6. Hot Cat Club

Hot Cat Club

บาร์แห่งนี้อยู่ไม่ใกล้ไม่ไกลจาก "เอล นีโด้" บาร์นั่งชิวที่มีโต๊ะยาวรับลมเย็นของฤดูร้อน เพราะตั้งอยู่ใน "ฟัง เจีย หู ถ้ง" เช่นกัน สามารถเดินเข้ามาได้ทั้งทาง "ถนนอัน ติ้ง เหมิน เน่ย ต้า เจีย" หรือทาง "ถนน ยง เหอ กง ต้า เจีย" เพราะว่าอยู่ตรงกลางพอดิบพอดี

"ฮอต แคท คลับ" เป็นบาร์ระดับไม่ธรรมดาของกรุงปักกิ่ง เพราะโด่งดังขนาดว่าสามารถนำเวทีดนตรีของตัวเองไปเปิดแสดงสดในเทศกาลดนตรีกลางแจ้ง "หมี ตี๋" หรือ "MIDI Music festival" ซึ่งชาวอินดี้หัวใจร็อกทั่วปักกิ่งรู้จักกันเป็นอย่างดี เป็นเทศกาลดนตรีที่วัยรุ่นวัยแก่ไม่เคยพลาดกัน ทั้งในช่วงเดือนพฤษภาคมและเดือนตุลาคม ซึ่งจัดขึ้น 2 ครั้งต่อปี โดยมีเอกลักษณ์พิเศาคือสามารถนำเต้นท์ไปกางนอนได้ตลอด 3 วัน 2 คืนที่จัดงาน

เมื่อปี 2011 ที่ผ่านมา ครั้งที่เทศกาลดนตรีกลางแจ้ง "หมี ตี๋" จัดขึ้นที่เขต "เหมิน โถโกว" นั้น ร้านฮอตแคทขนวงดนตรีไปเข้าร่วมงานหลายสิบวง และทุกวงเล่นประจำอยู่ที่ร้าน แม้เวทีจะไม่ได้ยิ่งใหญ่ แต่ก็อบอุ่นด้วยแฟนเพลงที่มายืนออและเต้นตามจังหวะที่สนุกสนาน

เช่นเดียวกันกับที่ร้านฮอตแคท ที่นี่เน้นคัดสรรวงที่เป็นอินดี้ของปักกิ่งขนานแท้ ทั้งวงที่เป็นชาวจีนและต่างประเทศ บางวงมีการออกอัลบั้มมาก่อนด้วยซ้ำก็มี

ภายในร้านเปิดพื้นที่ตรงกลางหน้าเวทีไว้กว้างขวางกว่าที่ใด มีโต๊ะและเก้าอี้นับตัวได้ เพราะสาวกที่ตรงดิ่งมาที่นี่ส่วนใหญ่ต้องการขยับแข้งขยับขา โยก และกระโดดโลดเต้นตามจังหวะความเร้าใจของดนตรีเท่านั้น แต่ถ้าใครต้องการผ่อนคลายเหยียดขาไล่ความเมื่อยขบก็ยังมีโซนนั่งชิวอยู่หน้าร้าน ให้ได้สนทนากันได้สะดวกหูยิ่งขึ้น

ส่วนเครื่องดื่มก็ไม่ได้มีอะไรที่พิเศษโดดเด่น ดูแล้วก็คล้ายๆ กับบาร์อื่น เพียงแต่มีเบียร์นานาชาติมากหน่อยเท่านั้นเอง โดยเฉพาะเบียร์สัญชาติเยอรมันและเบลเยียม และราคาก็ไม่ได้แพงจนเกินรับไหว

ครั้งหนึ่งช่วงคริสต์มาสเมื่อปี 2010 ฮอตแคทจัดวงที่เป็นฝรั่งล้วนๆ มาแสดง แต่ที่ประทับใจอย่างแรงก็ตรงที่วงนี้พูดภาษาจีนกันได้ทุกคน และเพลงที่นำมาเล่นนั้นก็แต่งเองทั้งสิ้นทั้งภาษาจีนและอังกฤษ ทำให้ลูกค้าในวันนั้นซึ่งส่วนใหญ่เป็นชาวต่างชาติประทับใจอย่างยิ่ง

และที่สำคัญที่สุด เจ้าของร้านก็น่ารักทั้งลูกชายและแม่ จากการคุยกันทราบว่าทั้งคู่เป็นคนซานซี แต่ก่อนตัวลูกชายเคยทำวงของตัวเอง ก่อนจะผันมาเป็น "เหลาปั่น" หรือ "เจ้าของร้าน" ในที่สุด

7. Jiang hu Bar

Jiang hu Bar

ในจำนวนบาร์ที่มีการแสดงดนตรีสดทั้งหมดในกรุงปักกิ่งดูเหมือนว่าจะมีที่ "เจียงหู บาร์" เพียงแห่งเดียวที่นำเอาบ้านแบบ "สื่อเหอย่วน" โบราณมาจัดสรรพื้นที่และตกแต่งให้เป็นบาร์ จึงอวลด้วยมนต์เสน่ห์ของบ้านโบราณแบบปักกิ่งขนานแท้ เข้ากับดนตรีที่คัดสรรมาแสดงอย่างยิ่ง

