อาหารบนโต๊ะค่ำนั้น มีหลากหลายอย่าง ที่ชอบมากคือซาลาเปาสีเหลืองที่เนื้อนิ่มภายในทำเป็นหลุมไว้ให้เราตักเครื่องที่แยกมาต่างหากใส่เข้าไปเหมือนใส่ใส้แล้วค่อยรับประทาน มันฝรั่งสีม่วงหัวเล็ก ๆ นำมาทอดทั้งเปลือกเคล้ากับพริกชี้ฟ้าทอดทั้งเม็ด เวลารับประทานทานได้ทั้งเปลือกโดยใช้จิ้มกับพริกป่นเก๋ไปอีกแบบ แกงจืดผักน้ำใสมีเสน่ห์ตรงที่ไม่ปรุงรสชาติไว้ทานแก้เผ็ดแก้เลี่ยน หมูตุ๋นใส่แปะก๊วย หมูพะโล้ใส่หัวไชเท้า อาหารผานเซี่ยนคล้ายอาหารไทยมาก ๆ ตรงที่หลาย ๆ อย่างมีเครื่องจิ้มด้วยทั้งเครื่องจิ้มที่เป็นพริกกับเกลือและเครื่องจิ้มที่เป็นซีอิ้วขาวผสมพริกและต้นหอมผักชีซอย

พอเข้าไปในหมู่บ้านโถว่เล่อ หมู่บ้านแปะก๊วยพันปีที่ตอนเข้าไปถึงใกล้มื้อเที่ยง แต่ร้านที่เราสั่งอาหารไว้ยังปรุงไม่เสร็จ เราจึงเห็นกระบวนการปรุงอาหารจากแปะก๊วยหลายอย่าง อาทิ

ผัดเผ็ดแปะก๊วย เขาจะนำแปะก๊วยที่กระเทาะเปลือกออกแล้วไปต้ม หลังจากนั้นนำมาทุบและสับไม่ต้องละเอียดนัก ก่อนจะนำไปผัดใส่กระเทียม ข้าวเหนียวนึ่งพริก ซีอิ๋ว เกลือ รสชาติออกมาอร่อยมาก คล้ายผัดกะเพรา