การเชิดมังกร หรือการรำโคมมังกร เป็นกิจกรรมทั่วไปของชนเผ่าต่างๆในแต่ละท้องที่ทั่วประเทศจีน มีรูปแบบหลากหลาย โดยไม่มีการรำชนิดไหนสู้ได้ อักษรที่แกะสลักบนกระดองเต่าและกระดูกในสมัยราชวงศ์ซาง มีบันทึกว่า มีคนรวมตัวกันบูชามังกรเพื่อขอฝน หนังสือ "ชุนชิวฝันลู่" ของต่ง จ่งซู นักประพันธ์ยุคราชวงศ์ฮั่นมีข้อความบันทึกเรื่องการเชิดมังกรเพื่อขอฝนให้ตกต้องตามฤดูกาล ต่อจากนั้น มีหนังสือและบทกวีบันทึกการเชิดมังกรทั้งในวังและของประชาชนทั่วไปมาโดยตลอด จนถึงปัจจุบัน การเชิดมังกรยังเป็นรูปแบบแสดงเพื่อเฉลิมฉลองเทศกาลและงานมงคลชนิดหนึ่ง วิธีการเชิดมังกรจะประกอบด้วยอุปกรณ์ชนิดต่างๆ การออกแบบ และการเชิด สามารถแบ่งเป็นมังกรตามวัตถุดิบจัดทำได้หลายประเภท
มังกรผ้าในเมืองเฟิ่งฮว่าได้ชื่อจากอำเภอเฟิ่งฮว่า มณฑลเจ้อเจียง เป็นการเชิดมังกรที่เป็นเอกลักษณ์ท้องถิ่นชนิดหนึ่ง แต่เดิมเป็นพิธีไหว้เจ้า อัญเชิญเทพเจ้า และให้ความบันเทิงแก่เทพเจ้า มีอายุกว่า 800 ปีแล้ว
เอกลักษณ์ของมังกรผ้าเฟิ่งฮว่าคือ มีชีวิตชีวา วงกลม มีท่าทางเหมือนตัวจริง และเปลี่ยนขบวนการเชิดรวดเร็ว การเชิดจะมีการม้วน หมุน แหวกว่าย ตีลังกา กระโดด และทีเล่นทีจริง นักแสดงต้องมีทั้งความรวดเร็ว อ่อนไหว สามารถเปลี่ยนการร่ายรำได้หลายท่าอย่างฝีมือยอดเยี่ยม ท่วงท่าการรำจะสอดคล้องไปกับการเคลื่อนไหวของตัวมังกร แม้เปลี่ยนรูปขบวนแต่มังกรยังไม่เปลี่ยน เมื่อมังกรเคลื่อนไหวนั่นแล้ว แถวขบวนจึงค่อยเปลี่ยนตาม เมื่อคนเดินเข้ามาใกล้ มังกรจะม้วนเป็นรูปวงกลม เมื่อมังกรทะยานขึ้นฟ้า คนต้องรำไปด้วย เนื่องจากตัวมังกรไม่หนักเท่าไร จึงสะดวกในการเชิดและม้วนตัว ขบวนการแสดงของมังกรผ้าเฟิ่งฮว่ามีมากกว่า 40 แบบ บางขบวนได้รับการคัดเลือกเป็นต้นแบบการแข่งขันการเชิดมังกรของสำนักงานกีฬาแห่งชาติจีน และถูกเลียนแบบและเผยแพร่ออกไปทั่วประเทศอย่างกว้างขวาง
เนื่องจากมังกรผ้าของเฟิ่งฮว่ามีคุณค่าทางวัฒนธรรมโดดเด่น และย่อมจะต้องเผชิญกับวิกฤตที่แอบแฝงมากับสังคมยุคใหม่อย่างแน่นอน ทางการท้องถิ่นจึงจัดอยู่ในการอนุรักษ์ เมื่อ ค.ศ. 1990 มังกรผ้าเฟิ่งฮว่าถูกบันทึกเข้าในหนังสือเรียบเรียงการร่ายรำภาคประชาชนของจีน(มณฑลเจ้อเจียง) เมื่อ ค.ศ. 1996 เมืองเฟิ่งฮว่าได้รับการแต่งตั้งเป็นหมู่บ้านแห่งศิลปะภาคประชาชนของจีน จากกระทรวงวัฒนธรรมจีน และเมื่อ ค.ศ. 2005 มังกรผ้าเมืองเฟิ่งฮว่าได้ขึ้นทะเบียนบัญชีรายชื่อมรดกวัฒนธรรมวิถีชนงวดแรกของรัฐบาลมณฑลเจ้อเจียง
(Ton/Ping)
