ในหมู่คนไทยที่อยู่ในปักกิ่ง เรามักจะแลกเปลี่ยนความคิดเห็นกันเสมอว่ามีอะไรในปักกิ่งที่เราประทับใจมาก ๆ และมีอะไรที่เราไม่ค่อยชอบ จำได้ว่าครั้งหนึ่งในวงสนทนาบนโต๊ะอาหารกับเพื่อนคนจีนที่ทำงานด้วยกันที่ซีอาร์ไอ พวกเขาเคยถามว่าเราชอบอะไรและไม่ชอบอะไรในปักกิ่งขอให้ตอบกันตรง ๆ เพราะเขาอยากรู้ ก่อนตอบคำถามดิฉันได้ขอเพื่อนชาวจีนว่าเราเองก็อยากรู้ว่าคุณชอบอะไรและไม่ชอบอะไรในกรุงเทพฯเพราะเพื่อนทุกคนล้วนเคยมากรุงเทพฯหลายครั้ง ที่สำคัญจำนวนไม่น้อยมาเรียนเป็นปี หรือมาทำงานประจำสำนักงานซีอาร์ไอกรุงเทพฯอยู่หลายปีน่าจะสะท้อนให้เราฟังได้ดี แล้วก็เช่นกันขอให้ตอบตรง ๆ ไม่ต้องเกรงใจกัน เพราะเราก็อยากรู้ จำได้ว่าสิ่งที่เพื่อนคนจีนชอบมากที่สุดคือ คนไทยยิ้มแย้มแจ่มใสมีน้ำใจ แต่สิ่งที่เขาไม่ชอบที่สุดคือบาทวิถี ทางเท้าถูกยึดเป็นที่ขายของคนต้องลงไปเดินในถนน อันตรายมาก ขณะที่ความประทับใจของเราต่อปักกิ่งคือ ระบบขนส่งมวลชนดีมากแถมราคาถูก วันนี้ก็เลยจะนำเรื่องความประทับใจนี้มาขยายความ

ป้ายรถเมล์ในปักกิ่งให้ข้อมูลกับผู้เดินทางเกี่ยวกับรถเมล์แต่ละสายและจุดจอดรถเมล์ได้อย่างยอดเยี่ยม เพราะ

1. มีป้ายบอกชื่อป้ายรถเมล์แห่งนั้นว่าชื่อป้ายอะไรโดยบอกทั้งภาษาจีนและอังกฤษ

2. มีป้ายถาวรบอกข้อมูลรถเมล์ทุกสายที่จะจอดในป้ายนี้ โดยแต่ละสายจะบอกข้อมูลละเอียดยิบว่ารถเมล์สายนี้คันแรกจะวิ่งออกจากท่ากี่โมงและคันสุดท้ายกี่โมง จะจอดป้ายไหนบ้าง

3. ทุกป้ายจะมีช่องจอดรับส่งผู้โดยสารสำหรับรถเมล์แต่ละสายไว้อย่างชัดเจนเป็นการเฉพาะ โดยจะมีการตีเส้นสีขาวหรือสีเหลืองบนบาทวิถีหรือถ้าป้ายนั้นมีรถจอดมากอาจมีการเขียนไว้ตรงขอบถนนแล้วระบุสายรถเมล์ที่จะจอดตามช่อง ซึ่งคนขับรถเมล์ที่นี่จะเคร่งครัดมาก เขาจะจอดรับส่งตรงช่อง คนจะขึ้นรถเมล์ก็ไปยืนเข้าคิวตรงช่องที่จอดรับส่งสำหรับสายนั้น ๆ

4. ป้ายรถเมล์ที่มีรถเมล์มาจอดรับส่งผู้โดยสารหลายสาย จะมีจุดจอดรับส่งผู้โดยสารซึ่งทำเป็นช่อง ๆ ไว้หลายช่อง แม้ในช่วงชั่วโมงเร่งด่วนตอนเช้าตอนเย็นผู้คนจะเยอะขนาดไหนแต่ก็มีระเบียบไม่ต้องวิ่งกันจ้าละหวั่นคอยเดาใจว่าคนขับจะจอดตรงไหนหรือบางทีเล่นไม่จอดป้านเอาดื้อ ๆ แบบที่บ้านเรา

5. คนขับรถเมล์จะจอดตามป้ายทุกป้ายที่ระบุไว้ แม้จะไม่มีผู้โดยสารลง เขาก็จอดตามระเบียบทุกป้าย

