เพื่อนเป็นคนชอบหนาว อยากมาเที่ยวปักกิ่งในหน้าหนาว ถามดิฉันว่ามีอะไรให้กินบ้าง ดิฉันบอกมีทุกอย่าง มาที่นี่ไม่ผิดหวังประเทศจีนสมัยนี้อุดมสมบูรณ์สุด ๆ ยิ่งมาปักกิ่งเมืองหลวงของประเทศด้วยแล้วจะกินอาหารตะวันตก ตะวันออก หรืออาหารจีนบนแผ่นดินอันกว้างใหญ่ไพศาลนี้ เดี๋ยวนี้ที่ปักกิ่งมีอาหารทุกภาคของจีนและทุกภูมิภาคของโลกมาให้นักกินได้เลือกกินอย่างจุใจ อยู่เดือนหนึ่งกินไม่ซ้ำกันสักมื้อก็ทำได้ เพื่อนร้องโอ้โห แบบนี้ต้องมา แต่ก็ยังให้ยกตัวอย่าง วันนั้นยกตัวอย่างไปหลายอย่าง ส่วนหนึ่งที่จำได้คือ

ตงไหลซุ่น สุกี้เนื้อแพะเจ้าดังสุดในปักกิ่งมีหลายสาขา เป็นอาหารมุสลิมที่มีสัญลักษณ์ให้เราเห็นเด่นชัด ลักษณะเด่นคือหม้อสุกี้ต้องเป็นหม้อทองแดงขนาดใหญ่ มีปล่องตรงกลางสูงเชียว มองเห็นแต่ไกล ตอนก่อนหน้าหนาวนอกจากที่นั่งในร้านแล้ว ที่นังบริเวณหน้าร้านก็ได้รับความนิยม นักกินมักมากันเป็นกลุ่มสั่งสารพัดผัก สารพัดเส้น แล้วก็เนื้อสัตว์โดยเฉพาะเนื้อแพะ ลวกไปกินไป กินไปกินมาก็จะร้อน ผู้ชายบางคนถึงขั้นถอดเสื้อกินก็มี อาหารชนิดนี้ให้ความอบอุ่นกับร่างกายอย่างดีทีเดียวแถมได้สารอาหารครบถ้วน

เนื้อแพะย่างก็ขายดี เขาเอาเนื้อแพะมาเสียบไม้นำไปย่างแล้วโรยพวกเครื่องปรุงอย่างพริก เกลือและอื่น ๆ เข้าไป รสชาติเข้มข้น เข้าท่า หน้าหนาวจะมีเนื้อแพะย่างขายโดยทั่วไป บางร้านจะขายแพะย่างเป็นขา เจอเข้าไปขาหนึ่งก็แทบจอด

เกาลัดคั่ว เกาลัดที่จีนนี่มีหลากหลายขนาดแถมมีคุณภาพดี ถ้าลูกใหญ่ ๆ ขายสดชั่งละ 5 หยวนราคาถูกกว่าพวกขนาดกลางและขนาดเล็กที่ราคาอยู่ที่ชั่งละ 8 – 9 หยวน ตอนนี้ผลผลิตออกสู่ตลาดเยอะ เกาลัดคั่วทำให้หน้าหนาวยิ่งมีเสน่ห์ กลิ่นของเกาลัดคั่วจะเรียกลูกค้า แถมถ้าเป็นลูกใหญ่ ๆ พ่อค้ามักจะบากตรงกลางมาให้ แกะง่ายทานได้สะดวก แต่ราคาก็จะพุ่งสูงขึ้นคั่วแล้วชั่งละ 20 – 25 หยวน ดิฉันพยายามจะมาบากเองแล้วนึ่งทาน บากได้ 2 – 3 ลูกต้องถอดใจไม่ง่ายเหมือนที่คิด ในท้ายที่สุดนึ่งแล้วมาผ่าซีกใช้ช้อนเล็ก ๆ แบบช้อนกาแฟตักเนื้อออกมาทาน ทุลักทุเลดี เพราะพอนึ่งแล้วเปลือกมันเหนียวแกะไม่ง่ายเหมือนที่เขาคั่ว เพราะที่คั่วเปลือกมันกรอบแกะได้ง่ายมาก แค่ใช้ปลายนิ้วกดลงไปก็ตรงจุดใกล้ ๆ ปลายแหมของลูกเกาลัด เปลือกมันก็จะแตกปอกง่ายกินง่าย แม้จะมีเกาลัดบรรจุซองที่ไม่มีเปลือก แต่ดิฉันว่ามันอร่อยสู้ที่เขาคั่วสด ๆ ไม่ได้

