หลังยึดครองเมืองเสียนหยาง หลิวปังไม่ได้ทำร้ายหรือเข่นฆ่าจื่ออิงและพวกเจ้าราชวงศ์ฉินแต่อย่างใด ทั้งยังสั่งห้ามไม่ให้ทหารของตนแย่งชิงทรัพย์สมบัติและสิ่งของของประชาชน ยกเลิกกฎหมายราชวงศ์ฉินที่มีความโหดร้ายทารุณ ระหว่างนั้น กองทัพของเซี่ยงอี่ว์ที่มีจำนวนมากกว่ากองทัพของหลิวปังหลายเท่ามุ่งหน้าไปยังเมืองเสียนหยาง หลิงปังรู้ดีว่า ไม่มีทางที่จะต่อต้านกองทัพของเซี่ยงอี่ว์ได้ จึงไม่เรียกร้องความเป็นใหญ่ใด ๆ และนำกองทัพถอนออกจากเมืองเสียนหยาง

เมื่อกองทัพของเซี่ยงอี่ว์ได้เข้ายึดเมืองเสียนหยาง ได้เข่นฆ่าผู้คนไม่เลือกหน้า นับตั้งแต่จื่ออิง กษัตริย์องค์สุดท้ายราชวงศ์ฉินไปจนถึง บรรดาขุนนางน้อยใหญ่แห่งราชวงศ์ฉิน แม้ทหารราชวงศ์ฉินที่ยอมจำนนก็ถูกสังหารหมด ยิ่งกว่านั้น เซี่ยงอี่ว์ยังสั่งทหารของตนวางเพลิงเผาพระราชวังของราชวงศ์ฉิน ตลอดจนบ้านเรือนราษฎร

เมื่อเซี่ยงอี่ว์มั่นใจว่า บรรดาผู้มีกองกำลังทั่วอาณาจักรต่างยอมอยู่ใต้อำนาจของตน ไม่มีใครกล้าท้าทายเดชานุภาพ ก็แต่งตั้งหลิวปังเป็นผู้ปกครองดินแดนบริเวณฮั่นจง ทางใต้ของมณฑลส่านซี และมณฑลเสฉวนปัจจุบัน แต่งตั้งแม่ทัพคนอื่นๆ ที่มีความดีความชอบต่อตนเป็นผู้ปกครองดินแดนตามพื้นที่ต่างๆ ทั่วราชอาณาจักร อย่างไรก็ดี การแต่งตั้งผู้ปกครองแว่นแคว้นต่างๆครั้งนี้ก่อให้เกิดความขัดแย้งมากมาย ความขัดแย้งที่สำคัญที่สุดคือ ความขัดแย้งระหว่างหลิวปังกับเซี่ยงอี่ว์ เพราะว่า ในสมัยนั้น มณฑลเสฉวนเป็นดินแดนทุรกันดาร การได้รับแต่งตั้งให้เป็นผู้ปกครองกวนจงและมณฑลเสฉวนเท่ากับถูกเนรเทศ

206 ปีก่อนค.ศ. หลิวปังเริ่มระดมกำลังเพื่อแย่งชิงความเป็นใหญ่กับเซี่ยงอี่ว์ ต่อมา ทั้งสองฝ่ายได้สู้รบกันอย่างดุเดือดที่เฉิงเกาในมณฑลเหอหนานปัจจุบัน ช่วงเวลานั้น หลิวปังมีกำลังทหารมากกว่าเซี่ยงอี่ว์ และมีเสบียงอาหารที่สมบูรณ์กว่า หลังผ่านการสู้รบหลายครั้ง กองทัพของเซี่ยงอี่ว์ถูกบดขยี้ย่อยยับ เหลือทหารเพียงเล็กน้อย และก็ขาดแคลนเสบียงอาหารด้วย เซี่ยงอี่ว์พยายามนำทหารหลายร้อยคนที่ยังเหลืออยู่ตีฝ่าวงล้อมออกไปได้ จนกระทั้งไปถึงท่าข้ามแม่น้ำอูเจียงที่อยู่ทางภาคตะวันออกเฉียงเหนือของอำเภอเหอเสี้ยนในมณฑลอันฮุยปัจจุบัน ในเมื่อกำลังทหารจำนวนมากของหลิวปังติดตามมาข้างหลัง และข้างหน้าก็มีแม่น้ำขวางกั้น เซี่ยงอี่ว์ตัดสินใจฆ่าตัวตาย สงครามช่วงชิงความเป็นใหญ่ระหว่างหลิวปังกับเซี่ยงอี่ว์สิ้นสุดลงเมื่อ 202ปีก่อนค.ศ. ปีเดียวกัน หลิวปังตั้งตนเป็นจักรพรรดิเกาตี้ แต่ศักราชของราชวงศ์ฮั่นเริ่มนับตั้งแต่เมื่อหลิวปังได้รับแต่งตั้งให้เป็นผู้ปกครองดินแดนกวนจงและมณฑล เสฉวนเมื่อ 206 ปีก่อนค.ศ.เป็นต้นมา หลังจักรพรรดิเกาตี้สิ้นพระชนม์แล้ว จักรพรรดิราชวงศ์ฮั่นในภายหลังได้ถวายพระนามแด่จักรพรรดิเกาตี้ ปฐมจักรพรรดิแห่งราชวงศ์ฮั่นว่า ฮั่นเกาจู่