เมื่อเร็วๆ นี้ หนังสือพิมพ์นิวยอร์กโพสต์ตีพิมพฺบทควาหัวข้อโรแมนติก แบบจีน โดยระว่า แม้ว่าปัจจุัับัน สังคมจีนอยู่ในช่วงที่เจริญที่สุดในประวัติศาสตร์ แต่เรื่องการหาคู่ก็ยังเป็นปัญหายากเช่นกัน

ที่กรุงปักกิ่งมีคำพูดเล่นที่ว่า ในประเทศจีนมีคน 3 ประเภท คือ ชาย หญิงและหญิงที่จบปริญญาเอก ชายแต่งกับหญิง แต่หญิงที่จบปริญญาเอกไม่แต่งงาน เมื่อปี 2010 รัฐบาลจีนที่ถูกปัญหานี้รบกวนอยู่ก็เคยทำการสำรวจเกี่ยวกับ "สาวที่ล้นเหลือ" ปรากกว่า ชายกว่า 90% เห็นว่า หญิงควรแต่งงานก่อนอายุ 27 ปี มิฉะนั้นก้จะกลายเป็นสาวล้นเหลือไป

ดังนั้น จึงมีสิ่งที่แปลกๆ ต่างๆ นาๆ เกิดขึ้น อาทิ เมื่อเร็วๆ นี้ ที่สโมสรนักธุรกิจโสดจีน มีสาวสวยกลุ่มหนึ่งนั่งเป็นแถว ในมือแต่ละคนถือแบบฟอร์มที่จดข้อมูลด้านน้ำหนัก สัดส่วนร่างกาย พวกเธอแต่งกายอย่างสวยงาม เหมือนจะมาร่วมการประกวดนางงาม ที่จริงแล้ว สาวกลุ่มนี้คือผู้ที่ได้รับการคัดเลือกจากผู้สมัครจำนวนกว่า 1,000 คน และจะร่วมการประกวดขั้นตอนต่อไป เพื่อมีโอกาสที่จะแต่งงานกับนักธุรกิจชายที่มีสินทรัพย์กว่า 100 ล้านหยวน

เนื้อหาการประกวดมีหลากหลาย รวมถึง ความงามของหน้าตา ระดับการศึกษา ฐานะครอบครัว กระทั่งดูดวงด้วยว่าจะเหมาะสมหรือไม่ รอบสุดท้ายจะคัดผู้โชคดี 50 คน ซึ่งจะมีโอกาสพบกับนักธุรกิจชายที่มีสินทรัพย์กว่า 100 ล้านหยวน

สโมสรนักธุรกิจชายจีนมีข้อกำหนดว่า สมาชิกชายต้องยืนยันสินทรัพย์ที่แท้จริงของตน และจ่ายค่าสมาชิก 200,000 หยวน ส่วนสาวที่มาสมัครประกวดก็มีเืเงื่อนไขสูง พวกเธอต้องมีอายุระหว่าง 20 – 28 ส่วนสูงไม่ต่ำกว่า 165 เซนติเมตร หน้าตาสะสวย มีบุคลิกดี อย่างน้อยต้องจบการศึกษาปริญญาตรีขึ้นไป นอกจากนั้น ฝ่ายจัดงานยังจะทำการสำรวจอย่างเจาะลึกเป็นเวลา 2 เดือน อาทิ เข้าไปในบ้านครัวผู้สมัครเพื่อตรวจสอบข้อเท็จจริงของผู้สมัคร เป็นต้น

เจิงเสีย สาวที่มาร่วมประกวดอายุ 25 ปีกล่าวกับผู้สื่อข่าวว่า ฉันไม่ต้องการร่ำรวยมาก เพียงแต่จะใช้ชีวิตที่ดีพอสมควร ปัจจุบัน ฉันเองมีเงินเดือนประมาณ 30,000 หยวน ชีวิตมีความมั่นคั่ง บางทียังไปขึ้นเวทีเป็นนางแบบบ้าง ไม่ห่วงเรื่องหาแฟน เพียงแต่อยากจะมีสามีที่มีความรับผิดชอบเท่านั้น

แม่เธอกล่าวกับผู้สื่อข่าวว่าโดยบ่นว่า ลูกสาวของเธอหาคู่ยากในเมืองนี้ แต่ก็ไม่อยากกลับไปหาคู่ที่บ้านเกิดในชนบท ลูกมีจุดเด่นหลายอย่าง ดังนั้น จึงมีมาตรฐานสูงในการหาแฟน แต่งานก็ยุ่งมาก คงไม่มีเวลาหาแฟน

ที่จริงแล้ว ในทุกประเทศ สาวๆ ล้วนมีมาตรฐานมรการหาแฟน แม้ว่าไม่มีรูปแบบที่แน่นอนตายตัว แต่ก็มีจุดที่เหมือนกันหรือจุดที่ต่างกัน

