เมื่อเร็วๆ นี้ หนังสือพิมพ์นิวยอร์กโพสต์ตีพิมพฺบทควาหัวข้อโรแมนติก แบบจีน โดยระว่า แม้ว่าปัจจุัับัน สังคมจีนอยู่ในช่วงที่เจริญที่สุดในประวัติศาสตร์ แต่เรื่องการหาคู่ก็ยังเป็นปัญหายากเช่นกัน

ผู้เขียนบทความได้ยกเรื่องหนึ่งเป็นตัวอย่างว่า เมื่อเร็วๆ นี้ มีคนแนะนำให้เพื่อนคนหนึ่งนัดพบสาวที่กรุงปักกิ่ง สิ่งที่คาดคิดไม่ถึงคือ พอไปถึงร้านกาแฟ่ซึ่งเป็นจุดนัดพบแล้ว นอกจากสาวที่นัดไว้ ยังมีแม่ของสาวมาด้วย ภายในไม่กี่นาที แม่ของสาวก็ถามปัญหาหลายเรื่อง อาทิ คุณมีเงินเดือนเท่าไหร่ คุณเรียนจบที่ไหน มีบ้านเป็นของตนเองหรือยัง เป็นต้น

ในประเทศจีน ความโรแมนติกระหว่างชายกับหญิงมีสิ่งที่มาเบียดบังอย่างมาก การนัดหาคู่กลายเป็นการค้าพาณิชย์อย่างหนึ่งชะแล้ว ที่กรุงปักกิ่ง ตลาดนัดหาคู่พัฒนาอย่างรวดเร็ว ในอุทยานต่างๆ มักจะเห็นกลุ่มพ่อแม่ชุมนุมกันเพื่อช่วยแนะนำหาคู่ให้กับลูก และยังมีสโมสรชายโสดหรือหญิงโสดต่างๆ นาๆ มีบทบาทช่วยหาคู่ตามความต้องการของฝ่ายใดฝ่ายหนึ่ง นอกจากนั้น ยังมีหนุ่มสาวจำนวนนับพัน เข้าร่วมงานหาคู่ที่จัดเป็นประจำ เพื่อหาคนถูกใจ สำหรับสาวจีนในปัจจุบัน หนุ่มควรจะมีรถยนต์ บ้าน เงินเดือนที่ดูดี ถ้าตัวสูง ใหญ่และหน้าตาหล่อก็ยิ่งดี

ที่เมืองเฉิงตู เมืองเอกมณฑลเสฉวน สาวบางคนยอมจ่ายเงิน 3,100 หยวนไปเข้าชั้นฝึกอบรมพิเศษ เพื่อเรียนวิธีที่จะหาคนรวยมาเป็นคู่ ส่วนสถานีโทรทัศน์สดาร์ทีวีของมณฑลเจียงซู มีรายการหนึ่งได้รับความนิยมมากทั่วทั่งประเทศจีน คือรายการโทรทัศน์ที่ชื่อว่า "เฟยเฉิงอู้ร่าว" แปลว่า ถ้าไม่มีความจริงใจ ก็อย่ามายุ่งกับฉัน ซึ่งเป็นรายการหาคู่ทางโทรทัศน์ ในรายการครั้งหนึ่งมีหนุ่นที่เป็นคนงานธรรมดา ไม่ใช่คนรวยในสายตาของสาว พอเขาขอหมั้นกับสาวที่เขาหลงรัก สาวบอกกับเขาว่า ฉันยอมร้องให้บนรถ บีเอ็มดับเบิลยู แต่ก็ไม่อยากหัวเราะบนจักรยานของคุณ

สถิติปรากฏว่า จนถึงปี 2020 ในประเทศจีน จะมีชายมากกว่าหญิง 24 ล้านคน ในจำนวนนี้ ส่วนใหญ่เป็นชายโสดในชนบท ที่เมืองใหญ่ สัดส่วนของราคาบ้านกับรายได้คิดเป็น 12 ต่อ 1 เรื่องเหล่านี้ ทำให้สาวที่จบการศึกษาสูง และมีความหวังหรือเป้าหมายชีวิตค่อนข้างสูงนั้น ยากที่จะหาคู่ที่เหมาะสมได้

