หลังจากคณะรัฐมนตรีจีนมีมติกำหนดให้วันที่ 19 พฤษภาคมของทุกปี เป็นวันแห่งการท่องเที่ยวจีนเมื่อปี 2011 สำหรับปีนี้จัดขึ้นภายใต้แนวคิด "ผ่อนคลายปวงประชา งามตาเมืองจีน" ซึ่งหลายคนว่าจัดมาเป็นปีที่ 3 แล้ว ไม่เพียงแนวคิดและความหมายแห่งการท่องเที่ยว จะไม่ได้ซึมสู่จิตใจของประชาชน หากไม่มีการลดราคาบัตรผ่านประตูเข้าชมเป็นตัวกระตุ้น ก็แทบจะไม่เป็นที่รับรู้การดำรงอยู่ของวันกันด้วยซ้ำไป
และเพราะ "วันท่องเที่ยวจีน" ปีนี้ตรงกับวันอาทิตย์ ผนวกกับสถานที่ท่องเที่ยวต่างๆ ขึ้นป้ายเข้าชมราคาพิเศษ หลายคนก็ว่าอดหวั่นไหวไม่ได้ แต่พอไปถึงแล้วก็ต้องครางเป็นเสียงเดียวกันว่า "ของถูกไม่มีดี!" เหมือนอย่างสาวแซ่เริ่นที่แต่งงานเมื่อเดือนมีนาคมที่ผ่านมา และถือโอกาสวันดีมีมาตรการราคาพิเศษ แถมตรงกับวันหยุดสุดสัปดาห์ ชวนสามีไปฮันนีมูนเที่ยวเขาไป๋อวิ๋นซัน เมืองลั่วหยาง ที่เสียเพียงครึ่งราคาด้วยกัน แต่เพราะคนที่หวังได้คิดดีไม่ได้มีแค่เธอและแฟน ผลจึงกลายเป็นว่าเข้าไปท่องแล้วก็ไหลล่องไปกับคลื่นมวลชน สู้ไปไม่มีลดราคาวันธรรมดาที่คนน้อยดีกว่าเป็นไหนๆ
ซึ่งในวันท่องเที่ยวจีนปีนี้สำนักงานการท่องเที่ยวแห่งชาติจีน ได้ประกาศรายงานผลสำรวจสภาพความผ่อนคลายของพลเมืองจีนครั้งแรก ผลปรากฏว่า ชาวจีนมีช่วงผ่อนคลายระหว่างวันทำงานเพียง 3 ชั่วโมง คิดเป็น 13.15%ของวัน ต่ำกว่าอีก 18 ประเทศที่เฉลี่ยแล้วอยู่ที่ 23.9% นอกจากนี้คนส่วนใหญ่ยังเลือกกิจกรรมพักผ่อนยามว่างแบบครอบครัว อาทิ ดูโทรทัศน์ นัดปาร์ตี้ เดินชอปปิ้ง อ่านหนังสือ เล่นเน็ต เป็นต้น โดยการออกไปท่องเที่ยวพักผ่อนอยู่อันดับท้ายๆ
เมื่อบทสรุปที่ว่า "ชาวจีนมีความปรารถนาออกไปท่องเที่ยวไม่แรงกล้าพอ" ประกาศออกมา ได้สร้างความไม่พอใจมีเสียงปฏิเสธไม่เห็นด้วยตามมาไม่น้อย แต่ถ้าพิจารณาตามจะเห็นได้ว่าบทสรุปนี้มีความน่าเชื่อถืออยู่ เพราะต้นเหตุสำคัญ 2 ประการ ที่ทำให้ชาวจีนจำนวนไม่น้อยเลือกที่จะพักผ่อนอยู่กับบ้านดีกว่าออกไปท่องเที่ยวข้างนอก คือ หนึ่ง)เพราะไม่มีเวลาว่างที่มากพอ จากผลสำรวจที่ว่าในแต่ละวันทำงานมีช่วงว่างเพียงแค่ 3 ชั่วโมง เรียกว่ายามปกติยุ่งแทบบ้าเหนื่อยแทบตายแล้ว พอถึงวันหยุดสุดสัปดาห์ก็ย่อมไม่มีใจคิดอยากจะออกไปเที่ยวที่ไหนข้างนอก ขอพักผ่อนอยู่กับบ้านสบายๆ ดีกว่า นอกจากนี้การออกไปเที่ยวในจีนมักประสบกับสภาพ "จ่ายเงินไปรับโทษ" ที่ต้องผจญกับฝูงชนจำนวนมาก ควักเงินจ่ายค่าบัตรผ่านประตูราคาแพงไปแล้ว แต่กลับเที่ยวไปไม่เห็นอะไร
สอง)การใช้สิทธิ์ลาโดยได้รับเงินเดือนยังเป็นเรื่องยากที่จะได้รับอนุมัติในหลายๆ หน่วยงาน ดังนั้น การให้เลือกทิ้งเงินเอาวันหยุดไปเที่ยวที่ต้องมีค่าใช้จ่าย ย่อมไม่ใช่ทางเลือกที่ลูกจ้างเงินเดือนน้อยอยู่แล้วยากจะตัดใจไปกันได้ง่ายๆ เพราะฉะนั้น แม้จะมีใจรักการเดินทางท่องเที่ยวแรงกล้าไม่น้อยหน้าชนชาติไหน แต่จะให้เลือกไปจึงยังดูเหมือนห่างไกลเกินเอื้อม
เก่าเล่าไปใหม่บอกมา โดย วังฟ้า 羅勇府
