สาม. คือ โครงการอาคาร "เหวิน ฮวา ต้า โหลว" ซึ่งสูง 328 เมตร พร้อมโรงแรมระดับ 5 ดาว โดยลงทุนไปกว่า 3,000 ล้านหยวน
สี่. โครงการสายการบิน ซึ่งยังอยู่ในช่วงวางแผน ซึ่งยังขาดนักบินทั้งของจีนเอง และการเปิดรับชาวต่างชาติเข้ามาทำงาน
ห้า. โครงการท่องเที่ยวโดยเฮลิคอปเตอร์ ซึ่งสีางซื้อเฮลิคอปเตอร์มาจากบริษัทแม็กโดแนล ดักลาส ของอเมริกา และบริษัทยูโรคอปเตอร์ของฝรั่งเศส เพื่อตอบสนอง "การท่องเที่ยวหัวซีทางอากาศ"
หก. โครงการรดน้ำภูเขา โดยอาศัยสปริงเกอร์ขนาดยักษ์เพื่อรดน้ำต้นไม้ที่ปกคลุมพื้นที่ภูเขา ซึ่งในปัจจุบันได้ทดลองใช้บนภูเขาของหมู่บ้านหัวซีแล้ว
เจ็ด. โครงการเคมีคอลไฟเบอร์ และเหล็กกล้าเพื่อผลิตอุปกรณ์ที่ใช้ในโรงงานไฟฟ้านิวเคลียร์ ซึ่งเป็นโครงการที่น่าจะมีผลกำไรสูงมากในส่วนแบ่งการตลาด
แปด. โครงการพัฒนาพลังงานใหม่ ซึ่งได้ตั้งบริษัทขนาดใหญ่ขึ้นที่ซินเจียงและกุ้ยโจว นอกจากนี้ยังกำลังเจรจากับทางการมณฑลยูนนาน และจี๋หลิน เพื่อเปิดสาขาบริษัทขึ้นอีก
เก้า. โครรงการแลกเปลี่ยนด้านความรู้ในการผลิตภาคอุจสาหกรรมต่างๆ
และสุดท้ายคือ โครงการก่อสร้างของหมู่บ้านเองในการพัฒนาที่อยู่อาศัยให้มีความยั่งยืน
หลังจากแถลงข่าวแล้วก็เปิดให้นักข่าวทั้งจีนและนานาชาติซักถาม ซึ่งอู๋ เหรินเป่า ผู้บริหารอาวุโส เป็นผู้ตอบคำถามผู้สื่อข่าวด้วยตัวเอง รวมถึงผู้บริหารท่านอื่นที่สันทัดในสายงานของตนเอง
สิ่งที่น่าสนใจอย่างยิ่งก็คือ อู๋ เหรินเป่า ตอบทุกคำถามได้อย่างชัดถ้อยชัดคำ ชนิดไม้เว้นจังหวะคิด ทุกอย่างพรั่งพรูออกมาอย่างฉะฉาน ทำให้เห็นภาพได้อย่างชัดเจนในฐานะที่เป็นผู้กุมนโยบายของหมู่บ้านมาโดยตลอดตั้งแต่แรกก่อตั้ง อีกทั้งยังตอบเป็นภาษาท้องถิ่นของอู๋ซี โดยมีล่ามที่พูดได้ทั้งภาษาอังกฤษ จีนกลาง และภาษาอู๋ซี คอยถ่ายทอดอย่างลื่นไหลเช่นกัน ทำให้ผู้ที่เข้าร่วมงานแถลงข่าววันนั้นเปี่ยมไปด้วยความประทับใจ และได้รับข้อมูลทุกอย่างของหมู่บ้านที่มั่งคั่งที่สุดในจีนแห่งนี้อย่างชัดเจน
นอกจากนี้คณะของเรายังมีโอกาสได้ไปชมโรงเรียนประจำหมู่บ้านที่เพิ่งเปิดมาได้ 4 ปีเพียงเท่านั้น แต่สามารถรองรับนักเรียนได้ทั้งหมู่บ้าน ทำให้เด็กทุกคนเมื่อถึงเกณฑ์เข้าเรียนไม่ต้องไปสอบแข่งขัน เพราะทุกคนมีสิทธิ์เท่าเทียมกันในการได้รับการศึกษาขั้นพื้นฐาน โรงเรียนแห่งนี้เปิดสอนตั้งแต่ชั้นประถมจนถึงมัธยมปลาย มีอาคารเรียนขนาดใหญ่ โรงละคร ห้องสมุด สนามฟุตบอลขนาดมตารฐานซึ่งมีตึก "เหวิน ฮวา ต้า โหลว" เป็นฉากหลัง
สำหรับคณาจารย์ของโรงเรียนแห่งนี้ก็มีทั้งผู้ที่จบปริญญาตรีและโท ซึ่งเป็นการรับรองถึงระดับของคุณภาพการศึกษาที่เท่าเทียมกับในเมืองใหญ่ๆ