มันเผา ความจริงมีขายทุกหน้า แต่สำหรับหน้าหนาวแล้วรู้สึกว่ากลิ่นและรสของมันจะรัญจวนใจสร้างบรรยากาศให้เรามีความสุข พวกเราหลายคน ตั้งข้อสังเกตกันว่าหากหน้าหนาวขาดซึ่งกลิ่นเกาลัดคั่วกลิ่นมันเผา เสน่ห์ของฤดูกาลก็น่าจะดูเฉาตามไปด้วย ที่สำคัญของพวกนี้ต้องกินตอนอุ่น ๆ จึงจะอร่อย

ถังหูลู่ ผลไม้เสียบไม้แล้วเคลือบด้วยน้ำตาล โดยจะนำผลไม้หลายชนิดมาเสียบไม้แล้วนำไปเคลือบน้ำตาล ในไม้หนึ่งอาจเป็นผลไม้ชนิดเดียวกันหรือต่างชนิดกันก็ได้ นอกจากผลไม้แล้วยังมีการนำพวกถั่วต่าง ๆ อย่างวอลนัท พวกมันเช่นซานเย่า ที่หน้าตาคล้ายมันมือเสือแต่มีรูปทรงยาวมาเสียบไม้ด้วย ผลไม้หลักที่นิยมนำมาทำถังหูลู่คือซันจา มองผิวเผินคล้ายพุทราผสมชมพู่ รสเปรี้ยวคนไทยมักคุ้นกับขนมที่ทำจากซันจาสมัยก่อนซื้อหาได้จากตลาดกิมหยงหาดใหญ่ เดี๋ยวนี้มีขายทั่วไป ห่อเล็ก ๆ แกะออกมาแล้วข้างในเป็นแผ่นสีแดง ๆ แผ่นคล้ายเหรียญ รสอมเปรี้ยวอมหวาน นอกจากซันจาแล้วพวกส้มเขียวหวาน องุ่น สตรอเบอรี่ ก็นิยมนำมาทำ ถังหูลู่จะมีขายมากเป็นพิเศษในช่วงฤดูใบไม้ร่วงจนถึงฤดูใบไม้ผลิ

ชาร้อน ทั้งชาเขียว ชาขาว ชาแดง ชาดำ ชาผูเอ่อร์ ดิฉันว่าฤดูที่จิบแล้วมีความสุขมากสุด คือฤดูหนาว ยิ่งช่วงหิมะตก จิบชาอุ่น ๆ นั่งมองหิมะ กลิ่นชาในหน้าหนาวมีเสน่ห์สุด ๆ

ถ้ามีโอกาสมาปักกิ่งในช่วงหน้าหนาวลองหาของพวกนี้มารับประทานนะคะ จะให้บรรยากาศและความทรงจำที่ดี พอได้กลิ่นมันเผา เกาลัดคั่ว ได้กลิ่นชาเมื่อไหร่ คิดถึงปักกิ่งทันที เห็นไหมเที่ยวปักกิ่งหน้าวหนาวได้กำไร ใช่ได้แค่ความหนาวที่ถวิลหา ปักกิ่งยินดีต้อนรับทุกท่านค่ะ