เมื่อ 210 ปีก่อนค.ศ. จิ้นซีฮ่องเต้เสด็จประพาสแว่นแคว้นตะวันออกเฉียงใต้ เมื่อถึงอำเภอผิงหยวน มณฑลซานตงปัจจุบัน ก็ทรงพระประชวร โดยพระอาการทรุดหนักลงเรื่อยๆ หลังจากนั้นไม่กี่วัน จิ้นซีฮ่องเต้สิ้นพระชนม์ที่อำเภอกว่างจง มณฑลเหอเป่ยปัจจุบัน จากนั้น เจ้าชายหูไห้ที่มีพระชนมายุ 21 พรรษาก็ได้ขึ้นครองราชย์เป็นจักรพรรดิราชวงศ์ฉินองค์ที่สอง แต่จักรพรรดิองค์นี้อ่อนแอ ไร้ซึ่งพระปรีชาสามารถ อยู่ภายใต้อิทธิพลของขันทีเจ้าเกาตั้งแต่ยังทรงพระเยาว์ เนื่องจากจ้าวเกาเคยเป็นครูสอนหนังสือและพี่เลี้ยงของหูไห้ หลังหูไห้ขึ้นครองราชย์สืบต่อจากจิ้นซีฮ่องเต้ เชื่อฟังแต่จ้าวเกาเพียงคนเดียว ผลก็คือ ขุนนางชั้นผู้ใหญ่ที่จ้าวเกาไม่ไว้วางใจถูกประหารชีวิตเป็นจำนวนมาก เช่น หลี่ซือ อัครมหาเสนาบดีถูกจ้าวเกาจับขังคุก เนื่องจาก หลี่ซือเคยดำรงตำแหน่งสำคัญในรัชสมัยจิ้นซีฮ่องเต้ และเป็นผู้สืบตระกูลขุนนางมาหลายชั่วคน มีชื่อเสียงเกียรติคุณสูงมาก จ้าวเกาจึงกังวลอยู่ตลอดว่า หลี่ซือคงเป็นอุปสรรคสำคัญต่อการเข้ากุมอำนาจพระราชสำนักของเขา จึงพยายามหาทางใส่ร้ายหลี่ซือ และในที่สุดก็จับหลี่ ซือเข้าคุกและประหารชีวิตเขา หลังจากนั้น จักรพรรดิหูไห้แต่งตั้งจ้าวเกาให้ดำรงตำแหน่งอัครมหาเสนาบดี
เดือนกรกฎาคม 209 ปีก่อนค.ศ. ทหารราชวงศ์ฉิน 2 นายคุมชาวนาที่ถูกเกณฑ์เป็นทหาร 900 คนเดินทางไปยังพื้นที่ที่ปัจุบันคือปักกิ่ง เมื่อเดินทางถึงหมู่บ้านต้าเจ๋อ ซึ่งอยู่ในอำเภอซู่เซี่ยน มณฑลอันฮุยปัจจุบัน เจอฝนตกหนักน้ำท่วมทางจนไม่สามารถเดินทางไปถึงที่หมายตามกำหนดได้ ตามกฎหมายราชวงศ์ฉิน หากทหารเกณฑ์ไม่สามารถรายงานตัวได้ทันกำหนด จะต้องถูกลงโทษถึงขั้นประหารชีวิต แต่ถ้าไม่ไปรายงานตัว ก็มีความผิดโทษฐานหนีทหาร ต้องถูกประหารชีวิตเช่นกัน เฉินเซิ่ง และอู๋กว่าง หัวหน้าค่ายทหารเกณฑ์จึงปรึกษาและเห็นพ้องกันว่า ต้องชูธงก่อกบฏขึ้น
ในชั่วเวลาเพียงไม่กี่เดือน คนที่ร่วมกลุ่มกบฏชาวนาภายใต้การนำของเฉิน เซิ่ง และอู๋กว่าง ได้เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว กลุ่มกบฏชาวนาได้เข้ายึดพื้นที่ส่วนใหญ่ของมณฑลเหอหนานในปัจจุบัน แล้วยกกำลังมุ่งไปพิชิตเสียนหยาง เมืองหลวงของราชวงศ์ฉิน
จักรพรรดิหูไห้ทรงทราบข่าวกองทัพกบฏนี้ช้ามาก จนกองทัพกบฏบุกผ่านด่านหันกูกวน แล้วมุ่งตรงไปยังเมือหลวง จักรพรรดิหูไห้จึงได้เกณฑ์แรงงานและนักโทษจำนวนหลายแสนคนที่กำลังสร้างสุสานของ จิ้นซีฮ่องเต้เป็นทหาร และแต่งตั้งจางหานเป็นแม่ทัพให้นำกองทัพต่อต้านกองทัพกลุ่มกบฏ เนื่องจากกองทหารของราชวงศ์ฉินมีจำนวนมากกว่ากลุ่มกบฏชาวนาหลายเท่า ประกอบกับกองทัพกบฏขาดกำลังหนุน และยังไม่มีระเบียบวินัย จึงต้องประสบความพ่ายแพ้หลังสู้รบกับกองทัพราชวงศ์ฉินเพียงไม่ถึงสองเดือน เฉินเซิ่ง และอู๋กว่าง หัวหน้ากองทัพกบฏชาวนาถูกลูกน้องฆ่าตาย