"เจียงหู บาร์" ตั้งอยู่เลขที่ 7 ตงเมี่ยนหวาหูถ้ง ถนนเจียวเต้าโช่ว หนานต้าเจีย เขตตงเฉิง สังเกตได้ง่ายว่าที่หน้าปากทางเข้าหูถ้งจะมีธนาคารไอซีบีซีตั้งอยู่ เข้าซอยไปไม่เกิน 20 ก้าวก็จะพบกับทางเข้าร้านที่เป็นซอกกำแพงเล็กแบบ้านสื่อเหอย่วน ถ้าหาไม่เจอก็เงี่ยหูเอียงหาเสียงเพลงที่เล็ดลอดออกมาเท่านั้นเป็นพอ ก็จะพบกับบาร์ที่ฮิปที่สุดแห่งหนึ่งของกรุงปักกิ่ง

นอกจากนี้หูถ้งซอยนี้ยังสามารถเดินทะลุไปยัง "หนานหลัวกู่เซี่ยง" ถนนคนเดินที่เด็ดที่สุดของปักกิ่งได้ด้วย

ดังนั้นโดยทำเลที่ตั้งหรือชัยภูมิที่สุดแสนวิเศษนี้ จึงดึงดูดผู้คนให้ทยอยกันมาสนุกสนานยามค่ำคืนกันไม่ขาด

หลายคนอาจจะประทับใจกับบรรยากาศของร้าน ที่แบ่งโซนบ้านแบบสื่อเหอย่วนให้เกิดความแตกต่างในประโยชน์ใช้สอย โดยห้องแรกที่เดินผ่านเข้ามาแล้วจะถึงก่อนเพื่อน จัดไว้เป็นมุมตั้งโต๊ะพินบอล ลานกลางบ้านเป็นที่นั่งดื่มกิน ทั้งที่เป็นแบบโต๊ะกลมและโต๊ะแถวยาว มีเค้าท์เตอร์บาร์ที่เต็มไปด้วยเครื่องดื่มนานาชนิดทอดขั้นลานล้านกับห้องด้านหลัง ซึ่งเป็นสถานที่ตั้งยกพื้นขนาดกระทัดรัดสำหรับตั้งกลองชุดและเปียโนเล็ก ความดิบของร้านที่พยายามคงเอกลักษณ์บ้านโบราณของกรุงปักกิ่งไว้ให้ได้มากที่สุดนี่เองทำหลายคนที่มาแล้วประทับใจและยากจะตัดใจให้หวนคืนกลับมาครั้งแล้วครั้งเล่า เพราะปัจจุบันนี้ไม่ง่ายแล้วที่ใครจะมีบ้านแบบนี้อาศัยเอง เพราะราคาที่สูงลิบลิ่ว ดังนั้นการได้แค่มีโอกาสมานั่งดื่มและฟังเพลงดีจากวงที่แวะเวียนสลับกันมาตลอด ยิ่งทำให้เต็มตื้นไปด้วยความประทับใจ

สำหรับวงดนตรีที่แสดงที่นี่มีหลากหลายรูปแบบ แต่ส่วนใหญ่จะเป็นวงขนาดย่อม ใช้เครื่องดนตรีไม่เกิน 4 ชิ้น จึงเหมาะกับประเภทโฟล์คซอง แจ๊ซ หรือบูลส์ แต่จะไม่ค่อยมีแนวร็อกสักเท่าไร เพราะสุ่มเสียงในทางดนตรีนี้คงจะเล็ดลอดไปตามซอกอิฐเก่าแก่แหย่ไปถึงโสตหูของเพื่อนบ้านให้ไม่เป็นอันหลับอันนอนได้ ที่โดดเด่นคือ บางครั้งจะมีวงที่เล่นในแนวผสมผสานความเป็นดนตรีจีนและสากล ซึ่งมีเอกลักษณ์พิเศษของตัวเอง

ส่วนเครื่องดื่มก็อยู่ในเกณฑ์ปกติ โดยเบียร์ขวดเล็กเริ่มต้นที่ 20 หยวน จะแพงจะถูกฏ็อยู่ที่ยี่ห้อ หรือว่าเป็นเครื่องดื่มที่นำเข้าหรือเปล่า

และที่สำคัญที่นี่ต้องเสียค่าบัตรผ่านประตูในวันที่มีดนตรีสด ส่วนใหญ่จะตกอยู่ที่ 30 หยวน แต่ถ้าเป็นวงที่มีชื่อเสียงหน่อยก็จะจ่ายไม่เกิน 50 หยวน

อย่างไรก็ตาม คุณภาพของวงที่คัดสรรมาและบรรยากาศที่ไม่เหมือนใครของ "เจียงหู บาร์" ก็คุ้มค่าเกินราคาที่ต้องจ่ายอย่างแน่นอน

