7. กฎการให้ความเคารพ

ผลการวิจัยปรากฏว่า คุยกับเด็กอายุ 9 เดือนถึง 3 ขวบมากๆ จะทำให้เด็กฉลาด

ขึ้น ลูกกับพ่อแม่มีความสัมพันธ์ที่เที่ยงธรรมและให้ความเคารพแก่กัน และพ่อแม่พยายามเข้าใจลูก เปิดโอกาสให้ลูกแสดงความคิดเห็น ตั้งใจแลกเปลี่ยนข้อคิดเห็นกับลูกบ่อยๆ จะทำให้ลูกมี IQ สูงกว่าเด็กคนอื่นอย่างชัดเจน ยกตัวอย่างเช่น ลูกเข้าเรียนสาย ครูบอกคุณแม่แล้ว คุณแม่ไม่ได้โทษลูกทันที กลับถามถึงเหตุผล เมื่อทราบว่าลูกเข้าเรียนสายเพราะไปชมพระอาทิตย์ขึ้นริมแม่น้ำ คุณแม่ก็บอกลูกว่า พระอาทิตย์ขึ้นสวยมาก แต่เวลาสั้นมาก ดังนั้นจึงควรทะนุถนอมเวลาและโอกาสเข้าเรียน พร้อมทั้งมอบนาฬิกาข้อมือให้ลูกด้วย หลังจากนั้น ลูกไม่เคยเข้าเรียนสาย การให้ความเคารพแก่ลูก เคารพความลับ การคัดเลือก ตลอดจนเพื่อนของเขา คุยกับเขาบ่อยๆ และให้คำชี้แนะอย่างเหมาะสม จะทำให้ลูกเติบโตขึ้นในบรรยากาศที่ดี และรู้จักเข้าในคนอื่นด้วย

8. เลื่อนเวลาการสมหวัง

นักจิตวิทยาของสหรัฐฯ เคยทำการทดลองติดตามการเติบโต คือเลือกเด็กอายุ 4 ขวบสิบกว่าคน ให้ลูกอมแก่เด็กคนละ 1 เม็ด และบอกว่า ถ้ารีบกิน ก็มีเพียงเม็ดเดียว ถ้ารออีก 20 นาทีค่อยกิน จะได้ 2 เม็ด เด็กบางคนรอไม่ไหว รีบกินไปแล้ว บางคนพยายามรอ 20 นาทีด้วยวิธีการต่างๆ เช่น การร้องเพลง คุยกัน แม้กระทั่งนอน จนได้ลูกอม 2 เม็ด ทีมวิจัยติดตามเด็กเหล่านี้หลายปี พบว่า เด็กที่สามารถรอ 20 นาทีนั้น มีคุณภาพดีกว่าเด็กที่อดทนไม่ได้อย่างเห็นได้ชัด และประสบผลสำเร็จมากกว่า

การยับยั้งอารมณ์ไม่ดีและความต้องการเป็นเงื่อนไขจำเป็นของการประสบผลสำเร็จ ถ้าเด็กไม่มีความอดทน พ่อแม่สามารถเล่น "การละเล่น 3 นาที"กับลูก เช่น ลูกไม่ชอบอ่านหนังสือ เอาแต่เล่นเกมส์และดูทีวี พ่อแม่สามารถหานาฬิกาทรายมา แล้วนัดกับลูกว่า เรามาอ่านหนังสือด้วยกัน 3 นาที เพราะเม็ดทรายไหลลงหมดใช้เวลา 3 นาทีเท่านั้น หลังจากนั้นก็ปล่อยให้ลูกไปเที่ยวต่อ เริ่มแรก ลูกเกือบไม่ได้อ่านหนังสือ เพียงจ้องมองแต่นาฬิกาทรายเท่านั้น แต่พ่อแม่ต้องไม่ท้อถอย ยืนหยัดทำต่อ ถึงทำเช่นนี้หลายครั้งแล้ว ลูกจึงค่อยๆ หันมาสนใจหนังสือบ้าง ต่อมาสนใจหนังสือมากขึ้นเรื่อยๆ จนขอให้เลื่อนเวลาอ่านหนังสือ แต่พ่อแม่ยืนหยัดให้อ่านหนังสือ 3 นาทีเท่านั้น หลายครั้งแล้ว เด็กมักอยากและชอบอ่านหนังสือ จนกลายเป็นความเคยชินที่ดีแล้ว เพราะ 3 นาทีเหมาะสำหรับเด็กในการตั้งสติ เมื่อเด็กมีความเคยชินที่ดีแล้ว ถึงโตขึ้นจะมีความอดทนและมีสมาธิในการเรียนและการทำงานได้

