นับแต่อดีตอาหารชาววังที่มีความเลิศล้ำในรสชาติและความประณีตวิจิตรบรรจง มักมีอิทธิพลต่ออาหารพื้นบ้านไม่มากก็น้อย และในมุมกลับกันอาหารธรรมดาๆ ที่ชาวบ้านนิยมรับประทานกันอย่างแพร่หลาย ก็ได้ถูกนำขึ้นโต๊ะเสวยและกลายเป็นที่โปรดปรานของจักรพรรดิจีนด้วยเช่นกัน

ยกตัวอย่าง "โต้วจือร์ – น้ำนมถั่วเขียวหมัก" ได้ชื่อว่าเป็นเครื่องดื่มสุดโปรดของชาวเมืองปักกิ่ง โดยเฉพาะคนรุ่นเก่าจะบอกเป็นเสียงเดียวกันว่า หากหลายวันแล้วไม่ได้ดื่มเป็นรู้สึกว่าท้องไส้มันโหวงๆ พิกล...

"โต้วจือร์(豆汁儿)" เป็นเครื่องดื่มที่ออกสีเทาแกมเขียวนิดๆ เนื่องด้วยทำมาจากกากถั่วเขียวที่ผ่านการหมัก จึงมีรสชาติออกเปรี้ยวและกลิ่นแปลกๆ เรียกว่าไม่น่าพิสมัยเท่าน้ำเต้าหู้ที่ทำจากถั่วเหลือง ทำให้คนจีนด้วยกันเองยังบอกว่ายากจะรับได้ แต่คนปักกิ่งกลับถูกปากและดื่มติดกันเป็นนิสัยเลยทีเดียว โดยโต้วจือร์มีความเป็นมายาวนาน และได้รับความนิยมจากชาวบ้านทั่วไปตั้งแต่สมัยราชวงศ์เหลียวและซ่งแล้ว พอมาถึงยุคราชวงศ์ชิง ชาวปักกิ่งต่างหลงรักเข้าเต็มเปาและนิยมดื่มกันอย่างแพร่หลายแทบทุกครัวเรือน

จนมีเรื่องเล่าขานกันว่า ในยุคฮ่องเต้เฉียนหลงปีที่ 18 แห่งราชวงศ์ชิง มีคนนำเรื่องความนิยมของชาวบ้านขึ้นทูลเกล้าถวายรายงานต่อฮ่องเต้ด้วยว่า เนื่องจากชาวเมืองนิยมดื่มเครื่องดื่มอย่างหนึ่งที่ชื่อว่า "โต้วจือร์" อย่างมาก จึงได้เร่งส่งคนไปตรวจสอบดูว่าเป็นเครื่องดื่มที่สะอาดดีหรือไม่ ซึ่งภายหลังการตรวจสอบพบว่า ไม่มีส่วนประกอบใดที่ไม่ปลอดภัย จึงได้นำตัวคนทำโต้วจือร์ 2 คนเข้าวังเพื่อทำถวายฮ่องเต้ด้วย

นับแต่นั้นมา ทุกปีในช่วงเดือนเก้าตามปฏิทินจีนโบราณถึงเทศกาลลี่เซี่ย(ย่างสู่ฤดูร้อน)ของปีถัดไป หลังฮ่องเต้และฮ่องเฮาเสวยพระกระยาหารเสร็จเรียบร้อยแล้ว ทางห้องเครื่องจะนำ "น้ำโต้วจือร์" มาถวาย นอกจากเพื่อแก้เลี่ยนแล้ว ยังดีต่อการย่อยอาหารและช่วยทำความสะอาดขจัดไขมันที่ติดตามผนังกระเพาะลำไส้ได้อีกด้วย

 

ทั้งนี้ การดื่ม "น้ำโต้วจือร์" ถ้าเทียบแล้วไม่เหมาะที่จะดื่มในตอนเช้าแบบน้ำเต้าหู้ เพราะความเปรี้ยวของรสชาติดื่มลงไปคงแสบกระเพาะลำไส้ไม่น้อย ที่ดีควรดื่มในช่วงบ่ายเพื่อช่วยล้างความมันความเลี่ยนจากอาหารที่ทานไป โดยชาวปักกิ่งจะมีเครื่องเคียงทานร่วมคือ "วงแป้งทอด(焦圈)"

เก่าเล่าไปใหม่บอกมา โดย วังฟ้า 羅勇府