซื้อรถยนต์จนรถติดหนึบไม่แพ้กรุงเทพฯ ร้อนถึงทางการต้องหามาตรการหลากหลายมาใช้ กระทั่งจำกัดการออกป้ายทะเบียน แต่ก็ช่วยอะไรไม่ได้มากนัก ในย่านหูท้ง อย่างหนานโหลกู่เซี่ยงจักรยานจึงเป็นพาหนะสำคัญในการเดินทางของผู้คนมองไปในบ้านหน้าบ้านล้วนเห็นจักรยานจอดอยู่ คนขี่จักรยานที่นี่ดิฉันเดาว่าเขาต้องชำนาญทาง ชำนาญการหลบหลีกผู้คนมาก ๆ แม้มีรถยนต์จะหวังเอาไปขับในซอยที่เป็นถนนคนเดินก็คงไม่ได้ เพราะงั้นต้องจอดรถไว้ข้างนอกแล้วใช้จักรยานเอา เร็วได้ดั่งใจ แถมสุขภาพอนามัยก็ยังพลอยได้ไปด้วย

3.ขี่ส่งของประเภทจักรยานต่อท้ายให้เป็นกระบะไปด้วย เพราะในถนนคนเดินแห่งนี้ สองข้างทางคราคร่ำไปด้วยร้านค้า ทั้งอาหารการกิน ข้าวของเครื่องใช้ ร้านเสริมสวย ร้านเช่าพระจากไทยยังมีเลย ร้านอาหารไทยที่กำลังตกแต่งใกล้เปิดในเร็ววันนี้ ร้านเหล่านี้ถ้าสั่งของจากข้างนอก กะปิน้ำปลาหมดทำไง ก็พึ่งนี่แหละจักรยาน พระเอกตัวจริงของผู้ประกอบการที่นี่

4.ขี่พานักท่องเที่ยวท่องหนานโหลกู่เซี่ยง หน้าตาคล้ายสามล้อบ้านเรา แต่ตกแต่งให้น่านั่ง มีหลังคากันแดด ส่วนใหญ่คนขี่จักรยานจะแต่งตัวเรียบร้อย แน่นอนพวกเขาเชี่ยวชาญเส้นทางมากๆ ท่านที่อยากมาเที่ยวแต่ไม่อยากเดิน หรือเดินจนเมื่อยแล้ว อยากเปลี่ยนบรรยากาศก็สามล้อ พักน่องก่อนลุยกันต่อก็เข้าท่าดี

5.เป็นเฟอร์นิเจอร์ตกแต่งร้าน เห็นหลายร้านจอดจักรยานไว้หน้าร้านให้จักรยานเป็นพรีเซ็นเตอร์ มีคนไปแชะรูปกับจักรยาน มันก็เท่ห์ไปอีกแบบ

วานนี้ขณะท่องหนานโหลกู่เซี่ยงกับคุณสมภพ จันทร์ฟัก และไกด์กิตติมศักดิ์คุณหลิน ชินเลี่ยง เราไม่ได้ใช้จักรยาน แต่เราเดินกันประมาณเกือบ 5 ชั่วโมง เป็นการเดินที่ไม่รู้จักเหนื่อย หลุดจากถนนคนเดินที่วันหยุดคนยิ่งมากเราพากันเดินเรื่อยเปื่อย ลัดเลาะมาถึงริมถนนใหญ่ กลุ่มสตรีวัยกลางคนกำลังง่วนกับการห่อบะจ่าง ที่ใช้พุดทราและถั่วแดงเป็นใส้ ถามว่าลองทำได้ไหม ทุกคนบอกเอาเลย เราลงนั่งยอง ๆ ลองทำ...แต่ไม่สำเร็จ แต่น้า ๆ ก็หยอดยาหอมว่าไม่เป็นไร เพิ่งลอง บางคนลองมาหลายปีก็ยังห่อไม่ได้

พวกเราเดินดุ่มจนถึงหอกลอง หอระฆังของคู่บ้านคู่เมืองของปักกิ่ง แล้วก็ดิ่งลัดเลาะริมทะเลสาบ ตอนนั้นบรรดาร้านอาหารและบาร์ริมทะเลสาบทุกร้านคึกคักมีนักดนตรีมาเล่นกีตาร์ร้องเพลงให้พวกเราฟัง หลุดจากโซนร้านอาหารก็เป็นบ้านหรูที่ดูแล้วทุกหลังยังคงเอกลักษณ์การก่อสร้างแบบจีนเข้าใจว่าเขาคงมีข้อกำหนดว่าบ้านในโซนนี้จะต้องสร้างแบบนี้ ห้ามฉีกแนว

สวน

สุขภาพริมทะเลสาบที่คนทุกวัยมาเพลิดเพลินกันที่นี่ ตรงข้ามกันเป็นสำนักงานพุทธศาสนาแห่งชาติ เลยไปอีกนิด เป็นบ้านของมาดามซ่ง ชิ่งหลิง ภริยา ดร.ซุนยัตเซ็น ที่เขายังอนุรักษ์เอาไว้และเปิดให้ผู้สนใจเข้าชม ใครมีบ้านอยู่ริมทะเลสาบแถวนี้ดิฉันว่า เหมือนได้อยู่สวรรค์ น้ำในทะเลสาบสะอาด มีคนกระโจนลงไปแหวกว่าย พระพายเย็นสบาย แมกไม้สวยงาม จะไม่เรียกว่าสวรรค์ได้อย่างไร เดินไปก็หยิกตัวเองไปว่า เรามาเดินสวรรค์ของปักกิ่งหรือนี่ มารู้ตัวอีกทีก็เมื่อไกด์กิตติมศักดิ์ร้องเสียงหลงและคนขี่จักรยานเบรคดังเอี้ยด สาวคนหนึ่งละล่ำละลักขอโทษพร้อมถามว่าเป็นอะไรหรือเปล่า เราถึงอ้าวเกือบโดนชน แล้วรีบบอกว่าไม่เป็นไร ๆ ...แม้เกือบถูกจักรยานเฉี่ยว แต่ดิฉันก็ไม่รู้สึกโกรธ ถ้าหนานโหลกู่เซี่ยงไม่มีจักรยานมันคงขาดเสน่ห์ไปเยอะ

มาปักกิ่งอีกเมื่อไหร่ อย่าลืมใช้เวลาสักครึ่งค่อนวันกับหนานโหลกู่เซี่ยง ไม่เพียงตรอกซอยและหูท้งบ้านเก่าที่ทรงเสน่ห์ทรงคุณค่าของปักกิ่งเท่านั้น แต่ยังมีอีกหลายสิ่งหลายอย่าง สิบปากว่าไม่เท่าตาเห็น ถ้ามาเอง พึ่งรถไฟใต้ดินสาย 6 ลงที่สถานีหนานโหกู่เซี่ยง ย่ำให้เพลิน เดินให้เมื่อย หรือจะพักน่องบนสามล้อก็เพลินค่ะ.

---------------------------------------------------------------------------