เมื่อถึงวันขึ้น 7 ค่ำเดือน 7 ตามจันทรคติของจีน ซึ่งเป็นวันวาเลนไทน์จีน ท้องที่ต่างๆ มีการจัดงานหาคู่พร้อมกัน ผู้รับผิดชอบสโมสรชายโสดหรือหญิงโสดแห่งหนึ่งของในกรุงปักกิ่งกล่าวว่า ต้องเป็นคนที่จบการศึกษาระดับปริญญาตรีขึ้นไป และจ่ายค่าสมาชิก 560 หยวนต่อปี จึงมีสิืทธิ์ร่วมงานหาคู่ครั้งนี้ ส่วนที่เมืองกว่างหยวนมณฑลเสฉวน คาดว่าแต่ละครั้งที่จัดงานมีหนุ่นสาวประมาณหมื่นคนเข้าร่วมงานหาคู่

ปัจจุบันในจีน มีสาวกลุ่มหนึ่งที่ฉลาด ฐานะเศรษฐกิจมั่นคั่ง มีงานทำที่น่าพอใจและเป็นสาวเฟชั่น แต่ยังเป็นโสดอยู่ กลุ่มนี้เกิดขึ้นพร้อมกับเศรษฐกิจที่เจริญเติบโตขึ้นอย่ารวดเร็วของจีน แต่ก็เป็นปัญหาอย่างหนึ่งของรัฐบาลจีน และถูกตั้งชื่อว่า "สาวล้นเหลือ"

ปัจจุบัน หญิงโสดเหล่านี้กลายเป็นปัญหาที่ทำให้รัฐบาลปวดหัว เพราะว่า ทางจีนมีแนวคิดการบริหารที่ว่า การแต่งงานและครอบครัวที่สมบูรณ์เป็นพื้นฐานของสังคมสมานฉันท์ แต่หญิงสาวเหล่านี้เป็นปัญหาจริงๆ เพราะทำให้ชายหนุ่มที่หาคู่ไม่ได้เพิ่มมากขึ้น จึงเพิ่มปัจจัยไม่มั่นคงต่อสังคมมากขึ้นด้วย

กล่าวได้ว่าเป็นวิกฤตด้านประชากรสำหรับรัฐบาลจีน เพราะว่ามีชายล้นเหลือหลายล้านคนที่หาคู่ไม่ได้

เนื่องจากสาเหตุทางประวัติศาสตร์ พ่อแม่ในสังคมจีน โดยเฉพาะในชนบทมักจะชอบมีลูกชายมากกว่าลูกสาว ทำให้ปัจจุบัน สัดส่วนของชายกับหญิงเป็น 118 ต่อ 100 แม้ว่าเกิดสภาพไม่สมดุลอย่างมากระหว่างชายกับหญิง แต่ยังมีสาวจำนวนมากไม่ยอมแต่งงานเลยเพราะไม่สามารถหาคู่ที่ถูกใจ

ทำไมสังคมจีนมีชายมากว่าหญิง แต่ยังมี "สาวโสดหลงเหลือ" อยู่ จำนวนมากขึ้น ผู้เชี่ยวชาญกล่าวว่า สาเหตุสำคัญคือมวลรวมการผลิตภายในประเทศมากขึ้น สตรีจีนหางานที่ดีในหน่วยงานหรือบริษัทต่างๆ ง่ายขึ้น และมีรายได้ดีด้วย จึงไม่ต้องพึ่งพาอาศัยผู้ชาย นอกจากนั้น เงื่อนไขในการหาคู่ก็สูงขึ้นเรื่อยๆ มีมาตรฐานอย่างน้อยต้องมีระดับการศึกษาสูง มีบ้านชุดหนึ่ง หรือในเมืองใหญ่อย่างกรุงปักกิ่ง ยังมีการกำหนดว่าต้องมีสำมะโนครัวในเมืองนี้ด้วย เป็นต้น

(Yin/Lin)