ที่อินเดีย เงื่อนไขหรือมาตรฐานในการหาแฟนคงมีหลายประการ หนึ่งคือ ต้องเป็นซูเปอร์แมน หรือชายที่ร่ายกายแข็งแรง เพราะหญิงจะเป็นเพศอ่อนแอ ต้องได้รับการดูแลจากชาย ไม่ว่าผู้หญิงจะมีความยากลำบากทางเศรษฐกิจ มีจิตใจที่อ่อนแอ ชายล้วนต้องเป็นผู้ปกป้องหญิง

ประการที่สองคงแปลกๆ คือต้องมีกลิ่นกายดี ชายอินเดียคงมีกลิ่นตัวค่อนข้างแรง ต้องใช้น้ำหอมขจัด ผู้หญิงจึงยอมเข้าใกล้ ว่ากันว่า ผู้คนจากตะวันออกกลางและตะวันตกจะมีกลิ่นตัวแรงกว่าชายจีน

สามคือความโรแมติก สมัยก่อนในสังคมตะวันออก สตรีมักจะไม่ค่อยมีโอกาสได้รับการศึกษา ดังนั้น การใช้ชีวิตต้องอาศัยผู้ชาย แต่ในสมัยปัจจุับัน สตรีมีโอกาสได้รับการศึกษาเหมือนบุรุษ สามารถแข่งขันกับชายในการทำงาน กระทั่งในบางด้านยังเก่งกว่าชายด้วย สตรีเหล่านี้ไม่ต้องการอาศัยชายในด้านเศรษฐกิจและวัตถุ การเปลี่ยนแปลงทางฐานะเศรษฐกิจเช่นนี้ ทำให้สตรีมีเงื่อนไขต่างๆ มากขึ้่นในการหาแฟน รวมถึงความโรแมนติก ถ้าผู้ชายที่มีแต่เงิน มีการศึกษาระดับสูง แต่ไม่โรแมนติก คงยากที่จะทำให้สาวๆ ติดใจ

นอกจากนั้น ยังต้องมีท่าทีที่เปิดเผยตรงไปตรงมา ไม่ปิดบังความผิด ขณะเดียวกัน คงต้องมีร่างกายที่แข็งแรง มีการแต่งกายที่ทันสมัยเรียบร้อยและยอมทำงานต่างๆ ในบ้านด้วย

อังกฤษเป็นประเทศพัฒนายาวนานแล้ว สตรีอังกฤษมีฐานะทางสังคมสูง มีระดับการศึกษาสูง และมีสวัดิการทางสังคมที่ดีด้วย ดังนั้นคงมีมาตรฐานในการหาแฟนสูงกว่า

หนึ่งคือร่างกายที่ดูสมาร์ท หล่อ ผิวคล้ำ และขยันทำงานบ้าน ดูแล้วเหมือนเดวิค เบ็คแฮม สองคือรายได้ต่อปีต้องสูงกว่า 48,000 ปอนด์ ในอังกฤษ ถ้ามีรายได้ต่อปีถึงจำนวนนี้ ก็สามารถซื้อบ้านและรถยนต์ส่วนตัว แต่ึคงไม่สามารถซื้อบ้านระดับดีหรือรถยนต์ยี่ห้อหรู สามคือขับรถออดี้ ซึ่งเป็นยี่ห้อที่มีชื่อเสียงโด่งดัง สตรีอังกฤษรู้ว่า หนุ่มที่ขับรถออดี้ นอกจากเป็นคนรวย ยังเป็นคนที่มีรสนิยมสูง

ส่วนในประเทศจีน หลังจากดำเนินนโยบายปฏิรูปและเปิดประเทศแล้ว มีคนรวยมากขึ้น ผู้ชายที่สาวๆ ชอบมากที่สุดคือ มีฐานะทางการเมืองสูง มีฐานะเศรษศฐกิจที่มั่นคั่ง มีระดับการศึกษาสูง หน้าตาดี มีความสามารถที่จัดการเรื่องต่างๆ ในสังคมได้สูง แต่งงานต้องมีบ้านมีรถ นอกจากนั้น ภูมิหลังครอวครัวพ่อแม่ก็เป็นสิ่งที่ต้องพิจารณาด้วย

ถ้ามีคุณสมบัติครบถ้วนตามนี้ ก็ถือว่าเป็นคนที่น่าสนใจ 100% ถ้ามีไม่ครบ อย่างน้อยตอนแต่งงานต้องมีบ้านและรถยนต์สักคันในเมืองใหญ่เช่นกรุงปักกิ่ง นครเซี่งไฮ้ เมืองกว่างโจว เมืองเซินเจิ้น เป็นต้น ซึ่งล้วนเป็นเมืองที่มีประชากรกว่า 10 หรือ 20 ล้านคน ราคาบ้านตารางเมตรจะหลายหมื่นหยวน คิดดูละกัน จะมีผู้ที่ถูกใจได้อย่างที่หวังไว้ ไม่ใช่เรื่องง่าย

(Yin/Lin)