1. 可以

"可以"(kě yǐ) ในบทนี้มีความหมายต่างจากคำว่า "可以" ซึ่งปรากฏในประโยค "就可以了" (jiù kě yǐ le, ก็ได้/พอแล้ว) ในบทที่ 2 "可以" ในบทนี้หมายถึง สามารถ(กระทำได้)

2. 多少

"多少"(duō shǎo) ในบทนี้เป็นคำแสดงคำถาม หมายถึง "เท่าไหร่" มีวิธีการใช้เหมือนคำว่า "什么"(shén me) ในบทที่ 2

3. 换

คำว่า "换"(huàn) 2 คำที่ปรากฏในบทสนทนาที่ 1 มีความหมายต่างกันเล็กน้อยคือ ในประโยค "我想换一百美元"(wǒ xiǎng huàn yì bǎi měi yuán) คำนี้จะหมายถึง "แลกเปลี่ยน(เงินตรา)" ส่วนในประโยค "可以换八百元人民币"(kě yǐ huàn bā bǎi yuán rén mín bì) คำนี้จะหมายถึง "แลกได้เป็นเงินจำนวน..."

4. หน่วยเงินของเงินสกุลเหรินหมินปี้

1) สกุลเงินของประเทศจีนคือเงินสกุลเหรินหมินปี้[￥RMB] หน่วยเงินต่างๆ แบ่งออกเป็น "元"(yuán) หยวน, "角"(jiǎo) เจี่ยวหรือกั๊ก และ "分"(fēn) เฟินหรือสตางค์ โดยมีลำดับการเรียงดังนี้ ___ 元 หยวน (￥1) ___ 角 เจี่ยว (￥0.1) ___ 分 เฟิน (￥0.01)

2) กฎการอ่านจำนวนเงินมีดังนี้

　A. ในภาษาพูด หน่วย "元" หยวน, "角" เจี่ยว สามารถใช้คำว่า "块"(kuài) ไคว่ และ "毛"(máo) เหมา แทนได้ตามลำดับ

　B. หากค่าของหน่วย "角" เจี่ยว และ "分" เฟินเป็นศูนย์ เราจะไม่อ่านชื่อหน่วยทั้งสองหน่วยนี้ แต่หาก "角" เจี่ยว มีค่าเป็นศูนย์ แต่ "分" เฟินไม่ใช่ศูนย์ จะต้องอ่านค่า "ศูนย์" ของหน่วย "角" เจี่ยวว่า "零"(แต่ไม่ต้องอ่านชื่อหน่วย "角" เจี่ยว) เช่น

　　￥7.00　七元(qī yuán)

　　￥9.02　九元零二分(jiǔ yuán líng èr fēn)

　C. หากหน่วย "分" เฟินมีค่าเป็นศูนย์ สามารถละการอ่านชื่อหน่วย "分" เฟินได้ เช่น

　　￥2.60　两元六角(liǎng yuán liù jiǎo)

　D. หากใช้หน่วย "块" ไคว่คู่กับ "角" เจี่ยว โดยทั่วไปจะละหน่วยท้ายสุดไว้ แต่หากใช้หน่วย "元" หยวนคู่กับ "角" เจี่ยว จะต้องอ่านหน่วยสุดท้ายด้วยเสมอ เช่น

　　￥1.40　一块四(yī kuài sì)

　　￥8.00　八元(bā yuán)

　　￥13.50　十三元五角(shí sān yuán wǔ jiǎo)

3) ตัวอย่างการอ่านจำนวนเงิน

　　￥21.00　二十一元(èr shí yī yuán)　二十一块(èr shí yī kuài)

　　￥8.60　八元六角(bā yuán liù jiǎo)　八块六(毛)〔bā kuài liù (máo)〕

　　￥19.34　十九元三角四分(shí jiǔ yuán sān jiǎo sì fēn)　十九块三毛四(分)〔shí jiǔ kuài sān máo sì(fēn)〕

　　￥5.25　五元二角五分(wǔ yuán èr jiǎo wǔ fēn)　五块二毛五(分)〔wǔ kuài èr máo wǔ (fēn)〕

　　￥7.01　七元零一分(qī yuán líng yī fēn)