6. คนขับจะจอดให้ผู้โดยสารขึ้นลงจนหมดเรียบร้อยจึงปิดประตูและออกรถ ไม่มีการเร่งให้ผู้โดยสารรีบขึ้นหรือรีบลงเพื่อทำเวลา แต่ผู้โดยสารทุกคนก็จะรู้และเตรียมตัวอย่างดี

7. เมื่อขึ้นรถแล้ว ในรถจะมีที่นั่งสำหรับเด็ก สตรี คนชรา คนพิการ หญิงตั้งครรภ์ โดยจะอยู่สวนหน้าทั้งซ้ายและขวา สีของเก้าอี้จะต่างกัน นอกจากนี้รถทุกคันยังมีที่นั่งพิเศษสำหรับผู้พิการที่นำวีลแชร์ขึ้นรถมาด้วย

8. ในรถเมล์จะมีป้ายบอกทางที่เป็นทั้งเสียงและอักษรวิ่งโดยบอกเป็นภาษาจีนและภาษาอังกฤษ เมื่อรถเมล์ออกจากป้ายไม่นานก็จะมีเสียงประกาศและข้อความขึ้นมาว่าป้ายต่อไปคือป้ายอะไร ให้ผู้โดยสารที่จะลงเตรียมตัว

9. ในรถเมล์มีโทรทัศน์บนรถเมล์ให้ข่าวสาร ข้อมูล สาระบันเทิงแก่ผู้โดยสารซึ่งคนขับจะเปิดทีวีให้ผู้โดยสารชมตลอดทาง

10. เมื่อสุดสายสิ้นสุดการวิ่ง 1 เที่ยว จะมีการทำความสะอาด 1 รอบ จึงไม่แปลกใจว่าทำไมรถเมล์จีนสะอาดมาก

11. ราคาค่าโดยสาร โดยทั่วไปเริ่มต้นที่ 1 หยวน มีบางสายเริ่มต้นที่ 2 หยวน สำหรับการจ่ายด้วยเงินสด แต่ถ้าซื้อกุงเจียวข่าหรือบัตรโดยสารที่จะใช้ได้กับทั้งรถยนต์และรถไฟใต้ดิน เวลาขึ้นรถก็รูดบัตรนี้จะทำให้เราจ่ายถูกกว่ามาก ถ้าเป็นรถเมล์ราคาเดียวตลอดสาย ก็จ่ายเพียง 4 เหมา หรือประมาณ 2 บาทเท่านั้น จะสังเกตุว่าเป็นราคาดียวเมื่อรูดบัตรครั้งเดียวเวลาขึ้นเวลาลงไม่ต้องรูด (ส่วนรถไฟใต้ดินที่ปัจจุบันยังเป็นราคาเดียวตลอดสาย รูดบัตรขึ้นลงหรือจ่ายเงินสดก็ราคาเท่ากันคือแค่ 2 หยวนเท่านั้น)

12. คนขับรถเมล์กระเป๋ารถเมล์ที่นี่เหมือนคนศักดิ์สิทธิ์ เพราะสั่งผู้โดยสารได้ ถ้ามีผู้สูงวัยขึ้นเขาจะชี้ให้หนุ่มสาวคนไหนที่นั่งเฉยอยู่ลุกให้ที่นั่ง คนนั้นก็ต้องทำ และถ้าบอกให้ขยับเข้าในทุกคนก็ต้องขยับ เชื่อฟังโดยดีไม่มีปัญหา ข้อนี่เข้าท่า เพราะคนขับก็ปฏิบัติตัวดีมาก ขับรถเรียบร้อยมาก

จีนเตรียมความพร้อมอำนวยความสะดวกสำหรับการเดินทางไว้ให้ประชาชนของเขาดีมากและก็ยังเป็นประโยชน์สำหรับชาวต่างชาติที่ไปเที่ยวหรือไปทำงานในจีนด้วย หากบ้านเราจะปรับใช้บ้างก็น่าจะเป็นประโยชน์กับทั้งคนไทยด้วยกันและต่างชาติที่นับวันมาเที่ยวมาทำงานที่บ้านเรามากยิ่งขึ้นโดยเฉพาะพวกแบคแพคเกอร์ คนขับรถเมล์บุคคลสำคัญที่เราอยากให้คุณภูมิใจในหน้าที่ของคุณที่นำพาผู้โดยสารถึงจุดหมายปลาบทางอย่างปลอดภัย และใช้รถใช้ถนนร่วมกับทุกคนอย่างปลอดภัยเช่นกัน 

--------------------------------------------------------------------------------