9. กฎนาฬิกา ต้องให้ลูกมีเป้าหมายที่ชัดเจน

เพียงนาฬิกาเรือนเดียวก็สามารถรู้เวลาได้ หากมีนาฬิกา 2 เรือนนอกจากไม่สามารถบอกลูกเวลาที่แม่นยำยิ่งขึ้นได้แล้ว ยังอาจจะทำให้ลูกไม่ทราบควรถือเรือนไหนเป็นมาตรฐานด้วย

กฎนาฬิกาบอกเราว่า คนหนึ่งไม่สามารถทำตามคำสั่งของคน 2 คนพร้อมกัน คนหนึ่งไม่สามารถมีค่านิยม 2 อย่าง มิฉะนั้น ชีวิตของเขาจะตกอยู่ในสภาวะที่วุ่นวาย เช่นเดียวกัน เด็กคนหนึ่งก็ไม่สามารถรับการอบรมสั่งสอนที่ไม่ตรงกันจากพ่อแม่

10. ให้เด็กเผชิญหน้ากับความยากลำบาก

ความล้มเหลว ความพ่ายแพ้เป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ในการใช้ชีวิต การให้

เด็กเผชิญหน้ากับความล้มเหลวและความยากลำบากอย่างกล้าหาญ จะเป็นประโยชน์ต่อทั้งชีวิต มีตัวอย่างว่า บริษัทเยอรมันรับสมัครพนักงาน 10 คน เมื่อประกาศผลการสอบ หนุ่มคนหนึ่งเห็นว่าตัวเองสอบเข้าไม่ได้ เสียใจมากจนกระโดดแม่น้ำฆ่าตัวตาย โชคดีที่เพื่อนช่วยชีวิตเขาได้ ขณะนั้น มีข่าวดีจากบริษัทว่า เขาสอบติด แต่เพราะคอมพิวเตอร์เกิดปัญหาจึงทำให้ประกาศผลผิดพลาด เขาดีใจมาก แต่ทางบริษัทส่งข่าวมาว่า ปฏิเสธที่จะรับเขาเข้าทำงาน ด้วยเหตุผลที่ว่าเขามีจิตใจที่เปราะบางเกินไป คงไม่สามารถปฏิบัติหน้าที่สำคัญได้

ดังนั้น การให้เด็กประสบความล้มเหลวเป็นเรื่องที่ดี จะทำให้เด็กมีจิตใจที่เข้มแข็งยิ่งขึ้น มีประสบการณ์ในการรับมือกับภาวะลำบาก ส่งเสริมให้เด็กพยายามคิดค้นวิธีการใหม่เพื่อแก้ไขปัญหาและทำให้ตัวเองพัฒนาก้าวหน้าขึ้นเรื่อยๆ

11. กฎหมาจิ้งจอก

กฎของหมาจิ้งจอกคือ เมื่อหมาจิ้งจอกโตขึ้นแล้ว จะอยู่กับพ่อแม่ต่อไม่ได้ ต้อง

ออกไปอยู่เอง และต้องเลี้ยงตนเอง ซึ่งเป็นกฎธรรมชาติด้วย

มหาเศรษฐีจำนวนมากบังคับให้ลูกของตนไปรับจ้างเพื่อได้รายได้ใช้ในชีวิตประจำวัน ดังนั้น การที่เด็กเก็บขยะในรั้วโรงเรียนแล้วเอาไปขายไม่ใช่เรื่องที่เสียหน้า ให้เด็กจดบัญชีทุกวัน และทำทุกสิ่งที่ตัวเองทำได้ พวกเขาไม่ใช่ไม่มีเงิน กลับต้องการให้รุ่นหลังมีความอดทน ขยัน ประหยัดและสามารถใช้ชีวิตด้วยตัวของตนเองได้ ปัจจุบัน มีพ่อแม่จำนวนมากเกินไปที่ไม่ยอมให้ลูกต้องลำบากซักนิด จึงขับรถรับส่งลูกเข้าเรียน ซักเสื้อให้ลูก ป้อนอาหาร ไม่ให้ลูกทำงานบ้าน ขออะไรมาเป็นให้หมด จนทำให้ลูกรู้สึกว่า ไม่มีอะไรที่ขอแล้วไม่ได้ แต่พ่อแม่จะช่วยหรือคิดแทนทำแทนลูกไปตลอดชีวิตไม่ได้ เราอาศัยคนอื่นไม่ได้ ต้องอาศัยตัวเอง ดังนั้น มีเศรษฐีจำนวนมากมีวิสัยทัศน์ยาวไกล ให้ทรัพย์สินแก่รุ่นหลังเพียงส่วนน้อย และสอนว่า ต้องใช้ความพยายามด้วยตนเอง ถึงจะมีชีวิตที่ดีขึ้น