8. Ragge Bar

Ragge Bar

"เรกเก้ บาร์" ตั้งอยู่ที่โฮ่วไห่ ถัดจากสะพานเล็กๆ ที่เชื่อมต่อระหว่างเฉียนไห่และโฮ่วไห่นั่นเอง ตรงจุดนี้ถือได้ว่าเป็นจุดชมวิวของทะเลสาบที่สวยงามที่สุดและคึกคักที่สุดของกรุงปักกิ่ง เพราะในหน้าร้อนเช่นนี้จะเห็นเรือชนิดต่างๆ แล่นทอดท้องสะพานไปมาไม่ขาดสาย รวมถึงเรือเช่าที่มีคนบรรเลงกู่เจิงให้ฟังแบบส่วนตัวรวมอยู่ด้วย

หากไปยืนอยู่ที่จุดกึ่งกลางของสะพาน เหลียวซ้ายแลขวาไม่นานก็จะพบบาร์แห่งนี้ เด่นชัดด้วยป้ายหน้าร้านที่ระบายด้วยสีเขียว เหลือง และแดง ซึ่งเป็นสีธงชาติของประทเศจาไมกา และสีสัญลักษณ์ของดนตรีแนวเรกเก้ที่คอเพลงทั่วโลกรู้จักกันเป็นอย่างดี

บาร์แห่งนี้มีพื้นที่ไม่มากนัก แน่นขนัดไปด้วยโซฟาสีแดงชาด ที่สามารถเลือกนั่งแบบสี่คนหรือแบบกลุ่มใหญ่เป็นสิบคนก็ได้ โดยมีเก้าอี้ทรงสตูลสูงสามตัวเป็นที่นั่งของนักดนตรี

อ่อ...เกือบลืมบอกไปว่า "เรกเก้ บาร์" ไม่ได้มีดนตรีเรกเก้สดให้ได้ชมสมกับชื่อร้าน ยกเว้นในช่วงเปิดแผ่นจากเครื่องเสียงจึงจะมีเสียงของ "บ๊อบ มาร์เลย์" โหยหวนมาขยับโยกจังหวะยักไหล่ให้ได้ยินบ้างในบางที ซึ่งปกติแล้วที่นี่จะเล่นสไตล์ฟามิงโก้ โดยนักดนตรีหน้าตาราวกับชาวต่างชาติ แต่สอบถามไปมาจึงรู้ว่า พวกเขามาจากซินเจียง จึงไม่แปลกที่ฝีมือการกรีดกีต้าร์จะพริ้วไหวและฉมังเหลือคณา เพราะที่เมืองตะวันตกสุดของประเทศจีนแห่งนี้ ผู้คนนิยมเล่นกีต้าร์กันมาตั้งแต่โบร่ำโบราณนั่นเอง

สมาชิกของวงประกอบด้วยมือกีต้าร์โซโล กีต้าร์คอร์ท ซึ่งเล่นคุม พร้อมโยนเสียงของเบสผ่านเส้นเอ็นของกีต้าร์คลาสสิกแทรกให้ดนตรีโน้ตด้วย และยังมีมือกลองที่คุมจังหวะด้วยกลองพื้นถิ่นของซินเจียงเอง และบางครั้งก็สลับมาตีเจมเบ้ กลองของชาวแอฟริกาที่ทั่วโลกรู้จักด้วย

ส่วนเพลงนั้นส่วนใหญ่จะเล่นเพลงสากล แต่ถ้าวันไหนลูกค้าชาวจีนมากหน่อย นักดนตรีทั้งสามก็จะเบนมาเล่นเพลงจีน โดยใส่จังหวะฟามิงโก้แบบที่พวกเขาถนัดเข้าไป ทำให้ได้ทางดนตรีที่แปลกใหม่ และฟังเพลินเพลินทีเดียว โดยเฉพาะมือกีต้าร์โซโล่นั้นเล่นได้ระดับเทพมากๆ

เมื่อเลือกโซฟาตัวที่ถูกใจได้แล้ว เรียกบริกรมาสั่งเบียร์ดำเย็นๆ สักขวดนวดอารมณ์ให้เข้ากับบรรยากาศเสียงเพลงแล้วด้วย ย่อมทำให้คืนนั้นมีความรู้สึกที่สุขโขอย่างยิ่ง

และถ้าเป็นช่วงที่ดนตรีพักวง เพียงหันหน้าออกไปทางทะเลสาบที่ทอดตัวอยู่เบื้องหน้า ก็สามารถรื่นรมย์ไปกับริ้วคลื่นและกิ่งหลิวที่โยนตัวตามสายลมเย็นยามค่ำคืนได้อย่างอภิรมย์ หรือจะหันไปชมหนุ่มๆ สาวๆ ที่แต่งตัวกันอย่างเต็มที่เดินไปเดินมาที่หน้าร้านก็เพลินใจไปอีกแบบ

พัลลภ สามสี