ในวันที่ไปเยี่ยมชมนั้นบังเอิญเป็นช่วงที่นักเรียมาเรียนชดเชยหลังจากหยุดยาวในช่วงตรุษจีนไปแล้ว ทำให้บ่ายวันอาทิตย์ที่ปกติมีแต่ความเงียบสงัด ก็มีเสียงเจี๊ยวจ๊าวแซ็งแซ่ของเหล่าเด็กนักเรียน และที่สำคัญคณะของเรายังได้ชมพิธีการมอบผ้าพันคอสีแดงของเด็กรุ่นพี่และเด็กรุ่นน้องที่เข้ามาใหม่ ทุกคนดูตั้งใจและมีความขรึมขลังมาก ทั้งที่เด็กน้อยเหล่านี้น่าจะมีอายุเฉลี่ยนราว 7-8 ขวบ การเดินแถว และการเข้าแถวมีความเป็นระเบียบเรียบร้อยอย่างมาก ทำให้เห็นถึงวินัยของเด็กเหล่านี้ในอนาคต
อาจารย์ที่พาเดินชมโรงเรียนให้รายละเอียดว่า เด็กเหล่าคละเคล้ากันทั้งลูกหลานของชาวบ้านหัวซีแท้ และลูกๆ ของคนที่ย้ายมาทำงานที่หมู่บ้านแห่งนี้ และโรงเรียนแห่งนี้เป็นหนึ่งในโครงการระยะยาวของหมู่บ้านเพื่อปูพื้นฐานการศึกษาที่ได้คุณภาพของหมู่บ้านหัวซี
ความเป็นหมู่บ้านอันดับหนึ่งนี้ ได้ดึงดูดผู้คนจากทั่วสารทิศเข้ามาทำงาน ทั้งในโรงงานอุตสาหกรรม และภาคการผลิตต่างๆ มากมาย โดยทางหวาซีมีการจัดตั้งหน่วยงานเพื่อควบคุมจำนวนประชากร และแรงงานอพยพย้ายถิ่น มีการคัดเลือกบุคลากรที่มีคุณภาพจากมหาวิทยาลัยชื่อดังต่างๆ มาร่วมงาน โดยมีการติดต่อกับมหาวิทยาลัยโดยตลอด หรือใครที่สนใจก็สามารถสมัครเข้ามาทำงานได้หากเก่งและมีคุณภาพ รวมทั้งแรงงานทั่วไปด้วย รายได้ของผู้ที่จบระดับปริญญาในหมู่บ้านแห่งนี้อยู่ที่ประมาณ 10,000 หยวน โดยเฉลี่ย แต่ก็มีผู้ที่ได้สูงถึง 20,000 หยวนต่อเดือน ส่วนระดับแรงงานอาจจะลดหลั่นลงไป
นอกจากดึงดูดใจคนมาเป็นส่วนหนึ่งของความสำเร็จของหมู๋บ้านแล้ว ยังมีนักท่องเที่ยวเดินทางมาไม่ขาดสาย เพราะใครก็อยากที่จะเห็นความเจริญก้าวหน้าของหมู่บ้านเล็กที่พลิกฟื้นจากหมู่บ้านเกษตรกรรมที่ทำเพื่อเลี้ยงปากเลี้ยงท้องของคนในครอบครัวไปวันๆ มาเป็นหมู่บ้านที่มั่งคั่งที่สุดในโลก ทำให้หัวซีมีการสร้างสิ่งอำนวยความสะดวกด้านการท่อเงที่ยวขึ้นมารองรับ รวมทั้งการอบรมสัมมนาขึ้นมากมาย ทั้งสถานที่ท่องเที่ยว รูปแบบการท่องเที่ยว สถานที่พักอาศัย และสถานที่สำหรับติดต่อธุรกิจที่จะต้องมีคนเดินทางมาจากทั่วโลกเพื่อร่วมงานกับกับชาวหัวซี
การฉลอง 50 ปี แห่งการก่อตั้งหมู่บ้านหัวซีในครั้งนี้ดูเหมือนเป็นเพียงจุดเริ่มต้นในการสะสมความมั่งคั่ง และความสุขของชาวบ้าน และเป็นแบบอย่างให้หมู่บ้าน อำเภอ เมือง และมณฑลระดับต่างๆ พากันอยากที่จะเอาเยี่ยงอย่าง หรือแม้กระทั่งถอดแบบออกมาเพื่อพัฒนาบ้านเกิดของตนเองบ้าง ซึ่งในที่สุดก็จะประสานกันเป็นหนึ่งเดียวในการนำพาประเทศจีนไปสู่การพัฒนาที่ยิ่งๆ ขึ้นไป
ซึ่งทั้งนี้ทั้งนั้นต้องได้รับการมอบนโยบายที่ดี ทั้งจากภาครัฐ คณะกรมการหมู่บ้านและความร่วมแรงร่วมใจกันของชาวบ้านทุกๆ คน ในการขับเคลื่อนนาวาธุรกิจลำนี้ที่นับวันยิ่งขยายใหญ่ขึ้นให้ก้าวเดินไปอย่างไม่หยุดยั้ง
